Destekle ve Yetiştirme Kurslarının Etkililiği Üzerine Bir Araştırma; Kütahya İli Örneği

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 2, 73 - 85, 30.12.2018

Hafize Er Türküresin

Öz

“Bu araştırmada
Milli Eğitim bünyesinde açılan destekleme ve yetiştirme kurslarının etkililiği
belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma hem nicel hem de nitel araştırma
modellerinden yararlanılarak karma yöntemle oluşturulmuştur. Karma araştırma
modeli; araştırma problemini daha iyi anlamlandırmak, açıklamak ve analiz etmek
için nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin birlikte kullanıldığı bir modeldir.
Araştırmaya 2016-2017 eğitim öğretim yılında Kütahya Merkez ilçesinde 3 ayrı
ortaokulda öğrenim gören 269 öğrenci ve bu okullarda çalışan farklı branşlarda
24 öğretmen katılmıştır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından oluşturulan
yarı yapılandırılmış görüşme formu ve Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına
İlişkin Öğrenci Görüşleri Ölçeği (İncirci ve diğ., 2017) ile toplanmıştır.
Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına İlişkin Öğrenci Görüşleri Ölçeği “Yarar ve
Önem” ve “İlgi ve Motivasyon” olmak üzere iki boyuttan oluşmaktadır. Ölçeğin
boyutlarına ilişkin cronbach alpha kat sayıları sırasıyla .95 ve .91
şeklindedir. Ölçeğin geneline ait cronbach alpha kat sayısı ise .94 şeklindedir.
Araştırmaya ait nitel verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz tekniğinden;
nicel verilerin çözümlenmesinde ise betimsel istatistikler, iki grup ortalaması
arasındaki farkı betimlemede t- testi, üç ve daha fazla grup arasındaki farkı
belirlemede ANOVA ve gruplar arasındaki ilişkiyi betimlemede Korelasyon
analizlerden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre Destekleme ve
Yetiştirme Kursları öğrenciler arasında fırsat eşitliği sağlamakta, öğrencilere
test çözme alışkanlığı kazandırıp onları merkezi sınavlara hazırlamakta,
öğrencilerin dersle ilgili eksikliklerinin kapatılmasına faydalı olmakta ancak
süreçte (kaynak kitap, devamsızlık vb. gibi) bazı eksiklikleri bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Destekleme ve Yetiştirme Kursları, MEB, Öğretmen

A Research on the Effectiveness of Supportive and Educational Courses; Kutahya Province Sample

Öz

It has been aimed
to determine the effectiveness of supportive and educational courses opened
under the supervision of National Education in this research. The study was
designed through mixed method by using both quantitative and qualitative
research models. The mixed research model is a model in which quantitative and
qualitative methods are used together in order to make sense of research
problem, explain and analyze it in a better way. 269 students studying at 3
different middle schools in Kutahya city center and 24 teachers working at
these schools from different branches in 2016-2017 school year participated in
the research. The research data were collected via semi-structured interview
form developed by the researcher and Supportive and Educational Courses
Students’ View Scale (İncirci et al., 2017). Supportive and Educational Courses
Students’ View Scale includes two dimensions of “Usefulness and Importance” and
“Interest and Motivation”. Cronbach’s alpha coefficients of the scale’s dimensions
are respectively .95 and .91. The overall Cronbach’s alpha coefficient of the
scale is .94. Descriptive analysis was used for the qualitative data of the
research, descriptive statistics for the quantitative data, t- test for
determining the difference of two groups, ANOVA for determining the difference
of three or more groups and correlation analysis for describing the
relationship between groups. According to the results of the research,
Supportive and Educational Courses provide equality of opportunity among
students, bring doing-test habit to the students and prepare students for
high-stakes tests, they are beneficial for them to compensate their educational
deficiencies but there are still some inefficacies (for example source books,
absenteeism etc.) in process.

Anahtar Kelimeler

MoNE, Supportive and Educational Courses, Teacher

Kaynakça

• Anıl, D. (2009). Uluslararası öğrenci başarılarını değerlendirme programında Türkiye’deki öğrencilerin Fen Bilimleri başarılarını etkileyen faktörler. Eğitim ve Bilim, 34(152), 87-100.
• Bozbayındır, F. & Kara, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarinda (dyk) karşilaşilan sorunlar ve öğretmen görüşleri temelinde çözüm önerileri. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 336-349.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak K. E., Akgün, E. A, Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
• Canbolat, U. & Köçer, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının TEOG bağlamında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine dayalı olarak incelenmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(1), 123-154.
• Canöz, T. (2014). Türkiye'de 2003- 2013 yılları arasında uygulanan eğitim politikalarının eğitimde fırsat eşitliği bakımından analizi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Çilenti, K. (1984). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Gül Yayınevi.
• Çolak, E. & Cırık, İ. (2015). Ortaokul öğrencilerinin motivasyon kaynaklarının incelenmesi. İlköğretim Online, 14(4), 1307-1326.
• Creswell, J. W. (2008). Araştırma deseni (Çev. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. California: Sage publications.
• Creswell, J. W., & Clark, V. L. P. (2017). Designing and conducting mixed methods research. Sage publications.
• Creswell, J. W., Klassen, A. C., Plano Clark, V. L., & Smith, K. C. (2011). Best practices for mixed methods research in the health sciences. Bethesda (Maryland): National Institutes of Health, 2013, 541-545.
• Dinçer, M. A. & Kolaşin, G.U. (2009). Türkiye’de öğrenci başarisizliğinda eşitsizliğin belirleyicileri. eğitim reformu girişimi, İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
• Ertürk, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş.
• İçer, M. M. (1997). Türkiye’de eğitim sisteminin genel amaçlari ve temel eğitim ilkelerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• İncirci, A., İlğan, A. Sırem, Ö. & Bozkurt S. (2017). Ortaöğretim destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 50-68.
• MEB, (1973). Millî eğitim temel kanunu. Ankara.
• MEB, (2015). Destekleme ve Yetiştirme Kursları e-Kılavuzu.
• Mercik, V. (2015). Eğitimde fırsat eşitliği, toplumsal genel başarı ve adelet ilişkisi: PISA Projesi kapsamında Finlandiya ve Türkiye deneyimlerinin karşılaştırılması, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Miles, M. B., Huberman, A. M., Huberman, M. A., & Huberman, M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage publications.
• Nartgün, Ş. S., & Dilekçi, Ü. (2016). Eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarina ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 22(4), 537-564.
• Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaiuation an research methods. Sage Publications: London.
• Tezcan, M. (1997). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Zirve Ofset.
• Ünsal, S. & Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve yetiştirme kurslarinin işlevlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 13(12), 87-118.
• Yaylacı, A. F. (2009). Türk Eğitim Sisteminde Demokratikleşme, 29 Kasım 2017 tarihinde http://www.egitim.aku.edu.tr/afyayla2.htm adresinden alınmıştır.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.