İşletmelerde dönüşümcü liderlik davranışlarının örgüt kültürüne etkisi ve bir uygulama
Year 2018,
Volume: 13 Issue: 52, 33 - 54, 31.03.2018
Sabina Mansurova
Salih Güney
Abstract
Evrensel olguların tüm hayatımıza hâkim olduğu günümüzde birçok işleteme, yaşamını sürdürmek için örgütsel değişime ayak uydurmak zorundadır. Bu ayak uydurma prosesinde işletmelerin sahip oldukları liderlik tarzları ve kurum kültürleri önemli bir yer tutmaktadır. Çünkü başarılı olmak isteyen işletmeler güçlü ve etkili bir örgüt kültürüne sahip olmalıdırlar. Güçlü bir örgüt kültürü ise ancak liderlik olgusuyla mümkündür. Bu çalışmanın amacı, dönüşümcü liderlik davranışlarının örgüt kültürüne etkisini incelemektir. Bu amaçla 107 kişi ile anket çalışması yapılmıştır. Anket sonuçlarının değerlendirilmesinde istatistiksel, güvenirlik ve korelasyon analizlerine başvurulmuştur. Ulaşılan sonuçlar. dönüşümcü liderlik davranışlarının örgütsel kültürü büyük ölçüde etkilediğini göstermiştir.
References
- [1] Ataman G., (2009). İşletme Yönetimi. 636-637, Türkmen Kitabevi Yayınları, İstanbul.
[2] Aykanat Z., (2010). Karizmatik Liderlik ve Örgüt Kültürü İlişkisi Üzerine Bir Uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Kamu Yönetimi Fakültesi, Karaman.
[3] Baltaş A., (2012). Türk Kültüründe Yönetmek. 81-82, Remzi Kitabevi Yayınları, İstanbul.
[4] Baysal C. ve Tekarslan E., (1998). Davranış Bilimleri. 207, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayını, İstanbul.
[5] Bozoğlan İ. T., (2010). Örgüt Kültürünün Performans Kriterlerine Etkisi ve Tesco Kipa Uygulaması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi, İzmir.
[6] Cameron K. S., Quinn R. E., (2006). Diagnosting and Changing Organizational Culture, 34-36, Jossey-Bass, San Francisco.
[7] Çaloğlu D. Ö., (2014). Örgütsel Sessizlik ve Kültürel Değişkenler Üzerine Ampirik bir Araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Ufuk Üniversitesi İnsan Kaynakları Fakültesi, Ankara.
[8] Çelik C., Koşar A., (2015). Örgüt kültürü ve İşyerinde Dışlanma Arasındaki İlişki. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 24( 2) : 47-62.
[9] Dereli T., (1981). Organizasyonlarda Davranış. 225, AR Yayınları, İstanbul.
[10] Doğan B., (2007). Örgüt Kültürü. 94-132, Beta Yayınları, İstanbul.
[11] Erdoğan İ., (2007). İşletmelerde Davranış. 232-486, MİAD Yayınları, İstanbul.
[12] Eren E., (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 442, Beta Yayınları, İstanbul.
[13] Erkmen T., (2010). Örgüt Kültürü. 1, Beta Yayınevi, İstanbul.
[14] Evtikhov O.V., (2007). Strategii i Priyemı Liderstva: Teoriya i Praktika. 16-17, İzdatelstvo Rech. [15] Fındıkçı İ., (2013). Hizmetkâr Liderlik. 71, Alfa Yayınları, İstanbul. [16] Ghinea V. M., Brătianu C., (2012). Organizational Culture Modeling. Management & Marketing Challenges for The Knowledge Society. 1(2), 263.
[17] Gizir S., (2008). Örgütsel Değişim Sürecinde Örgüt Kültürü ve Örgütsel Öğrenme. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(2): 188-189.
[18] Güleç O., (2008). Örgüt Kültürünün Bir Yansıması Olarak İşletmelerde Ast-Üst İlişkileri ve Denizli’de Bir Uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Pamukkale Üniversitesi İşletme Fakültesi, Denizli.
[19] Güney S., (2000). Yönetim ve Organizasyon El Kitabı. 161-162, Nobel Yayınları, Ankara.
[20] Güney S., (2011). Örgütsel Davranış. 186-199, Nobel Yayınları, İstanbul.
[21] Güney S., (2012). Liderlik. 36-396 Nobel Yayınları, İstanbul.
[22] İspir N. B., (2008). Yöneticilerin Kullandığı Etki Taktikleri ve Kurum Kültürü: Uygulama ve Yönetimsel Etkileme İçin Model Önerisi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Anandolu Üniversitesi İletişim Fakültesi, Eskişehir.
[23] House R. J., (1996). Path-goal theory of leadership: lessons, legacy, and reformulated Theory. Leadership Quarterly Journal. 7(3), 326-327.
[24] Kavi E., (2007). Bankacılık Ve Özel Finans Kurumlarında Çalışanların Çift S Modeli Çerçevesindeki Örgüt Kültürü Algılamalarının Motivasyon Düzeyleri ile İlişkisi Üzerine Bir Araştırma. Yönetim Bilgileri Dergisi. 5(2): 172.
[25] Kets De Vries M. F. R, Miller D., (1986). Personality, culture and organization. Academy of Management Review. 11( 2): 6-17.
[26] Koçak A., (2009). İşletmelerde Dönüşümcü Liderlik Davranışlarının Örgüt Kültürüne Etkisi. Bir İşletme Örneği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Dumlupınar Üniversitesi İşletme Fakültesi, Kütahya.
[27] Kunhert K. W., Lewis P., (1987). Transactional and transformational leadership: a constructive/developmental analysis. Academy of Management Review. 12(4): 648-650.
[28] Michaelsen L. K., (1973). Leader orientation, leader behavior, group effectiveness and situational favorability: an empirical extension of the contingency model. Organizational Behavior and Human Performance Journal. 9 ( 1 ): 227-228.
[29] Nacar N., (2012). Kütüphanelerde Örgütsel Kültürün Örgütsel Bağlılık ve İş Tatminine Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Çukurova Üniversitesi İşletme Fakültesi, Adana.
[30] Ölçüm M., (1996). Örgüt kültürü. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 8: 13.
[31]Öztürk B. Ü., (2012). Likert’in Sistem 4 Yaklaşımına Göre İşletmelerde Yöneticilerin Liderlik Özelliklerinin Örgüt Kültürü ile Karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi, İstanbul.
[32] Sethia N. K., Glinow M. A. V., (1994). Managing organizational culture by managing the reward system. Chief Executive Officer Publication. 16(64): 10-15.
[33] Stewart M., (2010). Theories X and Y, Revisited. Oxford Leadership Journal. 1(3): 1.
[34] Şahin F., (2012). Büyük Adam Düşüncesinden Liderlikte Özellikler Kuramına Kavramsal Bir Bakış. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 13(1): 143. [35] Schein E. H., (2004). Organizational Culture and Leadership. 246, Third Edition, Jossey-Bass, San Francisko.
[36] Shein E., (2002). Organizatsionnaya Kultura i Liderstvo. V.A. Spivak (per. s angl.). 37-38, ZAO Piter Buk, Sankt-Peterburg.
[37] Sinha J. B. P., (2008). Culture and Organizational Behaviour. 310, Sage Publications.
[38] Tikhomirov A. A., Spengler U. D., (2005). Stili liderstva i uspeshnost sliyaniy: transformatsionno-transaksionnaya konsepsiya liderstva. Rossiyskiy Jurnal Menedjmenta. 3(2): 79-80.
[39] Uzkurt C., (2008). Pazarlamada Değer Yaratma Aracı Olarak Yenilik Yönetimi ve Yenilikçi Örgüt Kültürü, s. 128, Beta Yayın Evi, İstanbul.
[40] Vural Akıncı Z. B., (2005). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, s. 84, İletişim Yayınları, İstanbul.
Year 2018,
Volume: 13 Issue: 52, 33 - 54, 31.03.2018
Sabina Mansurova
Salih Güney
References
- [1] Ataman G., (2009). İşletme Yönetimi. 636-637, Türkmen Kitabevi Yayınları, İstanbul.
[2] Aykanat Z., (2010). Karizmatik Liderlik ve Örgüt Kültürü İlişkisi Üzerine Bir Uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Kamu Yönetimi Fakültesi, Karaman.
[3] Baltaş A., (2012). Türk Kültüründe Yönetmek. 81-82, Remzi Kitabevi Yayınları, İstanbul.
[4] Baysal C. ve Tekarslan E., (1998). Davranış Bilimleri. 207, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayını, İstanbul.
[5] Bozoğlan İ. T., (2010). Örgüt Kültürünün Performans Kriterlerine Etkisi ve Tesco Kipa Uygulaması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi, İzmir.
[6] Cameron K. S., Quinn R. E., (2006). Diagnosting and Changing Organizational Culture, 34-36, Jossey-Bass, San Francisco.
[7] Çaloğlu D. Ö., (2014). Örgütsel Sessizlik ve Kültürel Değişkenler Üzerine Ampirik bir Araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Ufuk Üniversitesi İnsan Kaynakları Fakültesi, Ankara.
[8] Çelik C., Koşar A., (2015). Örgüt kültürü ve İşyerinde Dışlanma Arasındaki İlişki. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 24( 2) : 47-62.
[9] Dereli T., (1981). Organizasyonlarda Davranış. 225, AR Yayınları, İstanbul.
[10] Doğan B., (2007). Örgüt Kültürü. 94-132, Beta Yayınları, İstanbul.
[11] Erdoğan İ., (2007). İşletmelerde Davranış. 232-486, MİAD Yayınları, İstanbul.
[12] Eren E., (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 442, Beta Yayınları, İstanbul.
[13] Erkmen T., (2010). Örgüt Kültürü. 1, Beta Yayınevi, İstanbul.
[14] Evtikhov O.V., (2007). Strategii i Priyemı Liderstva: Teoriya i Praktika. 16-17, İzdatelstvo Rech. [15] Fındıkçı İ., (2013). Hizmetkâr Liderlik. 71, Alfa Yayınları, İstanbul. [16] Ghinea V. M., Brătianu C., (2012). Organizational Culture Modeling. Management & Marketing Challenges for The Knowledge Society. 1(2), 263.
[17] Gizir S., (2008). Örgütsel Değişim Sürecinde Örgüt Kültürü ve Örgütsel Öğrenme. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(2): 188-189.
[18] Güleç O., (2008). Örgüt Kültürünün Bir Yansıması Olarak İşletmelerde Ast-Üst İlişkileri ve Denizli’de Bir Uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Pamukkale Üniversitesi İşletme Fakültesi, Denizli.
[19] Güney S., (2000). Yönetim ve Organizasyon El Kitabı. 161-162, Nobel Yayınları, Ankara.
[20] Güney S., (2011). Örgütsel Davranış. 186-199, Nobel Yayınları, İstanbul.
[21] Güney S., (2012). Liderlik. 36-396 Nobel Yayınları, İstanbul.
[22] İspir N. B., (2008). Yöneticilerin Kullandığı Etki Taktikleri ve Kurum Kültürü: Uygulama ve Yönetimsel Etkileme İçin Model Önerisi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Anandolu Üniversitesi İletişim Fakültesi, Eskişehir.
[23] House R. J., (1996). Path-goal theory of leadership: lessons, legacy, and reformulated Theory. Leadership Quarterly Journal. 7(3), 326-327.
[24] Kavi E., (2007). Bankacılık Ve Özel Finans Kurumlarında Çalışanların Çift S Modeli Çerçevesindeki Örgüt Kültürü Algılamalarının Motivasyon Düzeyleri ile İlişkisi Üzerine Bir Araştırma. Yönetim Bilgileri Dergisi. 5(2): 172.
[25] Kets De Vries M. F. R, Miller D., (1986). Personality, culture and organization. Academy of Management Review. 11( 2): 6-17.
[26] Koçak A., (2009). İşletmelerde Dönüşümcü Liderlik Davranışlarının Örgüt Kültürüne Etkisi. Bir İşletme Örneği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Dumlupınar Üniversitesi İşletme Fakültesi, Kütahya.
[27] Kunhert K. W., Lewis P., (1987). Transactional and transformational leadership: a constructive/developmental analysis. Academy of Management Review. 12(4): 648-650.
[28] Michaelsen L. K., (1973). Leader orientation, leader behavior, group effectiveness and situational favorability: an empirical extension of the contingency model. Organizational Behavior and Human Performance Journal. 9 ( 1 ): 227-228.
[29] Nacar N., (2012). Kütüphanelerde Örgütsel Kültürün Örgütsel Bağlılık ve İş Tatminine Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Çukurova Üniversitesi İşletme Fakültesi, Adana.
[30] Ölçüm M., (1996). Örgüt kültürü. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 8: 13.
[31]Öztürk B. Ü., (2012). Likert’in Sistem 4 Yaklaşımına Göre İşletmelerde Yöneticilerin Liderlik Özelliklerinin Örgüt Kültürü ile Karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi, İstanbul.
[32] Sethia N. K., Glinow M. A. V., (1994). Managing organizational culture by managing the reward system. Chief Executive Officer Publication. 16(64): 10-15.
[33] Stewart M., (2010). Theories X and Y, Revisited. Oxford Leadership Journal. 1(3): 1.
[34] Şahin F., (2012). Büyük Adam Düşüncesinden Liderlikte Özellikler Kuramına Kavramsal Bir Bakış. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 13(1): 143. [35] Schein E. H., (2004). Organizational Culture and Leadership. 246, Third Edition, Jossey-Bass, San Francisko.
[36] Shein E., (2002). Organizatsionnaya Kultura i Liderstvo. V.A. Spivak (per. s angl.). 37-38, ZAO Piter Buk, Sankt-Peterburg.
[37] Sinha J. B. P., (2008). Culture and Organizational Behaviour. 310, Sage Publications.
[38] Tikhomirov A. A., Spengler U. D., (2005). Stili liderstva i uspeshnost sliyaniy: transformatsionno-transaksionnaya konsepsiya liderstva. Rossiyskiy Jurnal Menedjmenta. 3(2): 79-80.
[39] Uzkurt C., (2008). Pazarlamada Değer Yaratma Aracı Olarak Yenilik Yönetimi ve Yenilikçi Örgüt Kültürü, s. 128, Beta Yayın Evi, İstanbul.
[40] Vural Akıncı Z. B., (2005). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, s. 84, İletişim Yayınları, İstanbul.