6360 Sayılı Kanun’un 2014 yılında uygulanmaya başlanmasıyla birlikte büyükşehir belediyeleri, coğrafi olarak zorlu şartlara sahip ve kente uzak mesafelerdeki eski köy yeni mahallelere hizmet götürmeye başlamıştır. Kent merkezinde hizmet sunan büyükşehir belediyeleri, kısıtlı bütçe ve yetersiz personelle ilin tamamına hizmet götürmekle görevlendirilmiştir. Kanun öncesinde tüzel kişiliği bulunan, kendine ait gelirleri olan, seçilmiş yönetimi ve işleyiş sistemi olan köyler kapatılarak mahalleye dönüştürülmüştür. Kentlerde bulunan mahalleler ile kırsal mahallerin ihtiyaç duyduğu hizmetler birbirinden tamamen farklıdır. Kentli bakış açısıyla kırsal mahallelerde hizmet sunulması, kırsal mahallerin uzak mesafede bulunmasının ve az nüfuslu olmasının, belediye yöneticilerinde oluşturduğu mali ve siyasi umursamazlık, kırsal mahallelere yeterli hizmet gelmemesini ve gelen hizmetin de kalitesinin düşük olmasına neden olabilmektedir. 6360 Sayılı Kanun’un uygulanmaya başlanmasıyla, kırsal mahallelere yönelik yeterli hizmetin sağlanıp sağlanmadığının araştırılması önem arz etmiştir. Bu çalışmada Mersin İli Tarsus ilçesinin kırsal mahalleleri araştırma sahasını oluşturmakta olup, kanunla tüzel kişilikleri kaldırılan köylere yeterli, verimli ve ihtiyaç duyulan hizmetlerin getirilip getirilmediğinin, eski köy ve yeni kırsal mahalle arasındaki her bakımdan oluşan farklılıkların ve bunun yansımalarının tespit edilebilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada araştırmacı tarafından, 5’li likert ölçeğinde hazırlanan anket yöntemi kullanılmıştır. Anket sonucunda elde edilen veriler, SPSS (versiyon 22.0) istatistik programı aracılığıyla frekans analizi yapılarak yorumlanmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Social Policy (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 31, 2025 |
Submission Date | November 18, 2024 |
Acceptance Date | August 19, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 50 |