Kur’ân-ı Kerim, Arapçanın en fasih lehçesi olan Kureyş lehçesiyle inmiştir. Sahabeden bazıları Hz. Peygamberden kırâat alırken yedi harf ruhsatına dayanarak tek bir kırâati öğrenmenin yanı sıra iki veya daha fazlasını öğrenmek isteyenler de bulunmaktaydı. Bu bakımdan sahabeden ders alan tabiîn ve onları izleyen etbâu’t-tâbiîn âlimlerinin de kıraatinde ihtilaflar bulunmaktaydı. Söz konusu ihtilaflar işmâm, imale, teshîl, taklîl, kalb gibi fonetik ihtilafları kapsayan usûlî ihtilaflardır. Bunun yanı sıra Kur’ân’ın çeşitli yerlerinde serpiştirilmiş halde bulunan ve manaya etki etmeyen veya çok az eden ferşî ihtilaflardır. Daha sonraki dönemlerde ise bahsedilen ihtilaflar kırâat-ı seb‘a veya aşere olarak sistemleştirilip günümüze kadar ulaştırılmıştır. Yapılacak olan bu çalışmada ise Mülk sûresi özelinde, on kırâat bağlamında usûlî ve ferşî kırâat ihtilafları incelenecektir. Çalışmanın sonunda birçok usûlî ve ferşî farklılık tespit edilerek aslında Kur’ân’ın yedi harf ilişkisi bağlamında farklı dillere ve lehçelere de ruhsat tanıdığı gözlemlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma makaleleri |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 8 |