İLKOKUL BİRİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN SIRADA YANLIŞ OTURMA BİÇİMLERİNİN VE NEDENLERİNİN İNCELENMESİ

Year 2017, , 1144 - 1171, 19.09.2017

Özgür Babayiğit

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2017.17.31178-338817

Cited By: 2

Abstract

Bu araştırmanın
amacı, ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin sırada yanlış oturma biçimlerinin
belirlenmesi ve nedenlerinin incelenmesidir. Araştırma 2016 yılı ekim ayında
gerçekleştirilmiştir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması
(örnek olay, case study) türündedir. Araştırmanın katılımcılarını, Eskişehir
ili Tepebaşı ilçesinde bir ilkokulda öğrenim gören 176 birinci sınıf öğrencisi
ve bu öğrencileri okutan 8 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcı birinci
sınıf öğrencilerinin boy ölçümleri yapılmıştır. Araştırmada veriler yarı
yapılandırılmış görüşme formuyla ve gözlemle toplanmıştır. Yarı yapılandırılmış
görüşme formu ile birlikte yapılan görüşmeler ses kayıt cihazıyla
kaydedilmiştir. Araştırmacı gözlemler esnasında sınıfın en arkasında oturarak,
katılımcı gözlemci rolünde öğrencileri gözlemlemiştir. Araştırmacı tarafından
yapılan gözlemler gözlem formuna kaydedilmiştir. Gözlemler esnasında
öğrencilerin yanlış oturma biçimleri fotoğraf makinesiyle resimlenmiştir.
Verilerin analizinde tematik analiz kullanılmıştır. Araştırma sonucunda
öğrencilerin yanlış oturma biçimleri temalandırılarak açıklanmıştır. Yanlış
oturma biçimleri olarak, öne eğilme; ayaklarını kalçanın altına alma, ayağa
kalkma, sandalyenin önünde bacaklarını toplama tespit edilmiştir. Yanlış oturma
nedenleri olarak masa ve sandalyelerin öğrenciler için yüksek olduğu; sandalye
oturma derinliğinin fazla olduğu; kreşte, anaokulunda ve evde edinilen yanlış
alışkanlıkların etkisinin olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına dayalı
olarak önerilerde bulunulmuştur.      

Keywords

İlkokul, birinci sınıf, masa, sandalye

References

• Açık, E., Kayıhan, H., Aran, O. T. (2014). İlköğretim okullarında okul mobilyasının antropometrik uygunluğunun değerlendirilmesi – pilot çalışma, Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 2 (3), 131-140.
• Akyol, H. (2006). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi (5. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Başaran, M., Karatay, H. (2005). Eğik el yazısı öğretimi, Milli Eğitim. 33, (168).
• Bezer, M., Erol, B., Aydın, N., Kocaoğlu, B., Güven, O. (2003). Çocukluk çağı sırt ve bel ağrıları. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 7 (1), 9-17.
• Braun, V., Clarke V. (2006) Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3 (2), 77-101.
• Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd ed.). United States of America: Sage Publications, Inc.
• Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev. Ed: S. B. Demir). İstanbul: Eğiten Kitap.
• Duran, E. (2009). Bitişik eğik yazı öğretimi çalışmalarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Elibol, G. C., Kılıç, Y., Ulupınar, M., Burdurlu, E. (2005). 12-15 yaşlarındaki öğrencilerin antropometrik ölçülerinin belirlenmesi ve okul mobilyalarına uyarlanması. Ergonomi 11. Ulusal Kongresi. İstanbul Teknik Üniversitesi Endüstri Mühendisliği Bölümü.
• Hofmesiter, A. M. (1992). Handwriting resource book. http://iseesam.com/content/teachall/text/langart/programs/writing.htm
• İlköğretim Okulu Türkçe Eğitimi Yazı Dersi Öğretim Programı (1997). Milli Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi. Kasım 1997, 2482.
• İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar) (2009). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Selahattin Turan (Çeviri Editörü). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Miles, B., Huberman, M. (2015). Genişletilmiş bir kaynak kitap: nitel veri analizi (Çev. Ed: Sadegül Akbaba Altun - Ali Ersoy). Ankara: Pegem Akademi.
• Ott, P. (1997). How to detect and manage dyslexia. United Kingdom: Heinemann Educational Publishers.
• Öztürk, Ç. (2016). Çocukların okul çantaları fazla ağır olmasın. Gimsa Haber Gazetesi. 29.01.2019. Sayfa:7.
• Panagiotopoulou, G., Christoulas, K., Papanckolaou, A., ve Mandroukas, K. (2004). Classroom furniture dimensions and anthropometric measures in primary school. Applied Ergonomics, 35 (2), 121-128.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (3. baskıdan çeviri). (Çeviri Editörleri: Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• Sönmez, V., Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin, A. (2009). İlköğretim 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin kitap okuma alışkanlıklarının sosyo-ekonomik düzeylerine göre incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 215-232.
• Temur, T. (2009). Yazı ve yazma becerisi. İlk Okuma ve Yazma Öğretimi (Yazarlar: Yrd. Doç. Dr. Gülhiz Pilten, Yrd. Doç. Dr. Turan Temur, Yrd. Doç. Dr. Ayfer Şahin, Ercüment Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• Temur, T., Aksoy, C. C., ve Tabak, H. (2011). Kalemi kavrama noktası, oturuş şekli ve kağıt pozisyonu değişkenleri açısından ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin yazma hızları ve hatalarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 191, 24-37.
• Yeşildal, A. (2013). Çocuklarda bel sırt ağrısı. Milliyet. http://www.milliyet.com.tr/cocuklarda-bel-sirt-agrisi-pembenar-yazardetay-aile-1725109/
• Yılar, R. (2015). Yazma. İlkokuma ve Yazma Öğretimi (Editör: Yrd. Doç. Dr. Ömer Yılar). Ankara: Pegem Akademi.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. K.(2009). Case study research: design and methods (4th ed.). United States of America: SAGE Publications, Inc.