Amaç: Tibia gövde kırıkları, ortopedik uygulamalarda önemli zorluklar oluşturan yaygın yaralanmalardır. Bu retrospektif çalışmanın amacı, tibia gövde kırıklarının talon ve geleneksel vida kilitleme çivileri ile tedavi edilen hastaların klinik sonuçlarını karşılaştırmaktır.
Yöntem: 2019-2021 yılları arasında tibia intramedüller çivi ameliyatı geçiren 94 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar distal kilitleme tipine göre iki gruba ayrıldı: Grup 1 geleneksel vida kilitleme, Grup 2 ise Talon kilitleme yöntemi aldı. Hastaların yaş, cinsiyet, travma mekanizması, kırık tipi ve cerrahi verileri analiz edildi. Takip sırasında yaşanan komplikasyonlar ve kemik birleşme süreçleri değerlendirildi ve iki çivi tasarımı arasında karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ve cinsiyetleri her iki grupta da istatistiksel olarak benzerdi. Talon grubunda anlamlı derecede daha kısa bir kemik birleşme süresi gözlendi (p <0.001*). OTA sınıflandırmasına göre daha karmaşık kırıklarda vida kilitleme sistemleri tercih edildi (p=0.017). Sonuç: Özellikle genç hastalarda Talon kilitleme çivilerinin geleneksel vida kilitlemeye göre avantajlar sunabileceğini ve daha erken kemik birleşmesine yol açabileceğini göstermektedir. Talon çivilerinin biyomekanik stabilitesinin ve özel kırık tipleri için uygunluğunun araştırılması için daha fazla çalışma gerekmektedir.
Objective: Tibial shaft fractures are common orthopedic injuries that present challenges in treatment selection. The primary aim of this retrospective study was to compare the clinical outcomes of tibial shaft fractures treated with Talon and conventional locking nails.
Methods: Ninety-four patients who underwent tibial intramedullary nailing between 2019-2021 were included in the study. The patients were divided into two groups based on the type of distal locking used: Group 1 received conventional screw locking, and Group 2 received Talon locking. Patient age, gender, trauma mechanism, fracture type, and surgery data were analyzed. The complications and bone union processes during follow-up were evaluated and compared between the two nail designs.
Results: The age and gender of the patients included in the study were statistically similar in both groups. Furthermore, the Talon group demonstrated significantly shorter union times (p < 0.001*). According to the OTA classification, there was a preference for screw-locking systems in more complex fractures (p = 0.017).
Conclusion: The results of this retrospective study suggest that Talon locking nails may offer advantages over conventional screw locking, especially in younger patients, resulting in earlier bone union. Further research is needed to investigate Talon nails' biomechanical stability and suitability for specific fracture types.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Orthopaedics |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | August 15, 2024 |
Publication Date | August 29, 2024 |
Submission Date | December 6, 2023 |
Acceptance Date | July 22, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 13 Issue: 2 |