Abstract
Turkish people had used many different alphabet in history. They also used the Arab alphabet for a long time after they accepted İslam. But in time, that alphabet become inadequate to read and write Turkish easily. Because there are eight or nine vowels in Turkish, hoewer the Arab alphabet does not have vowels.
The Ottoman intellectuals of the last period understood what a difficult for the Turkish people to learn reading and writing with the Arab alphabet and they spent six years for that. So they indicated that was against the Otto¬man people and said that the Arab letters had to be improved and make easy reading and writing. Thus far, the Ottoman intellectuals began the workins of improvement of the Arab letters. But, those workings of the intellectuals did not assure to facİlitate. On the contrary, the new letters that were put forward rendered difficult to read and write.
By the time, Avram Galanti made the best one of those vvorkings. But in reality the easiest of the letters were new Turkish letters, made from the La¬tin alphabet and thanks to Atatürk, these new Turkish letters were accepted.
Keywords
References
- Göktürk Alfabesi ile ilgili olarak bakınız: Talat Tekin, “Göktürk Alfabesi” Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu,, Ankara, 1981, s.27-38. M. Şakir Ülkütaşır, Atatürk ve Harf Devrimi, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, tarihsiz, s, 15-16. Necip Asım, “Elifba Meselesi”, Türk Yurdu, İstanbul 1341, sayı 12, cild 2, s. 539-544; Darül¬fünun Edebiyat Fakültesi Mecmuası, İstanbul 1332, Sayı 2, s. 131-136. Ülkütaşır, a.g.e., s. 15-16. A.Cevat Eren, “Tanzimat”, Milli Eğitim Bakanlığı İslâm Ansiklopedisi XI, s.737-759. Bu cemiyetle ilgili geniş bilgi için bakınız: Ekmeieddin İhsanoğlu, “Cem’iyyet-i İlmiyye-i Osma- niyye”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi VII, s.333. Sadettin Buluç, “Osmanİılar Devrinde Alfabe Tartışmaları”, Harf Devriminin 50. Yılı Sempoz-yumu,Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1981, s.47-48. Ülkiitaşır, a.g.e., s.18-20. Burhan Paçacıoğlu, Sivas Basınında Harf İnkılâbı, Sivas 1990, s. 15-16, İsmail Hami Danişment, İzahlı Osmanlı Kronolojisi IV, İstanbul 1971, s.382. Mustafa Canpolat, Arap Yazılı Türk Alfabesinin Gelişmesi, H. D, 50, Y, S, s.52. Adem Akın, Münif Paşa ve Türk Kültür İhrihindeki Yeri, Ankara 1999, s, 125,
- Buluç, A.g.ın., s.47.
- Sebîlürreşâd XI, İstanbul 1329, sayı 271, s. 175; sayı 274, s. 224.
- Ülkütaşır, a.g.e„ s.28,39-40. Osman Ergin, Türk Maarif Tarihi V, İstanbul 1972, s.1751-1753.
- Sultan Abdiilhamit, Siyasî Hatıratını, İstanbul 1987, sd92.
- Ülkütaşır, a.g.e., s. 26-27. Necip Asım, “Elifbamız Hakkında Bazı Mülahazalar”, Darülfünûn Edebiyat Fakültesi Mecmuası, İstanbul 1332, sayı 2, sene 1, s. 131-136. A.g.m., s. 131-136. Necip Asım, “Elifba Meselesi”, 1341(1925), Tiirk Yurdu, sayı 12, cild 2, s.539-544. Mazhar Miifıt Kansu, Erzurum’dan Ölümüne Kadar Atatürk’le Beraber I, Ankara 1988, s.131. Yazı Devrimi, Türk Dil Kurumu Yayınlan: 456, Ankara 1979, s.30. Ülkütaşır, a.g.e., s.43-44.
- Kevser Baş, Avram Galantî’nin ‘Türkçede Arabî ve Latin Harfleri ve İmlâ Meseleleri* Adlı
- Eseri, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk İslâm Edebiyatı Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Seminer Çalışması, Mayıs 1997, s.3-4, (basılmamış eser). Avram Galanti, Arabi Harfler Terakkimize Mani Değildir, İstanbul 1927, A.g.e., “Ecnebiler ve Latin Harfi’’ başlıklı makalesi. A.g.e., “Baku Türkoloji Kongresinin Gayri İlmî Bir Kararı” başlıklı makalesi. Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri III, Ankara 1981, s,85 Kâmil Miras, Sahih-i Buhari Muhtasarı Tecrid-İ Sarih Tercümesi ve Şerhi VI, Ankara 1982, s.7-9. Kur’mı, 94/5-6
Abstract
Tarih içerisinde değişik yazı şekilleri kullanmış olan Türkler, Müslüman olduktan sonra da, uzun bir süre Arap harflerini kabul etmişler ve kullanmışlardır. Ama zaman içerisinde, özellikle Arap harfleri sessiz harflerden oluştuğundan ve Türkçe’de ise sekiz ya da dokuz sesli harf bulunduğundan, Türkçeyi, bu harfler ile okuyup yazmanın kolay olmadığı ve yetersiz kaldığı anlaşılmıştır.
Son dönem Osmanlı Aydınları, Türkler için Arap harfleri ile okuma-yazma öğrenmenin ne kadar zor olduğunu ve bunun için altı yıl kadar zaman gerektiğini, genelde tartışmışlar; bu durumun aleyhimize olduğunu belirtmişler ve bu harflerin ıslah edilerek okuma ve yazmanın kolaylaştırılmasını istemişlerdir. Böylece ıslah çalışmaları başlamıştır. Ama Arap harflerinin ıslahı için yapılan çalışmalar, kolaylaştırmayı sağlayamamıştır. Tersine Arap harflerin¬den yararlanarak ortaya konulan yazım şekilleri, okuyup-yazmayı daha da zorlaştırmıştır.
Bu arada Avram Galanti bu çalışmaların en güzelini ortaya koymuştur. Ama gerçek anlamda Türkçe’nin en kolay okunup yazılması Lâtin harfleri ile oluşturulan Yeni Türk Harfleri ile olmuştur ve bu harflerin kabul edilmesi de Atatürk sayesindedir
Keywords
References
- Göktürk Alfabesi ile ilgili olarak bakınız: Talat Tekin, “Göktürk Alfabesi” Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu,, Ankara, 1981, s.27-38. M. Şakir Ülkütaşır, Atatürk ve Harf Devrimi, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, tarihsiz, s, 15-16. Necip Asım, “Elifba Meselesi”, Türk Yurdu, İstanbul 1341, sayı 12, cild 2, s. 539-544; Darül¬fünun Edebiyat Fakültesi Mecmuası, İstanbul 1332, Sayı 2, s. 131-136. Ülkütaşır, a.g.e., s. 15-16. A.Cevat Eren, “Tanzimat”, Milli Eğitim Bakanlığı İslâm Ansiklopedisi XI, s.737-759. Bu cemiyetle ilgili geniş bilgi için bakınız: Ekmeieddin İhsanoğlu, “Cem’iyyet-i İlmiyye-i Osma- niyye”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi VII, s.333. Sadettin Buluç, “Osmanİılar Devrinde Alfabe Tartışmaları”, Harf Devriminin 50. Yılı Sempoz-yumu,Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1981, s.47-48. Ülkiitaşır, a.g.e., s.18-20. Burhan Paçacıoğlu, Sivas Basınında Harf İnkılâbı, Sivas 1990, s. 15-16, İsmail Hami Danişment, İzahlı Osmanlı Kronolojisi IV, İstanbul 1971, s.382. Mustafa Canpolat, Arap Yazılı Türk Alfabesinin Gelişmesi, H. D, 50, Y, S, s.52. Adem Akın, Münif Paşa ve Türk Kültür İhrihindeki Yeri, Ankara 1999, s, 125,
- Buluç, A.g.ın., s.47.
- Sebîlürreşâd XI, İstanbul 1329, sayı 271, s. 175; sayı 274, s. 224.
- Ülkütaşır, a.g.e„ s.28,39-40. Osman Ergin, Türk Maarif Tarihi V, İstanbul 1972, s.1751-1753.
- Sultan Abdiilhamit, Siyasî Hatıratını, İstanbul 1987, sd92.
- Ülkütaşır, a.g.e., s. 26-27. Necip Asım, “Elifbamız Hakkında Bazı Mülahazalar”, Darülfünûn Edebiyat Fakültesi Mecmuası, İstanbul 1332, sayı 2, sene 1, s. 131-136. A.g.m., s. 131-136. Necip Asım, “Elifba Meselesi”, 1341(1925), Tiirk Yurdu, sayı 12, cild 2, s.539-544. Mazhar Miifıt Kansu, Erzurum’dan Ölümüne Kadar Atatürk’le Beraber I, Ankara 1988, s.131. Yazı Devrimi, Türk Dil Kurumu Yayınlan: 456, Ankara 1979, s.30. Ülkütaşır, a.g.e., s.43-44.
- Kevser Baş, Avram Galantî’nin ‘Türkçede Arabî ve Latin Harfleri ve İmlâ Meseleleri* Adlı
- Eseri, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk İslâm Edebiyatı Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Seminer Çalışması, Mayıs 1997, s.3-4, (basılmamış eser). Avram Galanti, Arabi Harfler Terakkimize Mani Değildir, İstanbul 1927, A.g.e., “Ecnebiler ve Latin Harfi’’ başlıklı makalesi. A.g.e., “Baku Türkoloji Kongresinin Gayri İlmî Bir Kararı” başlıklı makalesi. Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri III, Ankara 1981, s,85 Kâmil Miras, Sahih-i Buhari Muhtasarı Tecrid-İ Sarih Tercümesi ve Şerhi VI, Ankara 1982, s.7-9. Kur’mı, 94/5-6
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | July 1, 2001 |
| Published in Issue | Year 2001 Volume: 17 Issue: 50 |
