Abstract
The World Health Organization states in the World Disability Report dated 2011 that 15.6% of the population over the age of 18 in the world is disabled. OECD, the EU countries and Turkey also have disability above 15%. With the increasing age and chronic diseases, the number of disabled individuals is also increasing. This situation necessitates policies and practices that take into account the needs and expectations of individuals with disabilities while making policies and regulations in countries.
The main purpose of the study is to reveal the satisfaction of the disabled people in Nazilli district with the public services and to analyze the situation and needs. It is also aimed to increase the level of social awareness on this issue.
In this study, it is analyzed whether the level of satisfaction differs according to the type of disability by determining the satisfaction levels of the disabled from public services and municipal services with a field study on a local scale. Physically disabled individuals constitute close to half of the 142 disabled individuals surveyed. Almost half of the sample consists of physically disabled individuals. The majority of the disabled are women, single, primary school graduates and individuals between the ages of 35-44. A significant majority of disabled individuals do not participate in employment. Descriptive statistics show that satisfaction with all public service items and public services in general is quite high. However, the satisfaction of the municipality with its infrastructure, social, cultural and sports activities is below the general satisfaction level. ANOVA test result shows that satisfaction with judicial and administrative services differs according to the type of disability. The analysis of multiple comparisons of satisfaction with services by type of disability shows that there is a statistically significant difference between physically disabled people and individuals with multiple disabilities in terms of satisfaction with judicial and administrative services. As a result of multiple comparisons, a statistically significant difference was found between individuals with pervasive developmental disabilities and individuals with more than one disability in terms of satisfaction with judicial and administrative services.
References
- AKYILDIZ, F. (2012). Belediye Hizmetleri ve Vatandaş Memnuniyeti: Uşak belediyesi Örneği. Journal of Yaşar University. 26(7):4415-4436.
- ASLAN, C. ve ULUOCAK, Ş. (2012). Belediye Hizmetlerinden Memnuniyet Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma: Çanakkale Örneği.Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 9(1): 175-201.
- AY, H. (2018). Engellilere Yönelik Yerel Yönetim Hizmetleri: Bursa Büyükşehir Belediyesi Örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
- BABAOĞLU, C. (2018). Türkiye’de Anakentlerde Engellilere Yönelik Hizmetler ve Sorun Alanları. TESAM Akademi Dergisi. Yerel Yönetimler Özel Sayısı. 79-110.
- BİLSİN, E. ve BAŞBAKKAL, Z. (2014). Dünyada ve Türkiye’de Engelli Çocuklar, Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 30(2):65-78.
- BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 2. Baskı. Pegem Yayıncılık.Ankara.
- COMREY, A. L.,andLEE, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis. (2th Edition), New Jersey: Lawrence ErlbaumAssociates, Publishers, Hillsdale.
- COŞKUN R. Vd. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, 9. Baskı. Sakarya Yayıncılık. Sakarya.
- ÇINAR, K. ve KÖSE, T. (2019). Kamu Hizmetleri ve Vatandaş Memnuniyetinin Çok Düzeyli Analizi: Türkiye Örneği, Ekonomik Yaklaşım, 30(111):25-53.
- ÇİÇEK, R. ve DOĞAN, İ.C. (2009). Müşteri Memnuniyetinin Arttırılmasında Hizmet Kalitesinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma: Niğde İli Örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İİBF Dergisi. 11(1): 199-217.
- FIRAT, A.S. (2006). Belediyelerin Engellilere Dönük Sosyal Hizmet Projeleri. Toplum veSosyal Hizmet. 19(1):89-100.
- GÖKÜŞ, M. (2010). Küreselleşme Sürecinin Kamu Hizmetine Yansıması. Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 14(20): 193-218.
- GÜL S.S. vd. (2017). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Bağlamında Engellilere Yönelik Hizmetler: Burdur Belediyesi Örneği. Belediyelerin Geleceği ve Yeni Yaklaşımlar Bildiriler Kitabı. Cilt:1. Marmara Belediyeler Birliği Yayını. ISBN:978-605-67424-7-7.
- GÜRSAKAL, N. ve ÇELİK, S. (2020). Makine Öğrenmesi & Derin Öğrenme İçin R Uygulamalı Doğrusal Cebir, Dora Yayıncılık, Bursa.
- HACIBEBEKOĞLU, A. vd. (2015). Nazilli’de Engellilerin Memnuniyet Analizi. GEKA Projesi. Referans Numarası: TR32/14/DFD/0028 ILO, https://www.ilo.org/ankara/conventions-ratified-by-turkey/WCMS_377302/lang--tr/index.htm (Erişim Tarihi:13.08.2020).
- İNCE O. vd. (2016). Belediye Hizmetleri ve Engelli Vatandaşların Beklentileri Üzerine Amprik Bir Araştırma, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2): 86-109.
- KOCA, C. (2010). Engelsiz Şehir Planlaması Bilgilendirme Raporu. Dünya Engelliler Vakfı. İstanbul.
- MEB (2015). Mebk12.meb.gov.tr/meb_iys (Erişim Tarihi:10.07.2020).
- SÖZER, K. vd. (2018).TR 90 Bölgesi Engelli Profili ve İhtiyaç Analizi Raporu. Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı Projesi.,
- ŞAT, N. ve GÖVER, T. (2017). Engelliler için Belediyelerin Erişebilirlik Sorunları. Hitit Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10(1):521-541.
- ŞEKER, M. (2009). Mutluluk Ekonomisi. Sosyoloji Konferansları. Sayı:39: 115-134.
- ŞEMŞİT, S. vd. (2016). Avrupa Birliği Polikaları Perspektifinden Türkiye’de Belediyelerin Sunduğu Engelli Hizmetleri. Sosyal Bilimler Dergisi. Özel Sayı. 205-223.
- TÜİK Yaşam Memnuniyeti Anketi. (tüik.gov.tr)( http://tuikweb.tuik.gov.tr/MicroVeri/YMA_2016/index.html)(Erişim: 10.07.2020).
- UÇKAN, Ö. (2003). E-Devlet, E-Demokrasi ve E-Yönetişim Modeli: Bir İlkesel Öncelik Olarak Bilgiye Erişim Özgürlüğü.AylıkStrateji ve Analiz E-Dergisi. Sayı:5:1-19.
- YURDAKUL, B.N. vd. (2011). Belediyelerde Halkla İlişkiler Yönetimi: İzmir İli Belediyelerine Yönelik Bir Araştrma. Akademik Yaklaşımlar Dergisi. 3(2):198-229.
- 5378 Sayılı Özürlüler (Engelliler) Kanunu.( https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5378.pdf). .(Erişim: 20.07.2020).
Abstract
Dünya Sağlık Örgütü, 2011 tarihli Dünya Engellik Raporu’nda dünyada 18 yaş üzeri nüfusun %15.6’sının engelli olduğunu belirtmektedir. OECD, AB ülkeleri ve Türkiye’de de %15’inin üzerinde engellilik durumu söz konusudur. Yaşlılık ve kronik hastalıkların giderek artması ile birlikte engelli birey sayısı da artmaktadır. Bu durum ülkelerde engelli bireylerin ihtiyaçlarının ve beklentilerinin de dikkate alındığı politikaları ve uygulamaları gerekli kılmaktadır.
Çalışmanın amacı Nazilli ilçesindeki engellilerin kamu hizmetlerinden memnuniyetlerinin ortaya konulması, durum ve ihtiyaç analizinin yapılmasıdır. Bu konuda sosyal farkındalık düzeyinin arttırılması da amaçlanmaktadır.
Çalışmada yerel ölçekte bir alan çalışmasıyla engellilerin kamu hizmetlerinden ve belediyecilik hizmetlerinden memnuniyet durumları belirlenerek memnuniyet düzeyinin engel türüne göre farklılaşıp farklılaşmadığı analiz edilmektedir. Ankete katılan 142 engelli bireylerin yaklaşık olarak yarısını fiziksel engelli bireyler oluşturmaktadır. Engellilerin çoğunluğu kadın, bekar, ilkokul mezunu ve 35-44 yaş aralığındaki bireylerden oluşmaktadır. Engelli bireylerin önemli bir çoğunluğu istihdama katılmamaktadır. Betimleyici istatistikler tüm kamu hizmet kalemlerinde ve genel olarak kamu hizmetlerinden memnuniyetin oldukça yüksek olduğunu göstermektedir. Ancak belediyenin altyapı, sosyal ve kültürel aktiviteler ve sportif aktivitelerinden memnuniyet genel memnuniyet düzeyinin altında kalmaktadır. ANOVA testi sonucu adli ve idari hizmetlerden memnuniyetin engel türüne göre farklılaştığını göstermektedir. Engel türüne göre hizmetlerden memnuniyet çoklu karşılaştırmalar analizi fiziksel engelliler ve birden fazla engeli bulunan bireylerin adli ve idari hizmetlerden memnuniyetleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunduğunu göstermektedir. Çoklu karşılaştırma sonucu yaygın gelişimsel bozukluk engeli olan bireyler ile birden fazla engeli bulunan bireylerin adli ve idari hizmetlerden memnuniyetleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunduğu saptanmıştır.
References
- AKYILDIZ, F. (2012). Belediye Hizmetleri ve Vatandaş Memnuniyeti: Uşak belediyesi Örneği. Journal of Yaşar University. 26(7):4415-4436.
- ASLAN, C. ve ULUOCAK, Ş. (2012). Belediye Hizmetlerinden Memnuniyet Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma: Çanakkale Örneği.Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 9(1): 175-201.
- AY, H. (2018). Engellilere Yönelik Yerel Yönetim Hizmetleri: Bursa Büyükşehir Belediyesi Örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
- BABAOĞLU, C. (2018). Türkiye’de Anakentlerde Engellilere Yönelik Hizmetler ve Sorun Alanları. TESAM Akademi Dergisi. Yerel Yönetimler Özel Sayısı. 79-110.
- BİLSİN, E. ve BAŞBAKKAL, Z. (2014). Dünyada ve Türkiye’de Engelli Çocuklar, Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 30(2):65-78.
- BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 2. Baskı. Pegem Yayıncılık.Ankara.
- COMREY, A. L.,andLEE, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis. (2th Edition), New Jersey: Lawrence ErlbaumAssociates, Publishers, Hillsdale.
- COŞKUN R. Vd. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, 9. Baskı. Sakarya Yayıncılık. Sakarya.
- ÇINAR, K. ve KÖSE, T. (2019). Kamu Hizmetleri ve Vatandaş Memnuniyetinin Çok Düzeyli Analizi: Türkiye Örneği, Ekonomik Yaklaşım, 30(111):25-53.
- ÇİÇEK, R. ve DOĞAN, İ.C. (2009). Müşteri Memnuniyetinin Arttırılmasında Hizmet Kalitesinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma: Niğde İli Örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İİBF Dergisi. 11(1): 199-217.
- FIRAT, A.S. (2006). Belediyelerin Engellilere Dönük Sosyal Hizmet Projeleri. Toplum veSosyal Hizmet. 19(1):89-100.
- GÖKÜŞ, M. (2010). Küreselleşme Sürecinin Kamu Hizmetine Yansıması. Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 14(20): 193-218.
- GÜL S.S. vd. (2017). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Bağlamında Engellilere Yönelik Hizmetler: Burdur Belediyesi Örneği. Belediyelerin Geleceği ve Yeni Yaklaşımlar Bildiriler Kitabı. Cilt:1. Marmara Belediyeler Birliği Yayını. ISBN:978-605-67424-7-7.
- GÜRSAKAL, N. ve ÇELİK, S. (2020). Makine Öğrenmesi & Derin Öğrenme İçin R Uygulamalı Doğrusal Cebir, Dora Yayıncılık, Bursa.
- HACIBEBEKOĞLU, A. vd. (2015). Nazilli’de Engellilerin Memnuniyet Analizi. GEKA Projesi. Referans Numarası: TR32/14/DFD/0028 ILO, https://www.ilo.org/ankara/conventions-ratified-by-turkey/WCMS_377302/lang--tr/index.htm (Erişim Tarihi:13.08.2020).
- İNCE O. vd. (2016). Belediye Hizmetleri ve Engelli Vatandaşların Beklentileri Üzerine Amprik Bir Araştırma, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2): 86-109.
- KOCA, C. (2010). Engelsiz Şehir Planlaması Bilgilendirme Raporu. Dünya Engelliler Vakfı. İstanbul.
- MEB (2015). Mebk12.meb.gov.tr/meb_iys (Erişim Tarihi:10.07.2020).
- SÖZER, K. vd. (2018).TR 90 Bölgesi Engelli Profili ve İhtiyaç Analizi Raporu. Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı Projesi.,
- ŞAT, N. ve GÖVER, T. (2017). Engelliler için Belediyelerin Erişebilirlik Sorunları. Hitit Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10(1):521-541.
- ŞEKER, M. (2009). Mutluluk Ekonomisi. Sosyoloji Konferansları. Sayı:39: 115-134.
- ŞEMŞİT, S. vd. (2016). Avrupa Birliği Polikaları Perspektifinden Türkiye’de Belediyelerin Sunduğu Engelli Hizmetleri. Sosyal Bilimler Dergisi. Özel Sayı. 205-223.
- TÜİK Yaşam Memnuniyeti Anketi. (tüik.gov.tr)( http://tuikweb.tuik.gov.tr/MicroVeri/YMA_2016/index.html)(Erişim: 10.07.2020).
- UÇKAN, Ö. (2003). E-Devlet, E-Demokrasi ve E-Yönetişim Modeli: Bir İlkesel Öncelik Olarak Bilgiye Erişim Özgürlüğü.AylıkStrateji ve Analiz E-Dergisi. Sayı:5:1-19.
- YURDAKUL, B.N. vd. (2011). Belediyelerde Halkla İlişkiler Yönetimi: İzmir İli Belediyelerine Yönelik Bir Araştrma. Akademik Yaklaşımlar Dergisi. 3(2):198-229.
- 5378 Sayılı Özürlüler (Engelliler) Kanunu.( https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5378.pdf). .(Erişim: 20.07.2020).
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 27, 2020 |
| Acceptance Date | November 16, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 7 Issue: 2 |
Cite
Adnan Menderes University Institute of Social Sciences Journal’s main purpose is to contribute to the social sciences at national and international level, to create a respected academic ground where scientists working in dis field can share the unique and remarkable works.