Abstract
The subject of this paper is the crime of “Fabricating an Offence” under the Turkish
Criminal Code No 5237. The aforementioned crime; which is defined by the law
as either reporting a crime that is known to be not being committed to competent
authorities or fabricating actual or circumstantial evidence in a manner to initiate
investigations; is analysed in accordance with the diagnostic method by deconstructing
into its components; discussions concerning the topic as to theory and practice
are assessed with regard to the opinions of Italian and Turkish legal scholars and
Supreme Court decisions. Accordingly, after determining the subject of the crime
followed by the definition of material components that may occur either as formal
or material fabrication, the immaterial component is examined and finally an
evaluation is made as regards to attempt and joinder provisions.
Abstract
Bu çalışmanın konusunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda yer alan “Suç
Uydurma” suçu oluşturmaktadır. Kanunda, işlenmediği bilinen bir suçun, yetkili
makamlara işlenmiş gibi ihbar edilmesi ya da işlenmeyen bir suçun delil veya
emarelerinin soruşturma yapılmasını sağlayacak biçimde uydurulması şeklinde
düzenlenen söz konusu suç, çalışma kapsamında, tahlilci metot doğrultusunda
unsurlarına ayrılmak suretiyle incelenmiş, teorik ve pratik açıdan bu konuda yapılan
tartışmalar, İtalyan ve Türk yazarların görüşleri ile yüksek mahkeme kararları da
dikkate alınmak suretiyle irdelenmiştir. Bu itibarla öncelikli olarak suçun hukuki
konusu tespit edilip ardından şekli suç uydurma ve maddi suç uydurma olarak iki
farklı biçimde ortaya çıkabilen maddi unsur açıklanmış, ardından da, manevi
unsur ele alınmış ve son olarak da teşebbüs ve içtima hükümleri açısından bir
değerlendirme yapılmıştır
Details
| Other ID | JA94MB38HD |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | January 1, 2013 |
| Published in Issue | Year 2013 Issue: 1 |
Cite
Ankara Barosu Dergisi TÜHAS atıf sistemini benimsemektedir.