Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Time Management Skills and Happiness Orientations of University Students: A Relationship Analysis

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 2, 379 - 397, 31.07.2025
https://doi.org/10.31592/aeusbed.1525229

Öz

The purpose of this study is to examine the relationship between university students' time management skills and happiness orientations. The population of the research, Ahi Evran University sample, consists of 689 students studying in different departments of this university and participating in the study voluntarily. The data were collected with the Happiness Orientations Scale (HOS), adapted to Turkish by Akın and Özkaya (2015), and the Time Management Inventory (TMI), whose validity and reliability were established by Alay and Koçak (2002). Pearson correlation test was applied to measure the relationship between participants' time management skills and happiness orientations, and t test and ANOVA tests were applied to measure the difference between the variables. According to research findings; It was observed that the highest average among the sub-dimensions of the happiness orientation scale was in the pleasure dimension and the lowest average was in the meaning dimension. Negative correlations were detected between the happiness orientation sub-dimensions and the time management inventory sub-dimensions. The strongest relationship was found between the HOS meaning sub-dimension and the TMI time planning sub-dimensions. The lowest correlations between the HOS sub-dimensions and the TMI sub-dimensions were found between the Time Wasting and HOS sub-dimensions. As a result, university students are generally at a young age and are more interested in pleasure-based experiences during this period of their lives. Happiness focused on meaning and engagement are areas that often require more life experience and maturity. It was observed that the highest average among the sub-dimensions of the time management inventory scale was in the time planning dimension. College students often focus on academic success and career goals. They have to make short and long term plans to achieve these goals.

Kaynakça

  • Akay, B., Ayhan, B. ve Yaşartürk, F. (2022). Boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejisi ve mutluluk düzeyi arasındaki ilişki. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8(2), 593-607. https://dergipark.org.tr/en/pub/intjces/issue/74658/1216003
  • Akduman, G. ve Karahan, G. (2019). Adı: Mutluluk-farklı disiplinlerin mutluluğa bakışı. İstanbul: Çınaraltı Yayınları.
  • Akın, A. ve Özkaya, S. (2015). Mutluluk yönelimleri ölçeği kısa formu’nun Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of European Education, 5(3), 39-46. Doı: 10.18656/jee.85506
  • Akyürek, M. (2021). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri. Yükseköğretim Dergisi, 11(1), 139–147. Doi:10.2399/yod.19.644818
  • Alay, S. ve Koçak, S. (2002). Zaman yönetimi anketi: Geçerlik ve güvenirlik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 9-13. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hunefd/issue/7814/102594
  • Alkan, N. (2022). Covid-19 pandemi sürecinde rekreatif amaçlı spor yapan bireylerin zaman yönetimlerinin fiziksel aktivite düzeyine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Blimleri Enstitüsü, Konya.
  • Anic, P. and Tončić, M. (2013). Orientations to happiness, subjective well-being and life goals. Psihologijske Teme, 22(1), 135-153.
  • Bekman, M. (2022). Halkla ilişkiler uygulamalarında nicel araştırma yöntemi: İlişkisel tarama modeli. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6(16), 238-258. https://doi.org/10.54707/meric.1143322
  • Britton, B. K. and Tesser, A. (1991). Effects of time-management practices on college grades. Journal of Educational Psychology, 83(3), 405–410. https://doi.org/10.1037/0022-0663.83.3.405
  • Csikszentmihalyi, M. (1990). Akış: Mutluluk bilimi. (2.Baskı). (Çev. B. Salmış). Ankara: Buzdağı Yayınevi.
  • Çakır, V. O. (2017). Üniversite öğrencilerin serbest zaman doyum düzeyleri ile serbest zaman yönetimleri arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 17-27. https://dergipark.org.tr/en/pub/gaunjss/issue/31075/331319
  • Demir, G. ve Alpullu, A. (2020). Üniversite öğrencilerinin boş zaman yönetiminin değerlendirilmesi. Eurasian Research in Sport Science, 5(1), 94-102. https://dergipark.org.tr/en/pub/eriss/issue/55050/755653
  • Demirbilek, N. (2021). Üniversite öğrencilerinin bakış açısından zaman yönetimi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 375-391. https://doi.org/10.17860/mersinefd.935488
  • Ersoy, N. C. ve Peker, M. (2020). Öz yeterlik ile genel not ortalaması arasındaki ilişkide akademik bütünleşme ve zaman yönetiminin rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 35(85), 85-96 Doı: 10.31828/tpd1300443320190205m000017
  • Farsak, K. (2020). Özel okullarda çalışan okul öncesi öğretmenlerinin zaman yönetimi becerileri ile iş doyumları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Geyser, I. (2012). The Relatıonshıp between tıme management behavıour, flow, happıness and lıfe satısfactıon ın the hospıtalıty traınıng envıronment. Master’s Thesis, University of Johannesburg, South Africa.
  • Gündüz, A. Z., Çağla, E. Ç., Ada, G. ve Hazar, S. (2024). 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş depremlerinden etkilenen üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyi ile vücut kompozisyonu, mutluluk ve depresyon seviyeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sivas Cumhuriyet University Journal of Sport Sciences, 5(1), 20-20.
  • Hool, K. (2011). Character strengths, life satisfaction and orientations to happiness-A study of the Nordic countries. Master’s Thesis, University of Bergen, Norway.
  • İşçan, S. (2008). Pamukkale Üniversitesi öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerinin akademik başarıları üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Kabal, D. (2019). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve mutluluk düzeyleri üzerine bir çalışma (Kocaeli örneği). Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Karademir, D. C. (2022). Rekreatif amaçlı tenis oynayan bireylerin algıladıkları rekreasyonel fayda serbest zaman doyumu ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (26. Baskı). Ankara: Nobel.
  • Kavčič, T. and Avsec, A. (2014). Happiness and pathways to reach it: Dimension-centred versus person- centred approach. Social Indicators Research, 118(1), 141-156. https://doi.org/10.1007/s11205-013-0411-y
  • Küçük, M. (2008). Zaman yönetimi. İstanbul: Kum Saati.
  • Maşa, M. ve Kıral, G. (2019). Gençlerde mutluluğun belirleyicileri: Çukurova üniversitesi örneği. Journal of Institute of Economic Development and Social Researches, 5(18), 227-233. https://dergipark.org.tr/en/pub/iksad/issue/51716/671430
  • Muthmainnah, N. and Saroinsong, W. P. (2023). The Relatıonshıp between tıme management and happıness of 'aısyıyah bustanul athfal kındergarten teachers ın jakarta. PAUD Teratai, 12(1). https://ejournal.unesa.ac.id/index.php/paud-teratai/index
  • Özkurt, B. ve Küçükibiş, H. F. (2024). 12-18 yaş aralığındaki öğrencilerin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 27-37. http://cuspor.cumhuriyet.edu.tr/en/pub/issue/84252/1426291
  • Öztemel, K. ve Yıldız-Akyol, E. (2021). The Predictive role of happiness, social support, and future time orientation in career adaptability. Journal of Career Development, 48(3), 199- 212. https://doi.org/10.1177/0894845319840437
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Paşa, M. (2002). Zaman yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Peterson, C., Park, N. and Seligman, M. E. (2005). Orientations to happiness and life satisfaction: The full life versus the empty life. Journal of Happiness Studies, 6(1), 25- 41.
  • Ryan, R. M. and Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual review of psychology, 52(1), 141-166. http://dx.doi.org/10.1146/annurev.psych.52.1.141
  • Sadr, S. H. (2021). The Predictive role of communication skills and life orientation (pessimism- optimism) ın the happiness of students of payame noor university of zahedan. International Journal of Pharmaceutical Research, 13(1), 5975. Doı: 10.31838/ijpr/2021.13.01.776
  • Schueller, S. M. and Seligman, M. E. (2010). Pursuit of pleasure, engagement, and meaning: Relationships to subjective and objective measures of well-being. The Journal of Positive Psychology, 5(4), 253-263. http://dx.doi.org/10.1080/17439761003794130
  • Scott, D. (1993). Zamanı iyi değerlendirmek. (Çev. N. Ağıralioğlu). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Seligman, M. E. P. (2002). Authentic happiness: Using the new positive psychology to realize your potential for lasting fulfillment. New York: Free Press.
  • Şahin, C. Y. (2020). The Relatıonshıps Between Tıme Management Skılls And Actıvıty Partıcıpatıon Among Metu Members. Master’s Thesıs, School of Socıal Scıences of Mıddle East Technıcal Unıversıty, The Department 0f Physıcal Educatıon and Sports, Ankara.
  • Tauraitė, V. and Aleksandravičienė, A. (2023). The Relationship between time allocation for work and personal life and happiness. Social Welfare: Interdisciplinary Approach, 13, 22–41 Doı: https://doi.org/10.15388/SW.2023.13.12
  • Tanrıkulu, İ. ve Alpaslan, A. (2020). 4 adımda zamanı etkili kullanmak (2. Baskı). İstanbul: Arı sanat.
  • Türkmen, M. (2005). Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü merkez örgütünde zaman yönetimi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Uğur, O. A. ve Güngör, N. B. (2021). The Effect of time management on the prediction of the personal growth ınitiatives of the students of the faculty of sports sciences. International Journal of Eurasian Education and Culture, 6(14), 1714-1741. http://dx.doi.org/10.35826/ijoecc.417
  • Yüksel, A. K. (2016). Hemşirelerde zaman yönetimi ve zaman yönetimini etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Medipol Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Wang, WC., Kao, CH., Huan, TC. and Wu, C.C. (2011). Free time management contributes to better quality of life: A Study of undergraduate students in taiwan. J Happiness Stud., 12, 561–573. https://doi.org/10.1007/s10902-010-9217-7

Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri ve Mutluluk Yönelimleri: Bir İlişki Analizi

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 2, 379 - 397, 31.07.2025
https://doi.org/10.31592/aeusbed.1525229

Öz

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile mutluluk yönelimleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın Evrenini Ahi Evran Üniversitesi örneklemini ise bu üniversitenin farklı bölümlerinde öğrenim gören ve çalışmaya gönüllü olarak katılım sağlayan 689 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler Akın ve Özkaya (2015) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Mutluluk Yönelimleri Ölçeği (MYÖ) ve Alay ve Koçak (2002) tarafından geçerlilik ve güvenirliği yapılan Zaman Yönetimi Envanteri (ZYE) ile toplanmıştır. Katılımcıların zaman yönetimi becerileri ile mutluluk yönelimleri arasındaki ilişkiyi ölçmek için Pearson korelasyon testi, değişkeler arasındaki farklılığı ölçmek için ise t testi ve ANOVA testleri uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre; mutluluk yönelimleri ölçeğinin alt boyutlarından en yüksek ortalamanın haz boyutunda, en düşük ortalamanın anlam boyutunda olduğu görülmüştür. Mutluluk yönelimleri alt boyutları ile zaman yönetimi envanteri alt boyutları arasında negatif yönlü korelasyonlar tespit edilmiştir. En güçlü ilişki MYÖ anlam alt boyutu ile ZYE zaman planlaması alt boyutları arasında bulunmuştur. MYÖ alt boyutları ile ZYE alt boyutları arasında en düşük korelasyonlar Zaman Harcattırıcılar ile MYÖ alt boyutları arasında bulunmuştur. Sonuç olarak üniversite öğrencileri genellikle genç yaşlardadır ve hayatlarının bu döneminde hazza dayalı deneyimlere daha fazla ilgi duymaktadırlar. Anlam ve meşguliyet odaklı mutluluk, genellikle daha fazla yaşam deneyimi ve olgunluk gerektiren alanlardır. Zaman yönetimi envanteri ölçeğinin alt boyutlarından en yüksek ortalamanın zaman planlaması boyutunda olduğu görülmüştür. Üniversite öğrencileri genellikle akademik başarı ve kariyer hedeflerine odaklanmaktadır. Bu hedeflere ulaşmak için kısa ve uzun vadeli planlamalar yapmak durumundadırlar.

Kaynakça

  • Akay, B., Ayhan, B. ve Yaşartürk, F. (2022). Boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejisi ve mutluluk düzeyi arasındaki ilişki. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8(2), 593-607. https://dergipark.org.tr/en/pub/intjces/issue/74658/1216003
  • Akduman, G. ve Karahan, G. (2019). Adı: Mutluluk-farklı disiplinlerin mutluluğa bakışı. İstanbul: Çınaraltı Yayınları.
  • Akın, A. ve Özkaya, S. (2015). Mutluluk yönelimleri ölçeği kısa formu’nun Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of European Education, 5(3), 39-46. Doı: 10.18656/jee.85506
  • Akyürek, M. (2021). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri. Yükseköğretim Dergisi, 11(1), 139–147. Doi:10.2399/yod.19.644818
  • Alay, S. ve Koçak, S. (2002). Zaman yönetimi anketi: Geçerlik ve güvenirlik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 9-13. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hunefd/issue/7814/102594
  • Alkan, N. (2022). Covid-19 pandemi sürecinde rekreatif amaçlı spor yapan bireylerin zaman yönetimlerinin fiziksel aktivite düzeyine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Blimleri Enstitüsü, Konya.
  • Anic, P. and Tončić, M. (2013). Orientations to happiness, subjective well-being and life goals. Psihologijske Teme, 22(1), 135-153.
  • Bekman, M. (2022). Halkla ilişkiler uygulamalarında nicel araştırma yöntemi: İlişkisel tarama modeli. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6(16), 238-258. https://doi.org/10.54707/meric.1143322
  • Britton, B. K. and Tesser, A. (1991). Effects of time-management practices on college grades. Journal of Educational Psychology, 83(3), 405–410. https://doi.org/10.1037/0022-0663.83.3.405
  • Csikszentmihalyi, M. (1990). Akış: Mutluluk bilimi. (2.Baskı). (Çev. B. Salmış). Ankara: Buzdağı Yayınevi.
  • Çakır, V. O. (2017). Üniversite öğrencilerin serbest zaman doyum düzeyleri ile serbest zaman yönetimleri arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 17-27. https://dergipark.org.tr/en/pub/gaunjss/issue/31075/331319
  • Demir, G. ve Alpullu, A. (2020). Üniversite öğrencilerinin boş zaman yönetiminin değerlendirilmesi. Eurasian Research in Sport Science, 5(1), 94-102. https://dergipark.org.tr/en/pub/eriss/issue/55050/755653
  • Demirbilek, N. (2021). Üniversite öğrencilerinin bakış açısından zaman yönetimi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 375-391. https://doi.org/10.17860/mersinefd.935488
  • Ersoy, N. C. ve Peker, M. (2020). Öz yeterlik ile genel not ortalaması arasındaki ilişkide akademik bütünleşme ve zaman yönetiminin rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 35(85), 85-96 Doı: 10.31828/tpd1300443320190205m000017
  • Farsak, K. (2020). Özel okullarda çalışan okul öncesi öğretmenlerinin zaman yönetimi becerileri ile iş doyumları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Geyser, I. (2012). The Relatıonshıp between tıme management behavıour, flow, happıness and lıfe satısfactıon ın the hospıtalıty traınıng envıronment. Master’s Thesis, University of Johannesburg, South Africa.
  • Gündüz, A. Z., Çağla, E. Ç., Ada, G. ve Hazar, S. (2024). 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş depremlerinden etkilenen üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyi ile vücut kompozisyonu, mutluluk ve depresyon seviyeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sivas Cumhuriyet University Journal of Sport Sciences, 5(1), 20-20.
  • Hool, K. (2011). Character strengths, life satisfaction and orientations to happiness-A study of the Nordic countries. Master’s Thesis, University of Bergen, Norway.
  • İşçan, S. (2008). Pamukkale Üniversitesi öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerinin akademik başarıları üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Kabal, D. (2019). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve mutluluk düzeyleri üzerine bir çalışma (Kocaeli örneği). Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Karademir, D. C. (2022). Rekreatif amaçlı tenis oynayan bireylerin algıladıkları rekreasyonel fayda serbest zaman doyumu ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (26. Baskı). Ankara: Nobel.
  • Kavčič, T. and Avsec, A. (2014). Happiness and pathways to reach it: Dimension-centred versus person- centred approach. Social Indicators Research, 118(1), 141-156. https://doi.org/10.1007/s11205-013-0411-y
  • Küçük, M. (2008). Zaman yönetimi. İstanbul: Kum Saati.
  • Maşa, M. ve Kıral, G. (2019). Gençlerde mutluluğun belirleyicileri: Çukurova üniversitesi örneği. Journal of Institute of Economic Development and Social Researches, 5(18), 227-233. https://dergipark.org.tr/en/pub/iksad/issue/51716/671430
  • Muthmainnah, N. and Saroinsong, W. P. (2023). The Relatıonshıp between tıme management and happıness of 'aısyıyah bustanul athfal kındergarten teachers ın jakarta. PAUD Teratai, 12(1). https://ejournal.unesa.ac.id/index.php/paud-teratai/index
  • Özkurt, B. ve Küçükibiş, H. F. (2024). 12-18 yaş aralığındaki öğrencilerin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 27-37. http://cuspor.cumhuriyet.edu.tr/en/pub/issue/84252/1426291
  • Öztemel, K. ve Yıldız-Akyol, E. (2021). The Predictive role of happiness, social support, and future time orientation in career adaptability. Journal of Career Development, 48(3), 199- 212. https://doi.org/10.1177/0894845319840437
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Paşa, M. (2002). Zaman yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Peterson, C., Park, N. and Seligman, M. E. (2005). Orientations to happiness and life satisfaction: The full life versus the empty life. Journal of Happiness Studies, 6(1), 25- 41.
  • Ryan, R. M. and Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual review of psychology, 52(1), 141-166. http://dx.doi.org/10.1146/annurev.psych.52.1.141
  • Sadr, S. H. (2021). The Predictive role of communication skills and life orientation (pessimism- optimism) ın the happiness of students of payame noor university of zahedan. International Journal of Pharmaceutical Research, 13(1), 5975. Doı: 10.31838/ijpr/2021.13.01.776
  • Schueller, S. M. and Seligman, M. E. (2010). Pursuit of pleasure, engagement, and meaning: Relationships to subjective and objective measures of well-being. The Journal of Positive Psychology, 5(4), 253-263. http://dx.doi.org/10.1080/17439761003794130
  • Scott, D. (1993). Zamanı iyi değerlendirmek. (Çev. N. Ağıralioğlu). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Seligman, M. E. P. (2002). Authentic happiness: Using the new positive psychology to realize your potential for lasting fulfillment. New York: Free Press.
  • Şahin, C. Y. (2020). The Relatıonshıps Between Tıme Management Skılls And Actıvıty Partıcıpatıon Among Metu Members. Master’s Thesıs, School of Socıal Scıences of Mıddle East Technıcal Unıversıty, The Department 0f Physıcal Educatıon and Sports, Ankara.
  • Tauraitė, V. and Aleksandravičienė, A. (2023). The Relationship between time allocation for work and personal life and happiness. Social Welfare: Interdisciplinary Approach, 13, 22–41 Doı: https://doi.org/10.15388/SW.2023.13.12
  • Tanrıkulu, İ. ve Alpaslan, A. (2020). 4 adımda zamanı etkili kullanmak (2. Baskı). İstanbul: Arı sanat.
  • Türkmen, M. (2005). Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü merkez örgütünde zaman yönetimi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Uğur, O. A. ve Güngör, N. B. (2021). The Effect of time management on the prediction of the personal growth ınitiatives of the students of the faculty of sports sciences. International Journal of Eurasian Education and Culture, 6(14), 1714-1741. http://dx.doi.org/10.35826/ijoecc.417
  • Yüksel, A. K. (2016). Hemşirelerde zaman yönetimi ve zaman yönetimini etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Medipol Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Wang, WC., Kao, CH., Huan, TC. and Wu, C.C. (2011). Free time management contributes to better quality of life: A Study of undergraduate students in taiwan. J Happiness Stud., 12, 561–573. https://doi.org/10.1007/s10902-010-9217-7
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Sosyolojisi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Meryem Altun Ekiz 0000-0003-1224-7927

Murat Atasoy 0000-0002-0258-8042

Sevim Kır 0000-0003-1772-3582

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2025
Gönderilme Tarihi 31 Temmuz 2024
Kabul Tarihi 6 Temmuz 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 11 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Altun Ekiz, M., Atasoy, M., & Kır, S. (2025). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri ve Mutluluk Yönelimleri: Bir İlişki Analizi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(2), 379-397. https://doi.org/10.31592/aeusbed.1525229