EVALUATION OF THE ACCURACY OF THE INFORMATION IN THE DEATH CERTIFICATES: NIGDE VERBAL AUTOPSY STUDY

Year 2020, Volume: 3 Issue: 3, 109 - 115, 29.10.2020

Muhammet Bayraktar , Elçin Balcı

Abstract

Objective: Periodic and detailed evaluations of official recording systems, which are also sources for vital statistics, are recommended. But there is no mechanism to examine the accuracy of the information entered in the death notification system in Turkey. This verbal autopsy study was carried out to draw attention to the situation and to provide an example for the control mechanism to be established.
Methods: For this cross-sectional, descriptive study using record scanning and questionnaire methods which was conducted in 2015, in the Niğde Province; the death certificates registered to the death notification system were examined and a verbal autopsy questionnaire was applied to the relatives of the deceased whose death certificates were selected using sampling method. The universe of the verbal autopsy study is 1481 deaths and the sample consisted of 305 randomly selected deaths. Necessary permissions were obtained for data collection. Pearson Chi-Square and Kappa tests were used in the evaluation of the results, p<0.05 was considered statistically significant.
Results: Those who gave information about death were 48.5% the children of the deceased and 80.4% of the death certificates were filled on the same day with deaths. 49.5% of the death certificates had no profession information and 26.3% had no education information of deceased. Of the 305 performed verbal autopsy; 29.2% were the child of the deceased. 95.7% of the deceased's educational information, 96.4% of the occupational information is given. According to verbal autopsy diagnoses, the frequency of cardiovascular diseases is less than death certificate diagnoses, and the frequency of respiratory diseases and cancers is higher. The agreement between verbal autopsy diagnoses and death certificate diagnoses was calculated as 59.0% by examining the frequency of having the same system diagnosis in both methods, and the Kappa test result was found to be K=0.49.
Conclusion: Since verbal autopsy gave more information about the deceased and death event than the death certificate and it is determined that there is only barely agreement about the causes of death; it is thought that it would be appropriate to control the accuracy of death records routinely with additional mechanisms in terms of both the form and the contents.

Keywords

death certificates, verbal autopsy, cause of death, ICD

ÖLÜM BELGELERİNDEKİ BİLGİLERİN DOĞRULUĞUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ: NİĞDE SÖZEL OTOPSİ ÇALIŞMASI

Abstract

Amaç: Vital istatistikler için kaynak olan resmi kayıt sistemlerinin detaylı periyodik değerlendirmelerinin yapılması tavsiye edilmektedir. Ama Türkiye’de ölüm bildirim sistemine girilen tüm bilgilerin doğruluğunu inceleyen bir mekanizma yoktur. Duruma dikkat çekmek ve oluşturulacak kontrol mekanizmasına örnek olması için bu sözel otopsi çalışması yapılmıştır.
Yöntem: Kayıt tarama ve anket yöntemlerinin kullanıldığı kesitsel, tanımlayıcı nitelikteki bu çalışma için; Niğde İli’nde 2015 yılında ölenler için ölüm bildirim sistemine kaydedilen belgeler incelenmiş ve örnekleme yöntemiyle seçilen ölüm belgelerinin düzenlendiği kişilerin yakınlarına, sözel otopsi anket formu uygulanmıştır. Çalışmanın evrenini başka yöntemle incelenmeyen 1481 ölüm, örneklemini ise rastgele belirlenen 305 ölüm oluşturmuştur. Veri toplanması ve kullanılması için gerekli izinler alınmıştır. Sonuçların değerlendirilmesinde Pearson Ki-Kare ve Kappa testleri kullanılırken, p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.
Bulgular: Ölüm belgesi doldurulurken bilgi verenlerin %48,5’u ölenlerin çocuklarıdır ve ölüm belgelerinin %80,4’ü aynı gün doldurulurken, %49,5’unda ölenin mesleği, %26,3’ünde öğrenim durumu bilgileri eksiktir. Sözel otopsi yapılan 305 ölüm için anketi cevaplayanların %29,2’si ölenin çocuğudur ve ölenin öğrenim bilgisi %95,7, meslek bilgisi %96,4 verilmiştir. Sözel otopsi tanılarına göre kardiyovasküler hastalıkların sıklığı ölüm belgesi tanılarından az, respiratuar hastalıklar ve kanserlerin sıklığı fazladır. Sözel otopsi tanıları ile ölüm belgesi tanıları arasındaki uyum, aynı sisteme ait tanıyı almış olma durumunun sıklığı incelenerek %59,0 olarak hesaplanırken, Kappa testi sonucu K=0,49 olarak bulunmuştur.
Sonuç: Sözel otopsi yöntemiyle ölen ve ölüm olayına ilişkin, ölüm belgesine göre daha fazla bilgi edinildiği ve ölüm belgelerindeki ölüm nedenleriyle arasında ancak ekseriyetle uyuşma olduğu tespit edildiğinden; ölüm kayıtlarının hem şekil hem de içerik yönünden ek mekanizmalarla rutin olarak denetlenmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.

Keywords

Ölüm belgeleri, sözel otopsi, ölüm nedeni, ICD

References

• Krishnan A, Kumar R, Nongkynrih B, Misra P, Srivastava R, Kapoor S. Adult mortality surveillance by routine health workers using a short verbal autopsy tool in rural north India. Journal of Epidemiology and Community Health. 2011;66(6):501-6.
• Jha P. Reliable mortality data: a powerful tool for public health. Natl Med J India. 2001; 14: 129-31.
• Paksoy Erbaydar N, Çilingiroglu N, Pişkin T. Analysis of three-year death records of Hacettepe University Adult Hospital. Acta Medica. 2013; 2: 8-15.
• Razum O, Akgün HS, Tezcan S. Cardiovascular mortality patterns in Turkey: What is the evidence? Sozial- und Präventivmedizin. 2000;45(1):46-51. doi:10.1007/bf01358998.
• Mathers C, Boerma T. Mortality measurement matters: Improving data collection and estimation methods for child and adult mortality. PLoS Medicine. 2010;7(4). doi:10.1371/journal.pmed.1000265.
• Akgün S, Rao C, Yardim N, Bora Basara B, Aydın O, Mollahaliloglu S, et al. Estimating mortality and causes of death in Turkey: methods, results and policy implications. European Journal of Public Health. 2007; 17(6): 593-9. doi:10.1093/eurpub/ckm022.
• Özdemir R, Öcek Z. İzmir Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü ve İzmir Sağlık Müdürlüğü’nün 2010 yılı ölüm kayıtlarının değerlendirilmesi: Bildirimlerin tutarlılığı ve tamlığı. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi. 2015;13(1):1. doi:10.20518/thsd.59203.
• World Health Statistics 2009. Geneva: WHO; 2009. https://www.who.int/whosis/whostat/EN_WHS09_Full.pdf
• World Health Statistics 2018: Monitoring Health for the SDGs Sustainable Development Goals. Geneva: WHO; 2019.
• Mahapatra P, Shibuya K, Lopez AD, Coullare F, Notzon FC, Rao C, et al. Civil registration systems and vital statistics: successes and missed opportunities. The Lancet. 2007;370(9599):1653-63. doi:10.1016/s0140-6736(07)61308-7.
• Framework and Standarts for Country Health Information Systems, Second edition. Geneva: WHO; 2008.p. 26-9.
• Principles and Recommendations for a Vital Statistics System Revision 3. New York, NY: United Nations; 2014.
• Garenne M, Fontaine O. Assessing probable causes of deaths using a standardized questionnaire: a study in rural Senegal. Vallin J, D’Souza S, Palloni A, editors. Measurement and Analysis of Mortality. Oxford: Clarendon Press; 1990.p.123-42.
• Anker M. A Standard Verbal Autopsy Method for Investigating Causes of Death in Infants and Children. Geneva: WHO; 1999.
• Kahn K, Tollman SM, Garenne M, Gear JS. Validation and application of verbal autopsies in a rural area of South Africa, Trop Med Int Health. 2000; 5(11): 824-31.
• Marsh DR, Sadruddin S, Fikree FF, Krishnan C, Darmstadt GL. Validation of verbal autopsy to determine the cause of 137 neonatal deaths in Karachi, Pakistan, Paediatr Perinat Epidemiol. 2003; 17(2): 132-42.
• Setel PW, Sankoh O, Rao C, Velkoff VA, Mathers C, Gonghuan Y, et al. Sample registration of vital events with verbal autopsy: a renewed commitment to measuring and monitoring vital statistics. Bull World Health Organ. 2005; 83: 611-7.
• Garenne M, Fauveau V. Potential and limits of verbal autopsies. Bull World Health Organ. 2006; 84(3): 164. doi:10.2471/blt.05.029124.
• Soleman N, Chandramohan D, Shibuya K. Verbal autopsy: current practices and challenges, Bull World Health Organ, 2006, 84(3): 239-45. doi:10.2471/blt.05.027003.
• Fauveau V. Assessing probable causes of death without death registration or certificates: a new science? Bull World Health Organ, 2006, 84(3): 246-7.
• Thomas L, D’Ambruoso L, Balabanova D. Verbal autopsy in health policy and systems: a literature review. BMJ Global Health. 2018;3(2). doi:10.1136/bmjgh-2017-000639.
• Tezcan S. Biyoistatistik. Güler Ç, Akın L, editors. Halk Sağlığı:Temel Bilgiler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; 2012.
• Ulusal Hastalık Yükü ve Maliyet-Etkililik Projesi, Sözel otopsi araştırması raporu. Ankara: Sağlık Bakanlığı; 2003.
• Landis JR, Koch GG. An Application of Hierarchical Kappa-type Statistics in the Assessment of Majority Agreement among Multiple Observers. Biometrics. 1977;33(2):363. doi:10.2307/2529786.
• Mathers CD, Fat DM, Inoue M, Rao C, Lopez AD. Counting the dead and what they died from: an assessment of the global status of cause of death data, Bulletin of the World Health Organization. 2005; 83: 171-77
• Özdemir R. Türkiye'de 2009 Yılında Uygulanmaya Başlayan Yeni Ölüm Bildirim Sisteminin İzmir İli Örneğinde Değerlendirilmesi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. 2012.
• Assessing the National Health Information System an Assessment Tool: Version 4.00. Geneva: WHO; 2008.
• Sibai AM, Nuwayhid I, Beydoun M, Chaaya M. Inadequacies of death certification in Beirut: who is responsible? Bulletin of the World Health Organization. 2002; 80: 555-61.
• El-Nour AAM, Ibrahim YAH, Ali MM. Evaluation of death certificates in the pediatric hospitals in Khartoum State during 2004. Sudanese Journal of Public Health. 2007; 2 (1): 29-30.
• Cohen J, Bilsen J, Miccinesi G, Löfmark R, Addington-Hall J, Kaasa S, et al. Using death certificate data to study place of death in 9 Euopean countries: opportunities and weaknesses. BMC Public Health. 2007;7(1). doi:10.1186/1471-2458-7-283.