Amaç: Çalışmanın amacı COVID-19 pandemi döneminde diş hekimliği fakültelerinde uygulanan eğitim yöntemlerinin, öğrencilerin eğitime erişimlerinin ve eğitimin etkinliğinin lisans öğrencileri tarafından değerlendirilmesidir.
Gereç ve yöntem: Anket çalışmasına 985 gönüllü diş hekimliği lisans öğrencisi katılmıştır. Ankette demografik verileri elde etmeye ve pandemi dönemindeki teorik, preklinik ve klinik eğitimi değerlendirmeye yönelik sorular yöneltilmiştir.
Bulgular: Öğrencilerin %98,1’i teorik eğitimin çevrimiçi senkron olarak uygulandığını belirtmiştir. Öğrencilerin çoğunluğu (%78,9) diş hekimliği eğitiminin yüzyüze olmasını tercih etmektedir. Uzaktan eğitimle yetkinlik kazanılması en zor diş hekimliği branşının sırasıyla protez (%37,3), cerrahi (%29,6) ve endodonti (%25) olduğu bildirilmiştir. Vakıf üniversitelerinde hem preklinik hem de klinik eğitimde yüz yüze eğitime büyük oranda geçilmişken, devlet üniversitelerinde anketin uygulandığı tarih aralığında henüz yüz yüze eğitime geçilmemiştir.
Sonuç: Preklinik ve klinik eğitimde pandemi koşullarında bir altın standart oluşturulamamıştır. Bu tür salgınların diş hekimliği eğitimi üzerine olumsuz etkisini en aza indirmek için uygulamalı derslere yönelik yeni yöntemlerin geliştirilmesi, klinik şartlarının iyileştirilmesi ve imkanların genişletilmesi gerekmektedir.
COVID-19 diş hekimliği eğitimi pratik eğitim uzaktan öğrenme
Aim: To evaluate the education methods applied in faculty of dentistry, students' access to education and the effectiveness of education by undergraduate students during the COVID-19 pandemic.
Material and Methods: The study included 985 undergraduate dental students who participated voluntarily. In the survey, questions were asked to obtain demographic data and to evaluate theoretical, clinical and preclinical dental education during the pandemic.
Results: 98.1% of the students stated that the theoretical courses was applied online synchronous learning environment. The majority (78.9%) prefer face-to-face learning instead of online distance education. It has been reported that prosthodontics (37.3%) followed by oral surgery (29.6%) and endodontics (25%) were the three most adversely affected subspecialties through distance education during the pandemic. Face-to-face practice has been started to a large extent in both preclinical and clinical education in foundation universities. On the contrary, face-to-face practice has not been started yet in public universities during the date of the survey.
Conclusion: In terms of preclinical and clinical education, a gold standard could not be established in pandemic conditions. It is necessary to develop new methods for the practical part of dental education, improve clinical conditions and expand opportunities minimize the impact of such outbreaks on dental education.
COVID-19 dental education practical course distance learning
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 11 Sayı: 3 |