Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ELECTRONIC HUMAN RESOURCE MANAGEMENT AND ORGANIZATIONAL TRUST RELATIONSHIP: SIIRT UNIVERSITY STAFF EXAMPLE

Yıl 2021, Sayı: 37, 206 - 231, 30.04.2021
https://doi.org/10.14520/adyusbd.750597

Öz

One of the resources of the manager in the organization is Human Resources/manpower. Today, developments especially in the field of technology, such human resources work and processes have been accomplished in computer environment, as well as many processes. In the study, it was aimed to investigate the attitudes of personal towards electronic human resources management practices and situation of organizational trust, to look at the relationship of organizational trust environment with electronic human resources applications, to search whether employees’ attitudes towards electronic human resources practices and organizational trust change according to demographic characteristics or not. In order to reach the objectives of the study, the necessary literature review was performed and then a structured questionnaire was applied to the administrative staff at Siirt University and the necessary tables were created and analyzed. It is understood that electronic human resources applications are actively used, adopted and welcomed by the personnel of the institution.

Kaynakça

  • Açıkalın A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi, Ankara: Pegem.
  • Aksoy Ş. (1986). Introduction to the Personnel Administration, Ankara: METU.
  • Allahverdi M. (2006). 'Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Türkiye’deki Uygulamalarına Yönelik Bir Araştırma, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Doğan, A. (2011). “Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Fonksiyonları”. Journal of Internet Applications and Management, 2 (2) , 51-80.
  • Öksüz B. (2011). “İşe Alım Sürecinde Kurumsal Web Sitelerinin Kullanımı Ve Konu Üzerine Bir Araştırma”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (14), ss.267-283.
  • Büte M. (2011). ''Etik İklim, Örgütsel Güven ve Bireysel Performans Arasındaki İlişki''. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (1), 174-189.
  • Can H., Akgün A. Ve Kavuncubaşı Ş. (2001). Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara:Siyasal Kitabevi.
  • Canman D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi, Ankara: TODAİE.
  • Celep M. Ve Afacan Fındıklı M. (2018). ''Elektronik İnsan Kaynakları Uygulamalarının Örgütsel Çıktılar Üzerindeki Etkileri: Türkiye’de Yabancı İştirakli Sigorta Şirketlerinde Bir Araştırma''. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 13 (1), 63-77.
  • Daud, Kanarya İsmail (2010). 'İnsan Kaynakları Yönetim Süreçlerinde Bilgi Teknolojilerinin Kullanımı ve E-İK Uygulamaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Eren E. (2002). Yönetim ve Organizasyon, İstanbul: Beta.
  • Güler, E. (2006). “İşletmelerin E- İnsan Kaynakları Yönetimi Ve E-İşe Alım Süreçlerindeki Gelişmeler”. Ege Akademik Bakış Dergisi, 6 (1) , 17-23.
  • İşcan Ö. F. ve Sayın U. (2010). ''Örgütsel Adalet, İş Tatmini ve Örgütsel Güven Arasındaki İlişki'', Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (4). 201-219.
  • Lengnick-Hall, M. L., ve Moritz, S. (2003). “The Impact of e-HR on the Human Resource Management Function”, Journal of Labor Research, 24 (3), 365- 379.
  • Meyer, J.P. ve Allen, N. (1991). “A three-component conceptualization of organizational commitment”, Human Resource Management Review, 1 (1), 61-89.
  • Molla G. (2011). Çalışanların Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarına Ait Tutumları İle Örgütsel Güven İlişkisine Yönelik İlaç Sektöründe Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Öge, S. (2004). “Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi (E-HRM)’nde İnsan Kaynakları Enformasyon Sistemi (HRIS)’nin Önemi ve Temel Kullanım Alanları”, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir.
  • Saldamlı A. (2008). ''İnsan Kaynakları Yönetiminde Bilişim Teknolojisinin Kullanımına Yönelik Bir Araştırma: Tekirdağ Örneği'', İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (13), 239-263.
  • İdil T. (2015). Örgüt Yönetimi Bir Derleme, Ankara: Nobel.
  • Taşkın F. ve Dilek R. (2010). ''Örgütsel Güven ve Örgütsel Bağlılık Üzerine Bir Alan Araştırması'', Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 38-45.
  • Tortop N., Aykaç B., Yayman H. Ve Özer M. A. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi, 7B, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tülen M. (2010). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Bir Uygulama Araştırması, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Uğur A. Ve Güner A. (2017). Dijital İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları ve Karşılaşılan Problemler, sakarya üniversitesi çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkileri seçme yazılar, (Ed. M. Çağlar Özdemir), 10-27, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Voermans, M., ve Veldhoven, M. V. (2007). “Attitude towards E-HRM: an Empirical Study at Philips”, Personnel Review. 36 (6), 887-902.
  • Wendell L F., (1978). The Personnel Management Process, Boston: Houghton Mifflin Company.
  • Yılmaz Y. (2007). ''İnsan Kaynakları Yönetiminde E-Dönüşüm''. Gazi Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (1), 159-168.

ELEKTRONİK İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ VE ÖRGÜTSEL GÜVEN İLİŞKİSİ: SİİRT ÜNİVERSİTESİ PERSONELİ ÖRNEĞİ

Yıl 2021, Sayı: 37, 206 - 231, 30.04.2021
https://doi.org/10.14520/adyusbd.750597

Öz

İnsan kaynağı bir örgütte yöneticinin elindeki kaynaklardan biridir. Günümüzdeki özellikle teknoloji alanındaki gelişmeler birçok işlem gibi bu insan kaynakları iş ve işlemlerinin de bilgisayar ortamında yapılmasını beraberinde getirmiştir. Burada personelin elektronik insan kaynakları yönetimi uygulamaları yönündeki tutumları ve örgütsel güven ilişkisini araştırmak, örgütsel güven ortamının elektronik insan kaynakları uygulamaları ile ilişkisine bakmak, çalışanların elektronik insan kaynakları uygulamalarına yönelik tutumlarını ve demografik yapılarını tespit etmek ve örgütsel güvenin çalışanların demografik özelliklerine göre değişip değişmediğini araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmanın amaçlarına ulaşmak üzere gerekli literatür taraması yapılmış sonrasında da gerekli izinler alınarak Siirt Üniversitesinde idari personele anket (yoklama) uygulanıp, gerekli tablolarda gösterilerek analizler yapılmaktadır. Bu çalışma Bitlis Eren Üniversitesi Etik İlkeleri ve Etik Kurulunun 15.05.2020 tarih ve 2020/04-I sayılı kararıyla uygun görülmüş olup araştırma ve yayın etiğine uygun olarak hazırlanmıştır.

Kaynakça

  • Açıkalın A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi, Ankara: Pegem.
  • Aksoy Ş. (1986). Introduction to the Personnel Administration, Ankara: METU.
  • Allahverdi M. (2006). 'Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Türkiye’deki Uygulamalarına Yönelik Bir Araştırma, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Doğan, A. (2011). “Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Fonksiyonları”. Journal of Internet Applications and Management, 2 (2) , 51-80.
  • Öksüz B. (2011). “İşe Alım Sürecinde Kurumsal Web Sitelerinin Kullanımı Ve Konu Üzerine Bir Araştırma”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (14), ss.267-283.
  • Büte M. (2011). ''Etik İklim, Örgütsel Güven ve Bireysel Performans Arasındaki İlişki''. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (1), 174-189.
  • Can H., Akgün A. Ve Kavuncubaşı Ş. (2001). Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara:Siyasal Kitabevi.
  • Canman D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi, Ankara: TODAİE.
  • Celep M. Ve Afacan Fındıklı M. (2018). ''Elektronik İnsan Kaynakları Uygulamalarının Örgütsel Çıktılar Üzerindeki Etkileri: Türkiye’de Yabancı İştirakli Sigorta Şirketlerinde Bir Araştırma''. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 13 (1), 63-77.
  • Daud, Kanarya İsmail (2010). 'İnsan Kaynakları Yönetim Süreçlerinde Bilgi Teknolojilerinin Kullanımı ve E-İK Uygulamaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Eren E. (2002). Yönetim ve Organizasyon, İstanbul: Beta.
  • Güler, E. (2006). “İşletmelerin E- İnsan Kaynakları Yönetimi Ve E-İşe Alım Süreçlerindeki Gelişmeler”. Ege Akademik Bakış Dergisi, 6 (1) , 17-23.
  • İşcan Ö. F. ve Sayın U. (2010). ''Örgütsel Adalet, İş Tatmini ve Örgütsel Güven Arasındaki İlişki'', Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (4). 201-219.
  • Lengnick-Hall, M. L., ve Moritz, S. (2003). “The Impact of e-HR on the Human Resource Management Function”, Journal of Labor Research, 24 (3), 365- 379.
  • Meyer, J.P. ve Allen, N. (1991). “A three-component conceptualization of organizational commitment”, Human Resource Management Review, 1 (1), 61-89.
  • Molla G. (2011). Çalışanların Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarına Ait Tutumları İle Örgütsel Güven İlişkisine Yönelik İlaç Sektöründe Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Öge, S. (2004). “Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi (E-HRM)’nde İnsan Kaynakları Enformasyon Sistemi (HRIS)’nin Önemi ve Temel Kullanım Alanları”, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir.
  • Saldamlı A. (2008). ''İnsan Kaynakları Yönetiminde Bilişim Teknolojisinin Kullanımına Yönelik Bir Araştırma: Tekirdağ Örneği'', İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (13), 239-263.
  • İdil T. (2015). Örgüt Yönetimi Bir Derleme, Ankara: Nobel.
  • Taşkın F. ve Dilek R. (2010). ''Örgütsel Güven ve Örgütsel Bağlılık Üzerine Bir Alan Araştırması'', Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 38-45.
  • Tortop N., Aykaç B., Yayman H. Ve Özer M. A. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi, 7B, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tülen M. (2010). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Bir Uygulama Araştırması, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Uğur A. Ve Güner A. (2017). Dijital İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları ve Karşılaşılan Problemler, sakarya üniversitesi çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkileri seçme yazılar, (Ed. M. Çağlar Özdemir), 10-27, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Voermans, M., ve Veldhoven, M. V. (2007). “Attitude towards E-HRM: an Empirical Study at Philips”, Personnel Review. 36 (6), 887-902.
  • Wendell L F., (1978). The Personnel Management Process, Boston: Houghton Mifflin Company.
  • Yılmaz Y. (2007). ''İnsan Kaynakları Yönetiminde E-Dönüşüm''. Gazi Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (1), 159-168.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Cemal Öztürk 0000-0003-3607-1356

Enes Karahançer Bu kişi benim 0000-0002-5731-6810

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 37

Kaynak Göster

APA Öztürk, C., & Karahançer, E. (2021). ELEKTRONİK İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ VE ÖRGÜTSEL GÜVEN İLİŞKİSİ: SİİRT ÜNİVERSİTESİ PERSONELİ ÖRNEĞİ. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(37), 206-231. https://doi.org/10.14520/adyusbd.750597