Psikolojik İyi Oluşu Değerlendiren Bradburn Duygulanım Dengesi Ölçeğinin Türkçede İncelenmesi

Year 2019, Volume: 6 Issue: 2, 1 - 12, 31.12.2019

Sinan Okur , Tarık Totan

Abstract

Eğitim ve psikoloji çalışmalarında tarihsel süreç
içinde önemli yere sahip olan pozitif psikoloji, son yıllarda giderek daha da
popüler hale gelmiştir. Bu gelişim sürecinde Bradburn’un duygulanım dengesi
puanını elde etmeye yönelik geliştirdiği ölçme aracı pozitif psikoloji için
büyük önem taşımaktadır. Bu araştırmada amaç, pozitif psikolojinin ilk ölçme
araçlarından olan Bradburn Duygulanım Dengesi Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik
çalışmalarını üniversite öğrencilerinde incelemektir. Araştırmanın çalışma
grubu Aydın Adnan Menderes Üniversitesinde okuyan 18-25 yaş aralığındaki
üniversite öğrencileridir. Toplamda 317 kişi olan bu öğrencilerin 182’si kadın
ve 135’i erkektir. Bradburn Duygulanım Dengesi Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve
Oxford Mutluluk Ölçeği-Kısa Formu öğrencilere uygulanmıştır. Analizlerde bu
ölçeklerden alınan puanlar kullanılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi
sonuçlarına göre, model ile veri arasında yeterli uyum olduğu saptanmıştır.
Yapılan iç tutarlık analizlerinde KR-20 sonuçları Olumlu Duygulanım boyutunda
.61, Olumsuz Duygulanım boyutunda .62 olarak hesaplanmıştır.  Yakınsak ölçek geçerliği için yapılan analiz
sonuçlarına göre olumlu duygulanımın yaşam doyumu ve mutlulukla pozitif yönde,
olumsuz duygulanımın ise yaşam doyumu ve mutlulukla negatif yönde anlamlı
ilişkisi olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, Bradburn Duygulanım Dengesi Ölçeği
Türkçede üniversite öğrencilerine yönelik geçerliği ve güvenirliği kanıtlanmış
bir ölçme aracıdır.

Keywords

Psikolojik iyi oluş, Olumlu duygulanım, Olumsuz duygulanım, Duygulanım dengesi, Geçerlik, Güvenirlik

The Investigation of Bradburn Affect Balance Scale Evaluating Psychological Well-Being on Turkish

Abstract

Positive
psychology, which has an important place in the historical process in education
and psychology studies, has become increasingly popular in recent years. In
this study, it is aimed to examine the validity and reliability of the Bradburn
Affective Balance Scale, which is one of the first measurement tools of
positive psychology, in university students. The sample of the study is the
university students aged 18-25 who study at Aydın Adnan Menderes University.
The number of participants was 317. Of these, 182 were female and 135 were
male. The Bradburn Affect Balance Scale, the Satisfaction of Life Scale and the
Oxford Happiness Scale-Short Form were applied to students and these scores
were used in the analysis. According to the results of confirmatory factor
analysis, it was found that there was adequate compatibility between model and
data. In the internal consistency analysis were calculated KR-20 coeeficients.
The results of KR-20 was .61 in Positive Affect, and .62 in Negative Affect. In
addition, according to the results of the analysis for convergent scale
validity, positive affect were positively related to life satisfaction and
happiness. However, negative affect were negatively correlated with
satisfaction of life and happiness. Consequently, the Bradburn Affective
Balance Scale is a valid and reliable measurement tool for Turkish university
students.

Keywords

Psychological well-being, Positive affect, Negative affect, Affect balance, Validity, Reliability

References

• AKIN, A. (2008). The scales of psychological well-being: A study of validity and reliability. Educational Sciences: Theory & Practice, 8(3), 741-750.
• ALTINAY, B. (2018). 12-15 Yaş grubu ergenlerin gelecek yönelimlerinin pozitif psikolojinin bazı değişkenleri açısından incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• BACANLI, F. ve ERCAN, L. (2006). Deprem stresiyle başa çıkmanın iyimserlik ve cinsiyete göre incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 7-16.,
• BADEMCİ, V. (2006). Tartışmayı sonlandırmak: Cronbach’ın alfa katsayısı, iki değerli [0,1] ölçümlenmiş maddeler ile kullanılabilir. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 438-446.
• BRADBURN, N. (1969). The structure of psychological well-being. Chicago: Aldine.
• BRULDE, B. (2007). Happiness theories of the good life. Journal of Happiness Studies, 8(1), 15-49.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇOKLUK, Ö. ve KÖKLÜ, N. (2012). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegem Akademi.
• BYRNE, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS. Basic concepts, applications, and programming. (2. Baskı). New York: Routledge. Taylor & Francis Group.
• CENKSEVEN, F. (2004). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
• CENKSEVEN, F. ve AKBAŞ, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65.
• DEMİR, R. ve MURAT, M. (2017). Öğretmen adaylarının mutluluk, iyimserlik, yaşam anlamı ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(3), 347-378.
• DENİZ, M. E., ARSLAN, C., ÖZYEŞİL, Z. ve İZMİRLİ, M. (2012). Öz-anlayış, yaşam doyumu, negatif ve pozitif duygu: Türk ve diğer ülke üniversite öğrencileri arasında bir karşılaştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(23), 428 – 446.
• DEVELLIS, R. F. (2014). Ölçek geliştirme kuram ve uygulamalar. (Çev. Ed. T. Totan). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• DEVINS, G. M., BEISER, M., RION, R., PELLETIER, L. G. & EDWARDS, R. G. (1997). Cross-cultural measurements of psychological well-being: The psychometric equivalence of cantonese, Vietnamese, and Laotian translations of the Affect Balance Scale. American Journal of Public Health, 87(5), 794-799.
• DIENER, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95(3), 542- 575.
• DIENER, E., EMMONS, R. A., LARSEN, R. J. & GRIFFIN, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71–75.
• DOĞAN, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
• DOĞAN, T. ve ÇÖTOK, N. A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4, 165-172.
• DOĞAN, T. ve TOTAN, T. (2013). Psychometric properties of Turkish version of the Subjective Happiness Scale. The Journal of Happiness & Well-Being, 1(1), 23-31.
• DOĞAN, T., TOTAN, T. ve SAPMAZ, F. (2013). The role of self-esteem, psychological well-being, emotional self-efficacy, and affect balance on happiness: A path model. European Scientific Journal, 9(20), 31-42.
• GRAHAM, J. M., GUTHRIE, A. C. & THOMPSON, B. (2003). Consequences of not interpreting structure coefficients in published CFA research: A reminder. Structural Equation Modeling, 10(1), 142-153.
• GÜLCAN, A. ve NEDİM BAL, P. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi, 2 (1(ÖZEL)), 41-52.
• HAMURCU, H. (2011). Ergenlerin yetkinlik inançları ve psikolojik iyi oluşlarını yordamada psikolojik ihtiyaçlar (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• HARDING, S. D. (1982). Psychological well-being in great Britain: An evaluation of the Bradburn Affect Balance Scale. Personality and Individual Differences, 3,167-175.
• HEADEY, B., KELLEY, J. & WEARING, A. (1993). Dimensions of mental health: Life satisfaction, positive affect, anxiety and depression. Social Indicators Research, 29, 63-82.
• HILLS, P. & ARGYLE, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073-1082.
• HOE, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
• İLHAN, T., ve ÖZBAY, Y. (2010). Yaşam amaçlarının ve psikolojik ihtiyaç doyumunun öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(34), 109-118.
• JACKSON, D. L., GILLASPY, J. A. & PURC-STEPHENSON, R. (2009). Reporting practices in confirmatory factor analysis: An overview and some recommendations. Psychological Methods, 14(1), 6-23.
• KABAKÇI, Ö. F. ve TOTAN, T. (2013). Sosyal ve duygusal öğrenme becerilerinin çok boyutlu yaşam doyumuna ve umuda etkisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 6(1), 40-61.
• KARAGÖZ, Y. (2017). SPSS ve AMOS uygulamalı nitel-nicel-karma bilimsel araştırma yöntemleri ve yayın etiği. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• KIM, K. A. & MUELLER, D. J. (2000). To balance or not to balance: Confirmatory factor analysis of the Affect Balance Scale. Journal of Happiness Studies, 2, 289-306.
• KÖKER, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• KUMCAĞİZ, H., ve GÜNDÜZ, Y. (2016). Relationship between psychological well-being and smartphone addiction of university student. International Journal of Higher Education, 5(4), 144-156.
• LEVINE, T., HULLETT, C. R., MITCHELL TURNER, M. & LAPINSKI, M. K. (2006). The desirability of using confirmatory factor analysis on published scales. Communication Research Reports, 23(4), 309-314.
• LYUBOMIRSKY, S., KING, L. & DIENER, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131(6), 803-855.
• MACINTOSH, R. (1998). A confirmatory factor analysis of the Affect Balance Scale in 38 nations: A research note. Social Psychology Quarterly, 61(1), 83-91.
• MARQUES, S. C., LOPEZ, S. J. & PAIS-RIBEIRO, J. L. (2011). “Building hope for the future”: A program to foster strengths in middle-school students. Journal of Happiness Studies, 12(1), 139-152. doi:10.1007/s10902-009-9180-3.
• NUNNALLY, J. C. ve BERNSTEIN, I. H. (1994). Psychometric theory (3. Baskı). New York, NY: McGraw-Hill, Inc.
• OKUR, S. (2019). Lise öğrencilerinin temel psikolojik ihtiyaçları ile problemli internet kullanımları arasındaki ilişkide yaşam doyumunun aracılık rolü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
• ÖZMETE, E. (2016). Evli kadınlar ve erkekler için Psikolojik İyi Oluş Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlaması. Bilig: Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (78), 361-391.
• PUSKAR, K. R., BERNARDO, L. M., REN, D., HALEY, T. M., TARK, K. H., SWİTALA, J. & SIEMON, L. (2010). Selfesteem and optimism in rural youth: Gender differences. Contemporary Nurse, 34(2), 190-198.
• SAĞKAL, A. S. ve TÜRNÜKLÜ, A. (2017). Barış eğitimi programının lise öğrencilerinin öznel iyi oluş ve umut düzeyleri üzerindeki etkileri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 7(47), 69-85.
• SARIÇAM, H. (2014). Belirsizliğe tahammülsüzlüğün mutluluğa etkisi. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 1-12.
• SELIGMAN, M. E. & CSIKZENTMIHALYI, M. (2000). Positive psychology. An introduction. The American Psychologist, 55(1), 5-14.
• SHELDON, K. M., & KING, L. (2001). Why positive psychology is necessary. American Psychologist, 56, 216 –217.
• SINGH, K. & JHA, S. D. (2008). Positive and negative affect, and grit as predictors of happiness and life satisfaction. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 34(ÖZEL), 40-45.
• TABACHNICK, B. G. & FIDELL, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5. Baskı). Boston: Allyn and Bacon.
• TARHAN, S. ve BACANLI, H. (2015). Sürekli Umut Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 1-14.
• TRAN, T. V. (2009). Developing cross-cultural measurement. New York: Oxford University Press.
• TOTAN, T. (2015). Duygu Düzenleme Anketi Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliği. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 4(3), 153-161.
• TOTAN, T. ve ŞAHİN, R. (2015). The stepwise effect emotional self-efficact process and emotional empathy on young peoples’s satisfaction with life. European Scientific Journal, 11(14), 442-456.
• TOTAN, T., ÖZER, A. ve ÖZMEN, O. (2017). The role of hope, life satisfaction, and motivation in bullying among adolescents. International Online Journal of Educational Sciences, 9(2), 391 – 400.
• TUZGÖL DOST, M. (2005). Öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103-111.
• UZUN ÖZER, B. ve TEZER, E. (2008). Umut ve olumlu-olumsuz duygular arasındaki ilişkiler. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-86.
• VAN SCHUUR, W. H. & KRUIJTBOSCH, M. (1995). Measuring subjective well-being: Unfolding the Bradburn Affect Balance Scale. Social Indicators Research, 36, 49-74.
• WATSON, D. & PENNEBAKER J. W. (1989). Health complaints, stress, and distress: Exploring the central role of negative affectivity. Psychological Review, 96(2), 234-254.
• YALNIZ, A. (2014). Akademik öz-yeterlik: Olumlu ve olumsuz duygulanımın yordayıcı rolü. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 95- 101.