WITHIN THE MEANING OF THE PR OVISIONS OF THE TURKISH PENAL CODE, CRIMES OF FOR GERY IN A BROADER SENSE

Year 2015, Issue: 2, 0 - 0, 01.03.2015

Dr. M. Yasin Aslan

Abstract

Forgery is altering any reality, proposing incorrect written or oral statements and
actions as true. In general, forgery is any fake or false action aimed to deceive others.
Each deceiving (illegal convincing) thing, anything fake is forgery. From the
aspect of evidence tools, any tool or hint, altering the reality in indication, mark,
or figure, is considered forgery. Deceiving is indispensable part of forgery. Forgery
is not an aim, but is an important tool to achieve an illegal goal by committing
a crime, in order to gain illegitimate profit. The Fourth Section of the Third Part
of the Second Book of the Turkish Penal Code (TPC), act number 5237 regulates
forgery under the title “Crimes Against Public Trust.” The term public trust declares
common, constant, and social right and benefit formed to observe and recognize
protection of mark, figure, sign, clue, indication, symbol, and track from forgery;
to maintain public trust and reality which public order recognizes certain things
to substantiate a legal case. Public trust is common trust private and public law
recognizes things power to substantiate. Social belief and the right not to be deceived
constitutes public trust. Crimes against public trust are crimes forgeries in a broad
sense. Forgery, in other words mocking, altering, or fraudulent falsification of reality,
is supposed to have power to deceive, ability and probability to give harm, and
be committed intentionally.

Keywords

Forgery, public interest, deceving ability, counterfeiting, premediation, mental element.

Türk Ceza Kanunu’ndaki Düzenlemeler Kapsamında Geniş Anlamda Sahtecilik Suçları

Abstract

Gerçeğin herhangi bir biçimde değiştirilmesi, gerçeğe aykırı yazı, söz veya eylemin
doğru diye ileri sürülmesi sahteciliktir. Genel olarak sahtecilik, başkasını aldatmak
için kullanılan her türlü hile ve yöntemlerdir. Her hile (dolan), aldatmaya
elverişle şey sahtedir. Kanıtlama araçlarında, gerçekliğine inanılması gereken
biçim ve alametler; belirti, iz, işaret, nişan, simgede gerçeğin bozulması, değiştirilmesi
sahteciliktir. Hile, sahteciliğin ayrılmaz bir öğesidir. Sahtecilik amaç değil,
amacı gerçekleştiren; haksız çıkar elde etmek, amaçlanan bir başka suça ulaşmak
için kullanılan araçtır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)’nun İkinci Kitap
Üçüncü Kısım Dördüncü Bölümde “Kamu Güvenine Karşı Suçlar” başlığı altında
sahtecilik suçları düzenlenmiştir. Kamunun güveni kavramı, hukuk düzeninin,
herhangi bir hukuksal olayı kanıtlama yeteneği tanıdığı şeylerle doğruluk ve gerçekliğine
herkesçe güvenilmesini öngördüğü şekil ve alametler; belirti, iz, işaret,
nişan, simgenin sahtecilikten korunmalarını görmek ve bilmek biçiminde oluşmuş
genel, sürekli, toplumsal bir hak ve yararı ifade etmektedir. Kamunun güveni; özel
veya kamu hukukunun kanıtlama gücü tanıdığı şey, şekil ve alametlere karşı olan
genel güvendir. Toplumun inanma ve bireyin aldatılmama hakkı kamu güvenini
oluşturur. Kamunun güvenine karşı suçlar, geniş anlamda sahtecilik suçlarıdır.
Sahteciliğin, diğer bir tanımla gerçeği taklit veya tağyir/tahrifin; aldatma yeteneği
olması, zarar olanak ve olasılığının bulunması, kasten yapılması gerekmektedir

Keywords

Anahtar Kelimeler: Sahtecilik, kamu güveni, aldatma yeteneği, kalpazanlık, kasıt.