Bir sanatkâr olarak ölüm düşüncesi, Ahmet Hamdi Tanpınar’ı derinden etkiler. O, bu
hususta, özellikle eserlerinin yarım kalması noktasında endişeler taşır. Bir estet olarak tabiattan
büyük bir zevk alan Tanpınar, bu dünyadan ayrıldığında en çok neleri özleyebileceğini “Selâm
Olsun” şiirinde dile getirir. Makalede, Tanpınar’da ölüm düşüncesinin yansımaları ve “Selâm
Olsun” şiiri üzerinde durulacaktır.Ölüm, insanı derinden etkileyen bir olgudur. İnsan, hayatı ve ölümü, doğduğu veya benimsediği kültür çerçevesinde algılar. Ölümün tesiri ve ölüm karşısında takınılan tavırlar, kültürün bir cüzü olarak insandan insana değişir. Bu farklılığın temelinde, din gibi genel, psikoloji gibi özel kabuller ve kişilik özellikleri vardır. Duyarlılıkları farklı olduğundan ölüm düşüncesi, her insanda farklı, sanatkârda ise daha farklı duygu tezahürlerine yol açar.
The concept of death influences Ahmet Hamdi Tanpınar deeply as an artisan. He is
especially anxious about leaving his literary works incomplete on this matter. Getting great
pleasure out of nature as an aesthete, Tanpınar puts into words the things which he might miss the
most when he dies in his poem named “Selâm Olsun”. In this article, Tanpınar’s reflections on the
concept of death and the poem “Selâm Olsun” will be emphasised
The concept of death influences Ahmet Hamdi Tanpınar deeply as an artisan. He is especially anxious about leaving his literary works incomplete on this matter. Getting great pleasure out of nature as an aesthete, Tanpınar puts into words the things which he might miss the most when he dies in his poem named “Selâm Olsun”. In this article, Tanpınar’s reflections on the concept of death and the poem “Selâm Olsun” will be emphasised
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 15, 2016 |
Submission Date | January 28, 2015 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 9 Issue: 2 |