İdrar yolu enfeksiyonları, çocukluk çağı enfeksiyon hastalıkları içinde en sık görülen bakteriyel enfeksiyonlardır. İdrar yolu enfeksiyonlarında sık görülen etkenleri etkileyebilecek çok sayıda antibiyotik bulunmasına rağmen, bu enfeksiyonlarda kronikleşme ortadan kaldırılamamıştır. Bunun nedeni konağa ve mikroorganizmaya ait çeşitli faktörlerin yanı sıra, etkin olmayan tedavi yöntemleri veya antibiyotiklere karşı gelişen dirençtir.İdrar yolu enfeksiyonu olan çocuklarda ampirik olarak sık kullanılan ampisilin, ampisilin–sulbaktam, amoksisilin–klavunatik asit, TMP-SMX ve sefalosporinlere karşı direncin yüksek olduğu, bu nedenle de başlangıç tedavisi olarak bu antibiyotikler seçildiğinde antibiyotik duyarlılık testine göre tedavinin tekrar gözden geçirilmesi gerekmektedir. Her ülke ve her bölgenin kendi epidemiyolojik verilerindeki antimikrobiyal direnç özelliklerine göre tedavi ve profilaksi planlarını düzenlemesi gereklidir.
Urinary tract infections are the most common bacterial infections in childhood. Although there are many antibiotics that are effective on their causative agents, it has still not been possible to prevent chronic cases. The main reasons are the various factors related to the host and the microorganism together with ineffective treatment methods and developing resistance to antibiotics.In conclusion, there was high resistance against the ampicillin, ampicillin-sulbactam, amoxicillin-clavulanic acid, co-trimoxazole and cephalosporins that are frequently used empirically in childhood urinary tract infections. It is therefore necessary to review the treatment according to the antibiogram when these antibiotics are started initially. Treatment and prophylaxis has to be planned according to the antimicrobial resistance pattern found in the epidemiological data of each country and region.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 |