Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 220 - 231, 27.12.2020

Öz

Özel Askeri ve Güvenlik Şirketleri, Uluslararası İlişkiler Disiplini'nde farklı açılardan gittikçe daha çok tartışılan bir kavramdır. Devlet dışı silahlı aktörler arasında sayılmaya başlayan Özel Askeri ve Güvenlik Şirketleri'nin faaliyetleri, yapıları, büyük devletlerle ilişkileri ve hukuki statüleri konularında hala belirsizlikler vardır. Genellikle paralı askerlik ile aynı anlama geliyor gibi görünse de Özel Askeri ve Güvenlik Şirketleri, paralı askerliğin ötesine geçmiştir. Bu şirketlerin her geçen gün büyüdüğü, sayılarının arttığı, ekonomik olarak güçlendiği ve dünyanın özellikle kırılgan coğrafyalarında yeni roller oynadığı bir ortamda dikkatle ele alınması Uluslararası İlişkiler'de yeni aktörler tartışmasına da ışık tutabilir. Bu nedenle bu çalışmada Özel Askeri ve Güvenlik Şirketleri’nin niteliği, farklı tipleri, paralı askerlik ile ilişkisi ve dünyadan örnekleri ele alınacaktır.

Kaynakça

  • "30 Most Powerful Prıvate Security Companies In The World", https://www.securitydegreehub.com/most-powerful-private-security-companies-in-the-world/ Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • AVANT, D. (2000). From mercenary to citizen armies: Explaining change in the practice of war. International Organization, 41-72.
  • AVANT, D. (2005). Private security companies. New Political Economy, 10(1), 121-131.
  • ÇAĞLAR, M. T. (2016) "Ortadoğu’da Güvenliğin Piyasalaşması ve Şiddetin Özelleşmesi" Yeni Ortadoğu: Toplum, Siyaset ve Ekonomi Konferansı, 37.
  • DEL PRADO, J. L. G. (2011). Impact on human rights of a new non-state actor: Private military and security companies. The Brown Journal of World Affairs, 18(1), 151-169.
  • ERCAN, Ü. (2014) "Güvenlik Faaliyetlerinde Özelleştirme: Paralı Askerler Mi? Özel Askeri Birlikler Mi?" Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi, C, 8.
  • FULLOON, M. (2015). Non-State Actor: Defining Private Military Companies. Strategic Review for Southern Africa, 37(2), 29.
  • GÜNEŞ, B. (2017). Mercenaries, Private Military/Security Companies and Modern States. Akademik Orta Doğu, 12(1), 17-43.
  • ISENBERG, D. (2017) Trump And The Return Of Private Military Contractors. https://lobelog.com/trump-and-the-return-of-private-military-contractors/. Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • KARAKAYA Polat, R., ÇAĞLAR, M. T., DEMİRALP, S., ÜNVER, H. A., PUSANE, Ö. K., YÜCE, M., ... & SAYIN, Y. (2016). Yeni Ortadoğu: Toplum, Siyaset ve Ekonomi Konferansı.
  • McFATE, S. (2016). America's Addiction to Mercenaries. The Atlantic, 12. https://www.theatlantic.com/international/archive/2016/08/iraq-afghanistan-contractor-pentagon-obama/495731/. Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • PETER, L. (2018). Syria war: Who are Russia’s shadowy Wagner mercenaries. BBC.com. http://www.bbc.com/news/world-europe-43167697 Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • PETERSOHN, U. (2008). Outsourcing the big stick: The consequences of using private military companies. Weatherhead Center for International Affairs, Harvard University, Cambridge [nd]. http://www. wcfia. harvard. edu/sites/default/files/Petersohn_Outsourcing. pdf.
  • SHAWCROSS, W. (2000). Send in the mercenaries if our troops won't fight'. The Guardian, 10.
  • SINGER, P. W. (2002). Corporate warriors: The rise of the privatized military industry and its ramifications for international security. International security, 26(3), 186-220.
  • SINGER, P. W., & Biason, L. (2004). The Private Military Industry and Iraq: What have we learned and where to next? (p. 6). Geneva, Switzerland: Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces. https://www.files.ethz.ch/isn/14132/PP4_Singer.pdf
  • TANGÖR, B., & YALÇINKAYA, H. (2010). Güvenlik yönetişimi çerçevesinde özel askeri şirketler. Uluslararası İlişkiler/International Relations, 127-153.
  • TAŞDEMİR, F. DEVLET MERKEZLİ ULUSLARARASI HUKUK SİSTEMİ ve DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLER. Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(2), 85-120.
  • The Centre for Media and Democracy, Erişim Adresi https://www.sourcewatch.org/index.php/Private_Military_Corporations/list_of_PMCs, Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • TOPAL, A. H. (2011) Uluslararası Hukuk Açısından Özel Askerî Şirketler ve Şirket Çalışanlarının Statüsü" Ankara Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(4), 963-1021
  • UK Government Green Paper (2002): Private Military Companies: Options For Regulation 2000-2001 (https://www.globalsecurity.org/military/library/report/2002/mercenaries.pdf) Erişim Tarihi 03.12.2020.
  • YALÇINKAYA, H. (2006). Özel Askeri Sektörün Oluşumu ve Savaşların Özelleşmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(3), 247-277.
  • YALÇINKAYA, H. (2012). Savaş Müteahhitleri ve Irak Savaşı. Middle Eastern Analysis/Ortadogu Analiz, 4(40).
  • YILMAZ, S. (2007). 21’inci yüzyılda güvenlik alanının yeni sivil aktörleri: özel askerî şirketler ve kontratçı firmalar. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 3(06), 43-70.
  • ZABÇI, F. Ç. (2014). Yeni Savaşların Gizli Yüzü: Özel Askeri Şirketler. Mülkiye Dergisi, 28 (243), 21-48.
  • ØSTENSEN, Å. (2011). UN Use of Private Military and Security Companies: Practices and Policies. London: Ubiquity Press.
Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 220 - 231, 27.12.2020

Öz

Private Military and Security Companies is subjected to be discussed from many different aspects in International Relation studies in the last years. There are many ambiguities on activities, structures, and legal status of PMSC's, which are accepted as one of the non-state military actors. As if the concepts of mercenaries and PMSCs are seen as the same thing, PMSC's are beyond the mercenaries. The elaboration of PMSCs, that are growing, becoming wealthy and playing key roles in fragile territories, can reveal key discussions in International Relations. Therefore, in this paper, the characteristics, and types of PMSCs will be examined. In addition to these, its relationship with mercenaries and some key examples of PMSCs are also going to be studied.

Kaynakça

  • "30 Most Powerful Prıvate Security Companies In The World", https://www.securitydegreehub.com/most-powerful-private-security-companies-in-the-world/ Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • AVANT, D. (2000). From mercenary to citizen armies: Explaining change in the practice of war. International Organization, 41-72.
  • AVANT, D. (2005). Private security companies. New Political Economy, 10(1), 121-131.
  • ÇAĞLAR, M. T. (2016) "Ortadoğu’da Güvenliğin Piyasalaşması ve Şiddetin Özelleşmesi" Yeni Ortadoğu: Toplum, Siyaset ve Ekonomi Konferansı, 37.
  • DEL PRADO, J. L. G. (2011). Impact on human rights of a new non-state actor: Private military and security companies. The Brown Journal of World Affairs, 18(1), 151-169.
  • ERCAN, Ü. (2014) "Güvenlik Faaliyetlerinde Özelleştirme: Paralı Askerler Mi? Özel Askeri Birlikler Mi?" Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi, C, 8.
  • FULLOON, M. (2015). Non-State Actor: Defining Private Military Companies. Strategic Review for Southern Africa, 37(2), 29.
  • GÜNEŞ, B. (2017). Mercenaries, Private Military/Security Companies and Modern States. Akademik Orta Doğu, 12(1), 17-43.
  • ISENBERG, D. (2017) Trump And The Return Of Private Military Contractors. https://lobelog.com/trump-and-the-return-of-private-military-contractors/. Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • KARAKAYA Polat, R., ÇAĞLAR, M. T., DEMİRALP, S., ÜNVER, H. A., PUSANE, Ö. K., YÜCE, M., ... & SAYIN, Y. (2016). Yeni Ortadoğu: Toplum, Siyaset ve Ekonomi Konferansı.
  • McFATE, S. (2016). America's Addiction to Mercenaries. The Atlantic, 12. https://www.theatlantic.com/international/archive/2016/08/iraq-afghanistan-contractor-pentagon-obama/495731/. Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • PETER, L. (2018). Syria war: Who are Russia’s shadowy Wagner mercenaries. BBC.com. http://www.bbc.com/news/world-europe-43167697 Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • PETERSOHN, U. (2008). Outsourcing the big stick: The consequences of using private military companies. Weatherhead Center for International Affairs, Harvard University, Cambridge [nd]. http://www. wcfia. harvard. edu/sites/default/files/Petersohn_Outsourcing. pdf.
  • SHAWCROSS, W. (2000). Send in the mercenaries if our troops won't fight'. The Guardian, 10.
  • SINGER, P. W. (2002). Corporate warriors: The rise of the privatized military industry and its ramifications for international security. International security, 26(3), 186-220.
  • SINGER, P. W., & Biason, L. (2004). The Private Military Industry and Iraq: What have we learned and where to next? (p. 6). Geneva, Switzerland: Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces. https://www.files.ethz.ch/isn/14132/PP4_Singer.pdf
  • TANGÖR, B., & YALÇINKAYA, H. (2010). Güvenlik yönetişimi çerçevesinde özel askeri şirketler. Uluslararası İlişkiler/International Relations, 127-153.
  • TAŞDEMİR, F. DEVLET MERKEZLİ ULUSLARARASI HUKUK SİSTEMİ ve DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLER. Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(2), 85-120.
  • The Centre for Media and Democracy, Erişim Adresi https://www.sourcewatch.org/index.php/Private_Military_Corporations/list_of_PMCs, Erişim Tarihi 05.12.2020.
  • TOPAL, A. H. (2011) Uluslararası Hukuk Açısından Özel Askerî Şirketler ve Şirket Çalışanlarının Statüsü" Ankara Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(4), 963-1021
  • UK Government Green Paper (2002): Private Military Companies: Options For Regulation 2000-2001 (https://www.globalsecurity.org/military/library/report/2002/mercenaries.pdf) Erişim Tarihi 03.12.2020.
  • YALÇINKAYA, H. (2006). Özel Askeri Sektörün Oluşumu ve Savaşların Özelleşmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(3), 247-277.
  • YALÇINKAYA, H. (2012). Savaş Müteahhitleri ve Irak Savaşı. Middle Eastern Analysis/Ortadogu Analiz, 4(40).
  • YILMAZ, S. (2007). 21’inci yüzyılda güvenlik alanının yeni sivil aktörleri: özel askerî şirketler ve kontratçı firmalar. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 3(06), 43-70.
  • ZABÇI, F. Ç. (2014). Yeni Savaşların Gizli Yüzü: Özel Askeri Şirketler. Mülkiye Dergisi, 28 (243), 21-48.
  • ØSTENSEN, Å. (2011). UN Use of Private Military and Security Companies: Practices and Policies. London: Ubiquity Press.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nur Şima Özden 0000-0001-9410-6006

Yayımlanma Tarihi 27 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özden, N. Ş. (2020). SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ. Ahi Evran Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 220-231.
AMA Özden NŞ. SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ. AEÜİİBFD. Aralık 2020;4(2):220-231.
Chicago Özden, Nur Şima. “SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ”. Ahi Evran Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 4, sy. 2 (Aralık 2020): 220-31.
EndNote Özden NŞ (01 Aralık 2020) SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ. Ahi Evran Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 4 2 220–231.
IEEE N. Ş. Özden, “SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ”, AEÜİİBFD, c. 4, sy. 2, ss. 220–231, 2020.
ISNAD Özden, Nur Şima. “SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ”. Ahi Evran Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 4/2 (Aralık 2020), 220-231.
JAMA Özden NŞ. SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ. AEÜİİBFD. 2020;4:220–231.
MLA Özden, Nur Şima. “SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ”. Ahi Evran Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 4, sy. 2, 2020, ss. 220-31.
Vancouver Özden NŞ. SAVAŞIN YENİ AKTÖRLERİ: ÖZEL ASKERİ VE GÜVENLİK ŞİRKETLERİ. AEÜİİBFD. 2020;4(2):220-31.