OBJECTIVE: The aim of this study was to determine prevalence of paranasal sinuses anatomic variations on computed tomography CT scan.METHODS: We retrospectively searched our radiology database for 426 paranasal sinus CT scan findings. CT scans were evaluated in terms of agger nasi cell, haller cell, onodi cell, pradoxical middle concha, bullos middle concha, septal deviation and pterigoid pneumatisation etc. We searched the prevalence of paranasal sinüs variations.RESULTS: There were 229 male %53.7 and 197 female %46.2 patients. The mean age of the patients was 28.9 ±7.4 with range of 16-66. In 382 %89.6 of all cases had at least one anatomic variation. In 44 %10.3 cases had no anatomic variation. The most common anatomic variation observed on CT scans was nasal septal deviation, which was presented by 204 cases %47.8 . Agger nasi cell was the scond most common variation 136 cases; %31.9 and than concha bullosa of the middle turbinate 110 cases; %25.8 .CONCLUSION: Radiological evaluation of the paranasal sinuses and soft tissue pathologies of the sinus air cells as well as the anatomical variations should be investigated. Detection of these variations play an important role in reducing complications that may occur during the operation.
AMAÇ: Bu çalışmada bilgisayarlı tomografi görüntüleme yöntemi ile paranazal sinüslerdeki anatomik varyasyonların görülme sıklığının belirlenmesi amaçlandı.YÖNTEMLER: Çalışma 426 olgunun koronal kesit bilgisayarlı tomografileri üzerinde retrospektif olarak yapıldı. Bilgisayarlı tomografi görüntüleri Agger nazi ve Haller hücresi, paradoks orta konka, nazal septal deviasyon, pterigoid pnömatizasyonu ve diğer anatomik varyasyonlar açısından değerlendirildi. Anatomik varyasyon rastlanma sıklığı incelendi.BULGULAR: Çalışmada retrospektif olarak bilgisayarlı tomografi görüntüleri incelenen 426 olgunun 229’u %53.7 erkek, 197’si %46.2 kadındı. En büyük yaş 66 ve en küçük yaş 16 olup ortalama yaş 28.9 ±7.4 yıl idi. Çalışmadaki olguların tümü anatomik varyasyonlar açısından değerlendirildiğinde 382’ sinde %89.6 anatomik varyasyon tespit edilirken; 44’ünde %10.3 anatomik varyasyon tespit edilmedi. Olguların tümünde en sık görülen anatomik varyasyon septum deviasyonu 204 olgu; %47.8 idi. Bunu sırasıyla agger nazi hücresi 136 olgu; %31.9 ve konka bülloza 110 olgu; %25.8 izliyordu.SONUÇ: Paranazal sinüsler radyolojik olarak değerlendirilirken sinüs hava hücreleri ve yumuşak doku patolojilerinin yanında, anatomik varyasyonların da araştırılması gerekmektedir. Bu varyasyonların tespiti operasyon sırasında oluşabilecek komplikasyonların azaltılmasında önemli rol oynamaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | May 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 3 Issue: 2 |