Examination of Adults' Cognitive Structures Regarding Collective Organizations: The Example of Bolu

Year 2022, , 1642 - 1667, 29.12.2022

Çağrınur Sağ , Selahattin Kaymakcı

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2022.22.74506-1141129

Abstract

Collective organizations are organizations with certain periods and periods that encompass traditional activities with no exact start date, bringing together individuals and cultural characteristics living in different regions. Observing the appearance and change of collective organizations in the past and present is important for the continuity of cultural and social elements. In this research, it is aimed to examine the cognitive structure of adults related to collective organizations through the Word Association Test (WAT). A total of 61 adults living in Bolu province and districts participated in the research, in which the screening model from quantitative research patterns was preferred. Word Association Test was used in the collection of research data and the data obtained were analyzed with the cutting point technique. As a result of the research, it has been determined that the words produced by adults regarding the key concepts determined within the scope of collective organizations are generally related to daily life, needs, local products and foods, entertainment environments, and economic activities carried out in the region. Activities can be carried out to maintain the fair culture based on the fact that adults have at least associated words related to the concept of the fair key. Based on the fact that adults have at least associated words related to the key concept of the fair, activities can be carried out to maintain fair culture. In addition, greater emphasis on collective organizations can contribute to the development of the provinces both culturally and economically.

Keywords

Adult, collective organization, concept, Word Association Test

Yetişkinlerin Toplu Organizasyonlara İlişkin Bilişsel Yapılarının İncelenmesi: Bolu Örneği

Abstract

Toplu organizasyonlar, başlangıç tarihi kesin olarak bilinmeyen geleneksel faaliyetleri kapsayan, farklı bölgelerde yaşayan bireyleri ve kültürel özellikleri bir araya getirerek bütünleştiren, belirli dönem ve süreleri olan organizasyonlardır. Toplu organizasyonların geçmişteki ve günümüzdeki görünümünü ve değişimini gözlemlemek kültürel ve sosyal unsurların devamlılığı için önemlidir. Bu araştırmada yetişkinlerin toplu organizasyonlara ilişkin bilişsel yapılarının Kelime İlişkilendirme Testi (KİT) aracılığıyla incelenmesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma desenlerinden tarama modelinin tercih edildiği araştırmaya Bolu ili ve ilçelerinde yaşamakta olan 61 yetişkin katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında Kelime İlişkilendirme Testi’nden yararlanılmış, elde edilen veriler kesme noktası tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda yetişkinlerin toplu organizasyonlar kapsamında belirlenen anahtar kavramlara ilişkin ürettikleri kelimelerin genellikle günlük yaşamla, ihtiyaçlarla, yöreye özgü ürün ve yiyeceklerle, eğlence ortamlarıyla ve yörede sürdürülen ekonomik faaliyetlerle ilgili olduğu tespit edilmiştir. Yetişkinlerin en az panayır anahtar kavramıyla ilgili kelime ilişkilendirmiş olmalarından hareketle panayır kültürünün devam ettirilmesine yönelik faaliyetler yapılabilir. Ayrıca toplu organizasyonlara daha fazla ağırlık verilmesi illerin hem kültürel hem de ekonomik anlamda gelişmesine katkı sağlayabilir.

Keywords

Yetişkin, toplu organizasyon, kavram, Kelime İlişkilendirme Testi, Bolu., Adult, collective organization, concept, Word Association Test

References

• Açıkel, M. (2019). Kırklareli/Pehlivanköy Pavli panayırının işlevsel çözümlemesi [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Akarpınar, R. B. (2004). Tarım toplumundan sanayi toplumuna geçişte panayır, sergi, fuar, festivalin durumu ve Türkiye örneği. Milli Folklor, 16(64),25-36.
• Bayat, F. (2019). Pazar folkloru. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 2(2), 5-16.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2016). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches. (Çev. Ed. S. B. Demir, 2. baskı). Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık. (Orijinal çalışma 2014 yılında yayımlandı.)
• Çalışkan, V. (2018, Ekim 3-6). Türkiye’de geleneksel panayırlar: Birbirine bağlı bir sistemde çözülme ve kültürel fonksiyonlarda kayıplar [Sözlü bildiri]. TÜCAUM 30. Yıl Uluslararası Coğrafya Sempozyumu, Türkiye.
• Çalışkan, V. (2019). Modern fuarlar ve festivaller arasında giderek kaybolan organizasyonlar: Geleneksel ilçe ve köy panayırları. Milli Folklor, 31(121), 65-80.
• Çelik Mama, Ö. ve Gökkaya, M. (2008). Emtia değerlemesi. Vergi Raporu Dergisi, 111, 84-92.
• Demir, K. (2018). Sergi-İ Umumi-İ Osmani’nin (1863) açılışı ve serginin duyurulmasında gazetelerin rolü. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1),155-169. https://doi.org/10.18069/firatsbed.387846
• Deveci, H., Çengelci Köse, T. ve Gürdoğan Bayır, Ö. (2014). Öğretmen adaylarının sosyal bilimler ve sosyal bilgiler kavramlarına ilişkin bilişsel yapıları: Kelime İlişkilendirme Testi uygulaması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,7(16),101-124. https://doi.org/10.14520/adyusbd.732
• Durmaz, U. (2017). Türkiye’de etimolojik anlamını koruyan iki panayır: Bozcaada Aya Paraskevi ve Gökçeada Meryem Ana Panayırı. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi,10(20), 277-290.
• Doğan, M. (2011). İmparatorluk’tan Cumhuriyet’e panayırlar [Yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Ercan, H. F. (2018). Sanat etkinlikleri bağlamında festivallerin kentsel ve toplumsal gelişime katkıları: Kervansaray buluşması. İnönü University International Journal of Social Sciences (INIJOSS), 7(2),71-87.
• Ful, Ş. D. (1998). Antik devirde Lydia’da panayırlar, fuarlar ve pazar yerleri [Yüksek lisans tezi]. Ege Üniversitesi.
• Girgeç, N. (2008). Zile panayırı üzerine halk bilimsel bir inceleme [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Günersel, Ş. (1997). Türkiye’nin turizm anlamında kültürel değerlerin kullanımı ve önemine bir örnek: Festivaller [Yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Güldür, M. M. (2016). Gerede’de dericilik. Kalemişi Dergisi, 4(8),97-106. https://doi.org/10.7816/kalemisi-04-08-02
• Hoşcan, N., Genç, K. ve Şengül, S. (2016). Bolu kent markası oluşturma sürecinde aşçılık kültürü ve gastronomi turizminin önemi: BOLGAMER önerisi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4,52-76. https://doi.org/10.21325/jotags.2016.22
• İmirgi, A. (2003). Festivaller: Ankara’da T.C. ve ABD uyrukluların yeni yıl kutlamalarının halk bilimi açısından incelenmesi [Yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
• İleri, H. ve Çoban, G. (2006). Öğrenen organizasyon ve bankacılık sektöründeki uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 9(1-2), 51-80.
• Karakaya, İ. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemleri içinde (ss. 55-84). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karaca, M. (2017). Türkiye’de panayır kültürü ve Çankırı panayırları [Doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Karaca, M. (2018). İşlevsel halkbilimi kuramı ölçeğinde panayır organizasyonları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(56), 71-80. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.20185638978
• Kasapoğlu, K. (1998). Kitap yayımcılığı ve TÜYAP Kitap Fuarı [Yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Kaya, A. (1994). Hayvan pazar yerleri. Hayvansal Üretim Dergisi, 35, 29-36.
• Kaya, M. ve Yılmaz, C. (2020). Asırları aşan kültürel mirasımız Sinop panayırları. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Keleş, H. (2005). Manavgat destinasyonunda fuar turizmine bakış. Ankara: İKSAD Yayınevi.
• Keskin, E., Örgün, E. ve Akbulut, B. A. (2017). Gastronomi kavramının Kelime İlişkilendirme Testi aracılığıyla analizi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5(3), 255-267. http://dx.doi.org/10.21325/jotags.2017.93
• Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2022). Bolu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Festivaller/Etkinlikler. [Çevrimiçi: https://tinyurl.com/4z7k4twd], Erişim Tarihi: 8 Mart 2022.
• Onat, G. ve Keskin, E. (2019). Organik gıda kavramının Kelime İlişkilendirme Testi aracılığıyla analizi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7(4), 3275-3289. http://dx.doi.org/10.21325/jotags.2019.528
• Özdemir, H. (2019). A research on the social effects of festivals: Sample of Gerede traditional animal and commodity fair. M. O. Gülbahar (Ed.). Tourism Development Studies and Urbanization içinde (pp. 35-46). London: IJOPEG Publication.
• Sarıoğlu, H. ve Bağcı, V. (2016). Seyahatnamelere göre Gerede/Bolu el sanatları. Art-e Sanat Dergisi, 9(17), 88-104. Şen, Ö. (1992). Osmanlı Panayırları (1711-1870) [Yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Sülün, U. (2006). İhracatın geliştirilmesinde fuar, sergi ve panayırlara yönelik mali teşviklerin etkinliği [Yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Şimşek, M. Ş. ve Çelik, A. (2018). Yönetim ve organizasyon. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Turgut, T. ve Kaymakcı, S. (2019). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının Türk dünyasına ilişkin bilişsel yapılarının incelenmesi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 19(1),37-86. http://dx.doi.org/10.32449/egetdid.553717
• Tunçel, H. (2009). Geleneksel ticaret mekânı olarak Türkiye’de haftalık pazarlar. e-Journal of New World Sciences Academy, 4(2),35-52.
• Tunçel, H. (2019). Pazar: Bir kamu organizasyonu. Nihayet Dergisi, 52, 44-51.
• Ülgen, P. (2012). Geç Orta Çağ Avrupası’nda pazar ve panayır ilişkisinin ticaret hayatındaki rolü ve Türk-İslam dünyasındakilerle karşılaştırılması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(21), 359-381.
• Waern, Y. (1972). Structure in similarity matrices. Scandinavian Journal of Psychology, 13,5-16.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, İ. (1997). Panayırlar ve Arap Dili ve Edebiyatının gelişmesinde oynadığı rol [Doktora tezi]. Atatürk Üniversitesi.