İnsanoğlu ilk çağlardan beri barınma ihtiyacını karşılamak için çeşitli yöntemler geliştirmiş, çadırdan toplu konuta kadar birçok aşamadan geçilmiştir. Kentlerin içinde de konutlar için belli bölgeler ayrılmış, bu bölgelerde kentlinin birlikte yaşaması için imkanlar sağlanmıştır. Odunpazarı, Eskişehir’in ilk konut yerleşim bölgesidir. İlk planlandığında uzun süre şehrin merkezi olmasına rağmen zaman geçtikçe kent merkezi olma özelliğini yitirmiştir. Fakat konutların yerleşimi, sokak dokuları, kentin kültürünü anlatan özel bir yer olmasından dolayı önemini yitirmemiştir. Günümüzde sit alanı olarak ilan edilen ve korumaya alınan Odunpazarı, her yıl binlerce turist ağırlamaktadır.
Bu çalışmada, Odunpazarı bölgesinden seçilen bir sokağın analizi yapılmıştır. Şakirler Sokak, bölgenin batısında yer alan ve üzerinde yirmi beş adet konut bulunduran bir sokak dokusuna sahiptir. Kültürel mirasın sürdürülebilirliği açısından bu alandaki sokak dokularının, konut planların şemalarının ve cephe tipolojilerinin incelenmesi ve analiz edilmesi gerekliliği, çalışmanın kapsamını belirlemiştir. Çalışma sonucunda, sokakta bulunan konut morfolojileri grafikler halinde anlatılmıştır.
Human beings have developed various methods to meet the need for dwelling since the earliest times, as many steps have been passed from the tent to residence. Within the cities there are also certain areas for housing in which the facilities for living together are provided. Odunpazarı is the first residental area of Eskişehir. Although it was the center of the city for a long time when it was originally planned, it lost its feature of being city center. But, the settlement, street dwelling have not lost its significance because it is a special place that explains the culture of the city. Today, Odunpazarı which was declared as a protected area, is hosting thousands of tourists every year.
In this study, an analysis of a street selected from Odunpazarı district has been carried out. Şakirler Street is a street texture located on the west side of the region and containing thirteen houses. In terms of sustainability of the cultural heritage, the necessity of the examining and analying housing plans, all features of the streets in this area and facade typologies determined the scope of the study. As a result of the study, the housing morphology in the street was explained in graphics.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 3 Issue: 1 |
Akademia Doğa ve İnsan Bilimleri Dergisi, yayın faaliyetini sadece akademik öncelikler doğrultusunda yapmaktadır. Bu nedenle yazarlardan herhangi bir isimde yayın ücreti almamakta ve tüm okuyuculara ücretsiz olarak ulaşmaktadır.