“Salâh Bey Tarihi”nin Edebiyatçı Mekânları

Yıl 2020, Sayı: 34, 139 - 163, 28.04.2020

Nesrin Mengi

https://doi.org/10.14520/adyusbd.574526

Öz

Bu çalışmada Salâh Birsel’in (1919-1999) “Salâh Bey
Tarihi” adı altında yayımladığı Kahveler Kitabı (1975), Ah Beyoğlu Vah Beyoğlu
(1976), Boğaziçi Şıngır Mıngır (1980), Sergüzeşt-i Nono Bey ve Elmas Boğaziçi
(1982), İstanbul-Paris (1983) kitaplarındaki edebiyatçı mekânları
incelenmiştir. Salâh Birsel, mekânlarla sanatçıların yaşantıları
arasında doğrudan bağ kurar. Birsel’e göre, dönemin sanatçıları tarafından “uğrak
yeri” edinilmiş mekânlar edebiyatçıların ikinci kişiliğidir. Bu çalışmada amacımız, “Salâh Bey Tarihi”nden
hareketle, tarihimiz boyunca büyük edebiyat insanları yetiştiren İstanbul’un
barındırdığı edebiyatçı mekânlarının edebiyatçıların yaşamlarına ve sanatlarına
olan etkilerini değerlendirmektir. Çünkü Salâh Birsel, “Salâh Bey Tarihi”nde okuyucuya
salt mekânları tanıtmakla kalmamış, okuyucunun bu mekânlar aracılığıyla Türk
edebiyatında önemli yere sahip sanatçılarının resmî kaynaklarda yer almayan
kişisel ya da sanatsal yaşamlarına dair farklı, bilinmedik bilgileri elde
etmesine de vesile olmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Edebiyatçı, Salâh Birsel, mekân

Kaynakça

• Bachelard, G. (1996), Mekânın Poetikası, (çev. A. Derman), İstanbul, Kesit Yayınları.Benjamin, W. (2002), Pasajlar, (çev. A. Cemal), İstanbul, YKY.Birsel, S. (2002), Kahveler Kitabı, İstanbul, Sel Yayıncılık.Birsel, S. (2003), Boğaziçi Şıngır Mıngır, İstanbul, Sel Yayıncılık.Birsel, S. (2004a), Sergüzeşti Nono Bey ve Elmas Boğaziçi, İstanbul, Sel Yayıncılık.Birsel, S. (2004b), İstanbul-Paris, İstanbul, Sel Yayıncılık.Birsel, S. (2009), Ah Beyoğlu Vah Beyoğlu, İstanbul, Sel Yayıncılık.Dirlikyapan, J. Ö. (2010), “İstanbul’da Edebiyatçı Mekânları”, Turkish Studies, S. 5/3 s.1092-1112.İşli, E.N. (2006), “Edebiyatçıların Buluştuğu Yer: Küllük Kahvesi”, Kitap-lık, S. 90, s. 79-83.