Background and Aims: The present study aimed to investigate the in volvement of the phosphodiesterase inhibitor and vasodilator papaverine in hepatic ischemia-reperfusion injury. Materials and Methods: The study was conducted in the Experimental Animals Laboratory of Dokuz Eylül University. Totally, 21 female Wistar albino rats were divided into three groups as: (1) Sham Group: the abdomen was surgically opened and closed without any surgical procedure. (2) Control Group: the hepatic portal triad was clipped with microvascular clips and 20 mg/kg normal saline was administered 30 minutes after the ischemia. (3) Experimental (Papaverine) Group: the portal triad was clipped as described above and 20 mg/kg papaverine was administered 30 minutes after the ischemia. Sixty-minutes of ischemia followed by 120 minutes of reperfusion were induced in Groups 2 and 3. Histopathological evaluation of the damage was performed according to Suzuki's scoring system. The sections were analyzed for hydropic swelling, granular degeneration, microvesicular vacuolization, macrovesicular vacuolization, and focal necrosis cord disorder in the parenchyma, for inflammation and fibrosis in the portal area, and for hyperemia in the sinusoids. Results: According to the statistical evaluation of our study, it was shown that ischemia-reperfusion injury was significantly reduced in the study group compared with the control in all parameters except focal necrosis and hydropic swelling. Conclusions: We concluded that papaverine may reduce damage in a hepatic ischemia-reperfusion model.
Amaç: Bu çalışmada, fosfodiesteraz inhibitörü ve vazodilatatör bir ajan olan papaverinin hepatik iskemi reperfüzyon hasarına olan etkisini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışma, Dokuz Eylül Üniversitesi Deney Hayvanları Laboratuarı'nda yapıldı. Çalışmada yedişerli üç gruba ayrılan toplam 21 adet dişi Wistar albino tipi sıçan kullanıldı. Sham grubu (Grup 1): Sadece batın açılıp kapatıldı. Kontrol grubu (Grup 2): Karaciğer portal triadı mikrovasküler klip ile kliplendi ve iskeminin 30. dakikasında 20 mg/kg serum fizyolojik verildi. Çalışma (Papaverin) grubu (Grup 3): Aynı şekilde portal triad kliplendi ve iskeminin 30. dakikasında 20 mg/kg papaverin uygulandı. Hem çalışma ve hem de kontrol grubunda altmış dakikalık iskemiyi takiben, 120 dakika reperfüzyon uygulandı. Oluşan hasarın histopatolojik değerlendirilmesi Suzuki skorlama sistemine göre yapıldı. Mikroskopik olarak; parankimde; hidropik şişme, granüler dejenerasyon, mikroveziküler vakuolizasyon, makroveziküler vakuolizasyon, fokal nekroz, kordon düzensizliği portal alanda ise; inflamasyon, fibrozis ve sinüzoidlerde ise hiperemi incelendi. Bulgular: Yapılan istatistiksel değerlendirme sonucu, parankimdeki fokal nekroz ve hidropik şişme hariç diğer tüm ölçütlerde çalışma grubunda yer alan sıçanların kontrol grubundakilere nazaran iskemi reperfüzyon hasarını anlamlı derecede azalttığı saptandı. Sonuç: Bu çalışmamızda papaverinin, hepatik iskemi reperfüzyon modelinde hasarı azaltabileceği sonucuna vardık.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 11 Issue: 1 |
test-5