Çağımızda insanların evlilikleri süresince ev hayvanlarına sahip olması sıklıkla karşılaşılan bir durumdur. Ev hayvanıyla kurulan yakın manevî bağ nedeniyle boşanmanın ardından ev hayvanının hangi tarafta kalacağı uyuşmazlık konusu olabilir. Bu husustaki uyuşmazlığın sağlıklı bir şekilde çözümüne ev hayvanının yararı da dikkate alınarak ulaşılabilir. Kanun koyucunun günümüzde bu konuda hissedilebilecek gereksinimi öngörmediği ifade edilebilir. Zira ev hayvanlarının boşanma sonrasındaki hukukî durumuna ilişkin olarak mevzuat açık bir düzenleme içermemektedir. Bununla birlikte, ev hayvanının yararını göz ardı etmeyen birtakım çözümler üretmek şu anda da mümkündür. Ev hayvanının eşlerin birlikte mülkiyetinde bulunduğu hâllerde, mal rejiminin tasfiyesi çerçevesinde alım hakkının kullanılmasında gerek ev hayvanının yararı gerekse hakkını kullanmak isteyen eşin ev hayvanıyla olan bağı nazara alınır. Kanun boşluğu bulunduğu gerekçesiyle bu hakkın, ev hayvanının mülkiyetine münhasıran bir eşin sahip olduğu durumlara da uygulanması gerekir. Boşanmanın fer’î sonuçlarına veya mal rejiminin tasfiyesine yönelik anlaşmalarda da taraflar ev hayvanının durumunu düzenlemekte kural olarak serbesttir. Ayrıca, eşler arasında paylı mülkiyetle ev hayvanına sahip olunduğu ve paylı mülkiyet sona erdirilmediği takdirde tarafların hâkime yararlanma rejiminin belirlenmesi için başvurma olanağı da mevcuttur.
It is a common phenomenon that spouses have domestic animals during their marriage. Due to the close spiritual bond established with the pet; at the end of the divorce, it can turn into a dispute on which side the pet will stay. On the other hand, a solution of such dispute in this regard can be achieved by taking into account the interests of pet. It can be stated that the legislator did not anticipate the need to be felt about this issue. The legislation does not contain any clear disposition regarding the legal status of pets after divorce. However, it is already possible to assert a number of solutions taking into account pet’s interest. In cases where pet is in the common ownership of the spouses, the right of purchase can be exerted by a spouse and within the scope of determining prevailing interest, the bond with the pet and the pet's interest are taken into consideration. Also, on the grounds that there is a gap in the law, this right should also be extended to the cases where the pet is owned exclusively by one of the spouses. As a rule, the parties are free to regulate the situation of the pet in terms of agreements for the results of the divorce or in agreements for the liquidation of the property regime. In addition, the parties have the opportunity to apply to the judge if the common ownership between spouses persists.
Domestic animal, Interest of domestic animal, Right of purchase, Divorce, Legal status of animals
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | ÖZEL HUKUK |
Authors | |
Publication Date | July 29, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |