Contribution Of Travelers To Archaeology And Museology After The Renaissance

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 165 - 178, 31.12.2019

İşik Albasan

Öz

A
deep interest in Greek and Eastern cultures began in Europe with the
Renaissance. Many European travelers began to travel to Egypt, Greece, Italy
and Anatolia through “Grand Tour” movement, with this sense of curiosity. After
these travels, large collections formed in Europe, and the large collections
were basis of modern museums. In this article, first of all, the development of
Grand Tour in Europe and the concept of Orientalism were discussed. Then, some
of the travellers who went to these countries mentioned above were studied.
Finally, collections, societies, exhibitions and museums which occurred as a
result of these travels were studied and discussed. The aim of the article is
to explain the contributions of the travellers to the development of art,
literature and especially archeology after the Renaissance. Because the basis
of archaeological studies, excavations and modern museums is the travellers and
their travels. As a result of these travels, the science of archeology was
developed and the foundations of today’s modern museums were laid.

Anahtar Kelimeler

traveller, Grand Tour, Archeology, Museum, Collection

Rönesans Dönemi Sonrası Seyyahların Arkeolojiye Ve Müzeciliğe Katkıları

Öz

Rönesans’la birlikte Avrupa’da farklı
ülkelere seyahat etme isteği başladı. Bu seyahatler özellikle Mısır,
Yunanistan, İtalya ve Asia Minor olarak adlandırılan Anadolu’ya yapıldı. Birçok
Avrupalı seyyahta Yunan ve Doğu kültürüne yoğun bir ilgi başlamıştı. Temel
olarak bu yapılan seyahatlerin başlangıç noktası eskiye olan merak ve keşif
duygusuydu. Bu merak duygusu ile birçok Avrupalı “Grand Tour” adı verilen bir
akımla Mısır’a, Yunanistan’a, İtalya’ya ve Anadolu’ya (Asia Minor) gitmeye
başladı. Bu seyahatlerden sonra Avrupa’da büyük koleksiyonlar oluştu, bu
koleksiyonlar modern müzelerin temelleriydi. Bu makalede öncelikle Avrupa’daki
“Grand Tour” akımının gelişimi ve Oryantalizm kavramı ele alınmıştır. Sonra
Mısır, Yunanistan, İtalya ve Anadolu’ya (Asia Minor) giden seyyahlardan
bazıları incelenmiştir. Son olarak bu seyahatler sonucu oluşan
koleksiyonlardan, topluluklardan, sergilerden, müzelerden bahsedilmiştir.
Makaledeki amaç ise tarih boyunca birçok ülkeye giden seyyahların; arkeolojinin,
edebiyatın, sanatın gelişimine yaptıkları katkıyı söylemek ve özellikle
arkeolojik katkıları vurgulamaktır. Çünkü arkeolojik çalışmaların, kazıların ve
modern müzelerin temeli seyyahlar ve yaptıkları yolculuklardır. 

Anahtar Kelimeler

Seyyah, Arkeoloji, Müze, Koleksiyon

Kaynakça

• Allick, R. (1978). The Shows of London. Cambridge: Cambridge University Press.
• Bacon, F.H. (1886). American Explorers in Assos. The Century Company, 31(2), 859.
• Bedin, C. (2017)(a). L’umile Italia di Guido Ceronetti: alcune considerazioni sui paesaggi visibili e invisibilidi un viaggio in Italia. Il Capitale Culturale-Studies on The Value of Cultural Heritage, 2017(16), 111-129.
• Bedin, C. (2017)(b). The Neoclassical Grand Tour of Sicily and Goethe’s Italianische Reise. İ.Ü. Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi, 1, 31-51.
• Bedin, C. (2018). Emilio Cechi’s Travel to Greece Among Arcadian Myth, Modernity and Western Intellectual Stereotypes. Söylem, 3(2), 153-167.
• Caygill, M. (1985). The Treasures of the British Museum. London: British Museum Press.
• Caygill, M. (1992). The History of the British Museum. London: British Museum Press.
• Clerici,L. (1999). Il viaggiatore meravigliato. Milano: Edinuardi.
• Clerici, L. (2008). Scrittori italiani di viaggio. Milano: Edinuardi.
• Çarıkman, A. (2013). Türk Düşünce Tarihinde Oryantalizm. Dergi Park, 2013/75, 221-236.
• De Seta, C. (1992). L’Italia del Grand Tour-Da Montaigne a Goethe. Napoli: Electa Napoli.
• De Seta, C. (1999). Vedutisti e viaggiatori in Italia. Torino: Electa Napoli.
• Dilbaz, B. (2016). Osmanlı Devletinde Ören Yerlerini İncelemeye Gelen Seyyahlar. Güneydoğu Araştırma Dergisi, 2(130), 89-110.
• Erdoğdu, F. (2004). The Development of Classical Sculpture and Archaeology Collections in British Museum. Anadolu Araştırmaları, 17(1), 155-163.
• Fagan, B. (1977). The Rape of Nile:Tomb Robbers, Tourists and Archaeologists in Egypt. London: MacDonald and Jone’s.
• Fellows, C. (1852). Travels and Researchers in Asia Minor. London: Queen Street Lincoln’s Inn. Fields.
• Guagnini, E. (1994). Viaggi e Romanzi. Milano: Edinuardi.
• İnankur, Z. (1993). 19.Yüzyılın İkinci Yarısında İstanbul’a Gelen Batılı Sanatçılar. Z. Rona (Ed.). Osman Hamdi Bey Sempozyumu 1993/3, (s.75-115) içinde İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
• Leask, N. (2012). Curiosity ant the Aesthetics of Travel Writing. Oxford: Oxford University Press.
• Texier, C. (2002). Küçük Asya, Coğrafyası, Tarihi ve Arkeolojisi. (Çev. A. Suat). Ankara: Enformasyon ve Dokümantasyon Vakfı.
• Yüksel, E. (2012). 17. Yüzyıl Sonu, 18. Yüzyıl Ortası ve 19. Yüzyıl Başında Yabancı Seyyahların Gözünden Batı Anadolu Kentleri. (Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, Aydın.