Yeni Bir Turist Tipolojisi Önerisi: Dijital Göçebelik

Yıl 2022, , 596 - 612, 30.07.2022

Ertuğrul Düzgün , Aliye Akın

https://doi.org/10.31592/aeusbed.1095735

Cited By: 2

Öz

İnternetin ve teknolojinin gelişmesinin insanlara birçok kolaylık sağladığı bilinmektedir. Özellikle insanlar çalışmalarını ofislerin dışında keyif alabilecekleri farklı ortamlarda da yürütebilmektedir. Bu ortamlar gerekli altyapıya sahip olan bir kafe veya kütüphane olabileceği gibi, yurtiçinde veya yurtdışında turistik bir destinasyon da olabilmektedir. Dijital göçebelik olarak adlandırılan bu durum, insanların iş yerlerine gitmeden seyahat halinde olduklarında da görevlerini yerine getirebileceklerini savunmaktadır. Özellikle Covid-19 pandemi döneminde çoğu mesleğin aslında ofis ortamının dışında uzaktan da yapılabildiği görülmüştür. Bu kapsamda çalışmanın amacı da dijital göçebelik kavramının kuramsal temellerini ortaya koymak ve dijital göçebeliği bir turist tipolojisi olarak değerlendirmek olmuştur. İkincil veri kaynaklarından yararlanılarak literatür taraması yapılmış olup konuyla ilgili yerli ve yabancı kaynaklardan kavramsal çerçeve oluşturulmuştur. Yapılan araştırmanın sonucunda, yeni bir kavram olan dijital göçebeliğin turist tipolojisi olarak ifade edildiği bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Bu kapsamda en çok bilinen Cohen, Plog ve Smith’in turist tipolojileri ile karşılaştırmaları yapılarak, benzer ve farklı yanları ortaya konmuştur. Son olarak, turist tipolojisi olarak değerlendirilen ve önerilen dijital göçebeliğin özellikleri belirlenerek turizm literatürüne sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Dijital göçebelik, turist tipolojisi, teknoloji

A New Tourist Typology Proposal: Digital Nomad

Öz

It is known that the development of the internet and technology provides many conveniences to people. In particular, people can carry out their work outside the offices in different environments where they can enjoy. These environments can be a cafe or library with the necessary infrastructure, as well as a touristic destination in the country or abroad. This situation is called digital nomadism. This concept argues that people can fulfill their duties even when they are traveling without going to their workplaces. Especially during the Covid-19 pandemic period, it has been seen that most professions can be done remotely outside of the office environment. In this context, the aim of the study is to reveal the theoretical foundations of the concept of digital nomadism. In this context, the aim of the study was to reveal the theoretical foundations of the concept of digital nomadism and to evaluate digital nomadism as a tourist typology. A literature review was made using secondary data sources, and a conceptual framework was created from domestic and foreign sources related to the subject. As a result of the research, there is not study has been found in which digital nomadism, which is a new concept, is expressed as a tourist typology. In this context, comparisons with the tourist typologies of the most well-known Cohen, Plog and Smith were made and their similar and different aspects were revealed. Finally, the characteristics of digital nomadism, which is considered as a tourist typology and proposed, are determined and presented to the tourism literature.

Anahtar Kelimeler

Digital nomad, tourist typology, technology

Kaynakça

• Akın, M. Ş. (2021). Dijital göçebelik: Deneyim ve özgürlük. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 21(1), 42-53.
• Akoğlan Kozak, M., Evren, S. ve Çakır, O. (2013). Tarihsel süreç içinde turizm paradigması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1), 7 – 22.
• Alekseevna, B. N., Efimovna, K. L., and Valerievna, R. T. (2019). Digital ınformation technologies and navigation systems in the development of youth sports tourism (on the example of the tyumen and chelyabinsk regions). In 4th International Conference on Innovations in Sports, Tourism and Instructional Science (ICISTIS 2019), (pp. 17-19). Atlantis Press, Russia.
• Avcıkurt, C. (2017). Turizm sosyolojisi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Banger, G. (2017). Endüstri 4.0 ekstra. Ankara: Dorlion Yayınları.
• Barutçugil, İ. (1986). Turizm ekonomisi ve turizmin Türk ekonomisindeki yeri. İstanbul: Beta Yayınları.
• Basala, S. L., and Klenosky, D. B. (2001). Travel-style preferences for visiting a novel destination: A conjoint ınvestigation across the novelty-familiarity continuum. Journal of Travel Research, 40(2), 172-182.
• Buhalis, D. (1998). Strategic use of information technologies in the tourism ındustry. Tourism Management, 19(5), 409–421.
• Chevtaeva, E., and Denizci-Guillet, B. (2021). Digital nomads’ lifestyles and coworkation. Journal of Destination Marketing & Management, 21, 100633.
• Coccossis, H., and Constantoglou, M. E. (2008). The use of typologies in tourism planning: problems and conflicts. Regional Analysis and Policy (pp. 273-295). Physica-Verlag HD.
• Cohen, E. (1972). Toward a sociology of international tourism. Social Research Political Economics, 39 (1), 164-182.
• Cohen, E. (1979). A Phenomenology of Tourist Experiences, Sociology, 13 (2), 179-201.
• Cook, D. (2020). The freedom trap: digital nomads and the use of disciplining practices to manage work/leisure boundaries. Information Technology and Tourism, 22, 355-390.
• Decrop, A., and Snelders, D. (2005). A grounded typology of vacation decision making. Tourism Management, 26, 121–132.
• Deniz, A. K. (2019). Dijital çağın hedonist çalışanları: Dijital göçebeler. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (5), 101-113.
• Dredge, D., Phi, G. Renuka, M., Eóin, M., and Popescu, E.S. (2018). Digitalisation in Tourism, the European Commission’s EASME Final Report, Denmark
• Evliyaoğlu, S. (1994). Türkiye turizm coğrafyası ve Türkiye coğrafyasının ana hatları. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Green, P. (2020). Distruptions of self, place and mobility: Digital nomads in chiang mai, Thailand. Mobilities, 15(3), 431-445.
• Grzywacz, R., and Zeglen, P. (2016). Typology of tourists and their satisfaction level. Scientific Review of Physical Culture, 6, 7.
• Güdü-Demirbulat, Ö. (2020). Turist rehberliği açısından turist tipolojileri (Ed. E.Düzgün). Örnek Olaylarla Turist Rehberliği, 149-162.
• Hannonen, O. (2020). In search of a digital nomad: Defining the phenomenon. Information Technology and Tourism, 22(3), 335-353.
• Happ, E., and Horvath, Z. İ. (2018). Digital tourism is the challenge of future- a new approach to tourism. Knowledge Horizons- Economics, 10(2), 9-16.
• Hvenegaard, G. T. (2002). Using tourist typologies for ecotourism research. Journal of Ecotourism, 1(1), 7-18.
• Kagermann, H., Wahlsterand, W., and Helbig, J. (2013). Recommendations for implementing the strategic initiative industrie 4.0., final report of the industrie 4.0. working group. Retrieved from https://www.din.de/blob/76902/e8cac883f42bf28536e7e8165993f1fd/recommendations-for-implementing-industry-4-0-data.pdf in 10.02.2022.
• Karaman, A. ve Sayın, K. (2019). Dijital turizm ve sektörün yeni geleceği. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Kocaman, S. (2021). Nomadlıst’de dijital göçebeler tarafından 2020’de en fazla tercih edilen destinasyonların destinasyon kriterlerine göre kümelendirilmesi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(2), 799-815.
• Kozak, N., Kozak, M. A. ve Kozak, M. (2012). Genel turizm: İlkeler kavramlar, (12. Baskı). Detay Yayıncılık, Ankara.
• Kurt, A. A., Günüç, S., and Ersoy, M. (2013). The current state of digitalization: Digital native, digital immigrant and digital settler. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 46(1), 1-22.
• Lyytinen, K., and King, J. L. (2002). Editorial: Around the cradle of the wireless revolution: the emergence and evolution of celi ular telephony. Telecommunications Policy, 26(3-4): 97-100.
• Mancinelli, F. (2020). Digital nomads: Freedom, responsibility and neoliberal order. Information Technology and Tourism, 22(3), 417-437.
• Makimoto, T., and Manners, D. (1997) Digital nomad. Chichester: John Wiley.
• Orel, M. (2019). Coworking environments and digital nomadism: Balancing work and leisure whilst on the move. World Leisure Journal, 61(3), 215-227.
• Orel, M. (2020). Life is better in flip flops. Digital nomads and their transformational travels to Thailand. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 15(1), 3-9.
• Öztaş, K. ve Karabulut, T. (2006). Turizm ekonomisi genel turizm bilgileri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Plog, S. (1974). Why destination areas rise and fall in popularity. Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 15, 13-16.
• Plog, S. (2001). Why destination areas rise and fall in popularity: An update of a Cornell Quarterly classic. Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 42(3), 13-24.
• Prince, S. (2017). Cohen’s model of typologies of tourists. L. L. Lowry (Ed.), The sage international encyclopedia of travel and tourism (pp. 279-282). ABD: Sage Publications, Inc.
• Reichenberger, I. (2018). Digital nomads-a quest for holistic freedom in work and leisure. Annals of Leisure Research, 21(3), 364-380.
• Richards, G. and Morrill, W. (2021). The challenge of covid-19 for youth travel. Revista Brasileiros de Estudos Turísticos, 11, 1-8.
• Richards, G. (2015). The New global nomads: Youth travel in a globalizing world. Tourism Recreation Research, 40(3), 340-352.
• Roney, S. A. (2011). Turizm: Bir sistemin analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Salihoglu, E. (2021). Göçebe. Master's Thesis, Universitat Politècnica de Catalunya, Spain.
• Sarı, Y. ve Kozak, M. (2005). Turizm pazarlamasına internetin etkisi: Destinasyon web siteleri için bir model önerisi. Akdeniz İİBF Dergisi, 9, 248-271.
• Sezgin, E. and Yolal, M. (2012). Golden age of mass tourism (Editör: M. Kasımoğlu). Its history and development, visions for global tourism ındustry-creating and sustaining competitive strategies, Croatia.
• Smith, V. L. (1989). Hosts and guests: The anthropology of tourism (2nd ed.). Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
• Soylu, A. (2018). Endüstri 4.0 ve girişimcilikte yeni yaklaşımlar. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (32), 43-57.
• Swarbrooke, J., and Horner, S. (2007). Consumer behaviour in tourism. London: Routledge.
• Şahin, N. ve Yağcı, P. (2017). Endüstri 4.0 kavramında prosumer kavramının yiyecek içecek sektörü açısından değerlendirilmesi. Journal of Recration and Tourism Research, 12-22.
• Thompson, B. Y. (2019). The digital nomad lifestyle:(remote) work/leisure balance, privilege, and constructed community. International Journal of the Sociology of Leisure, 2(1), 27-42.
• Topsakal, Y., Yüzbaşıoğlu, N. ve Çuhadar, M. (2018). Endüstri devrimleri ve turizm: Türkiye turizm 4.0 swot analizi ve geçiş süreci önerileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, 1623-1638
• Von Zumbusch, J. S. H., and Lalicic, L. (2020). The role of co-living spaces in digital nomads’ well-being. Information Technology and Tourism, 22(3), 439-453.
• We are social, (2022). Digital 2021: the latest insights into the ‘state of digital. Retrieved from https://wearesocial.com/uk/blog/2021/01/digital-2021-the-latest-insights-into-the-state-of-digital/ in 05.02.2022
• Willment, N. (2020). The travel blogger as digital nomad: (re-)imagining workplace performances of digital nomadism within travel blogging work. Information Technology and Tourism, 22(3), 391-416.