Aim: This study is aimed to evaluate the prevalence and severity of the temporomandibular disorder in university students and to evaluate the relationship between these data, perceived stress level, and parafunctional habits.
Materials and Method: The study was carried out with Nuh Naci Yazgan University students. A 3-part questionnaire consisting of 45 questions was applied. Fonseca Anamnesis Questionnaire (IFA) was used to measure temporomandibular disorder, Oral Behavior Checklist (OBC) was used for parafunctional habits, and Perceived Stress Scale (PSS) was used to determine stress level.
Results: A total of 220 students, 88 male, and 132 female, participated in the study. TMD severity (p<0.001) and OBC score (p=0.006) were statistically higher in women. A statistically
significant difference was found between PSS score and TMD severity (p<0.005). A statistically significant difference was found between OBC score and TMD severity (p<0.001). It was found that as TMD severity increased, OBC scores increased.
Conclusion: Stress and parafunctional habits increase the severity of the temporomandibular disorder. To be able to compare the students studying in different departments, evaluations should be made with different universities and more comprehensive field studies should be planned.
Amaç: Temporomandibular bozukluk bireyin günlük yaşam aktivitesini, bedensel ve ruhsal sağlığını, iş yaşantısını olumsuz yönde etkileyen bir rahatsızlıktır. Bu çalışmada üniversite
öğrencilerinde temporomandibular bozukluk prevalansı ve şiddetinin değerlendirilmesi ve bu verilerin algılanan stres düzeyi ve parafonksiyonel alışkanlıklar arasındaki ilişkinin
değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
Gereç ve Yöntem: Çalışma Nuh Naci Yazgan Üniversite öğrencilerinde gerçekleştirilmiştir. 45 sorudan oluşan 3 bölümlük anket uygulanmıştır. Temporomandibular bozukluğu ölçmek için Fonseca Anamnestik İndeks (FAI), parafonksiyonel alışkanlıklar için Oral Alışkanlıklar Kontrol Listesi (OBC) ve stres düzeyini belirlemek için Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ) kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya 88 erkek, 132 kadın toplam 220 öğrenci katılmıştır. TMB şiddeti (p<0.001) ve OBC skoru (p=0.004) kadınlarda istatistiksel olarak yüksek bulunmuştur. ASÖ skoru ile TMB şiddeti arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmuştur (p=0.005). OBC skoru ile TMB şiddeti arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.001). TMB şiddeti arttıkça OBC skorunun arttığı bulunmuştur.
Sonuç: Stres ve parafonksiyonel alışkanlıklar temporomandibular bozukluğun şiddetini artırmaktadır. Farklı bölümlerde okuyan öğrencilerin karşılaştırmasını yapabilmek için farklı üniversitelerle birlikte değerlendirme yapılmalı ve daha kapsamlı saha çalışmaları planlanmalıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Mayıs 2023 |
Gönderilme Tarihi | 29 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |