Objectives:
Therefore
in this study, we investigated the relationship between hyperemesis gravidarum
and vitamin D deficiency.
Materials
and methods: This is a retrospective case control
study which was held in the Medical Park Goztepe Hospital, Obstetrics and
Gyneacology Clinic between 1st of January and 31th of December 2017. The study
group consists of 50 women experience with newly- onset nausea and vomitting in
the first trimester of pregnancy and the
control group consists of 50 healthy pregnant women at the same age group.
Therefore,
in the current study, we tested the hypothesis that suggests women with
hyperemesis gravidarum have lower 25-hydroxyvitamin D levels compared to
controls.
Results:
The mean 25-hydroxy vitamin D levels was
significantly different between two groups (15,85ng/ml vs 19,64ng/ml; p<0.037).
Conclusion:
We
found that there was a correlation between vitamin D deficiency and hyperemesis gravidarum.
Therefore , it might be speculated that,vitamin D level may play a critical
role in controlling inflammatory status associated with hyperemesis gravidarum.
We believe that vitamin D supplementation
and HG frequency can be reduced in pregnancies in which D vitamin deficiency is
detected in the first trimester or even in the pre-pregnancy period.
Amaç:
Bu
retrospektif olgu-kontrol çalışmamızda D vitamini eksikliğinin, spesifik
olarak, gebeliğin bulantı-kusması ve hiperemezis gravidarum (HG) tablosu üzerindeki
etkilerini araştırdık.
Gereç
ve Yöntemler: Bu retrospektif olgu-kontrol
çalışmasına; Medikal Park Göztepe Hastane’si Kadın
Hastalıkları ve Doğum Kliniği’ne Ocak 2017–Aralık 2017 yılı
içerisinde, ilk trimesterde başvurmuş HG’lu 50 gebe (olgu grubu)
ile yaş ve gebelik haftası ile eşleştirilmiş 50 sağlıklı
gebe (kontrol grubu ) dahil edildi. Bu çalışmada, HG tablosunun özelliklerini
taşıyan ilk trimester gebelerinin, ilk trimesterde rutin olarak
baktırdıkları D vitamini düzeyleri incelenmiş ve olgu-kontrol
grupları arasında D vitamini
düzeyleri arasında istatistiksel
olarak anlamlı bir ilişki olup olmadığı ortaya konmaya
çalışılmıştır.
Bulgular: Olgu ve kontrol
grupları arasında D vitamini seviyeleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı
bulundu (p<0,037). Olgu grubunda
ortalama D vitamini düzeyi 15,85 ng/ml, kontrol grubunda ortalama vitamin D
düzeyi 19,64 ng/ml olarak saptandı. İstatistiksel olarak olgu- kontrol
gruplarında yaş ortalamaları açısından anlamlı farklılık bulunmadı (p>0,398).
Olgu- kontrol grupları arasında gebelik haftası açısından istatistiksel olarak
anlamlı bir farklılık bulunmadı (p>0,481).
Sonuç:
Çalışmamızda
25 hidroksi vitamin D seviyeleri olgu grubunda kontrol grubuna göre
istatistiksel olarak düşük saptandı. Düşük 25 hidroksi vitamin D düzeylerinin
HG patogenezinde etkin bir rol oynadığını düşünmekteyiz. İlk trimesterde hatta gebelik
öncesi dönemde D vitamini eksikliği saptanan gebelerde, D vitamini desteği ile
HG sıklığının azaltılabileceği kanaatindeyiz.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | August 15, 2018 |
Submission Date | March 21, 2018 |
Acceptance Date | March 28, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 4 Issue: 2 |