İKİNCİ DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRENEN ÖĞRENCİLERİN TÜRK KÜLTÜRÜNE YÖNELİK FARKINDALIKLARININ İNCELENMESİ

Year 2018, Volume: 18 Issue: 3, 1269 - 1285, 17.10.2018

Cengiz Alyılmaz Onur Er

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.39790-471115

Cited By: 7

Abstract

Bu araştırmanın amacı Türkiye’de
ikinci dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin Türk kültürüne yönelik
farkındalıklarını incelemektir. Tarama modelinde yapılan bu çalışma nicel
araştırma kapsamına girmektedir. Araştırmanın örneklemini, Gazi Üniversitesi
TÖMER’de bulunan 71, Gaziantep Üniversitesi TÖMER’de bulunan 74, İstanbul
Üniversitesi DİLMER’de bulunan 83 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın
bulguları Er (2015) tarafından yapılan araştırmada toplanan verilerden yola
çıkılarak oluşturulmuştur. Söz konusu araştırmada veriler “Öğrencilerin Türk
Kültürüne İlişkin Farkındalıklarını Belirleme Anketi” ile toplanmıştır.
Verilerin analizinde ise frekans ve ortalama hesaplaması yapılmıştır.

Bu araştırmanın sonucunda Türkiye’deki
yabancılara Türkçe öğretim merkezlerinden elde edilen bulgular doğrultusunda
genel olarak öğrencilerin Türk müziğine, Türk dizilerine ve filmlerine, Türk
kültürüne ait dinî ve millî bayramlar ile özel günlere ve Türk kültüründe yeme
içmeye yönelik farkındalıklarının yüksek olduğu belirlenmiştir. Ancak
öğrencilerin Türk edebiyatına, Türk halk oyunlarına ve geleneksel Türk
kıyafetlerine yönelik farkındalıklarının düşük olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Kültürel farkındalık, öğrenci, nicel araştırma

References

• Aksan, D. (2003). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Altundağ, P. (2007). Kültürlerarası yeterlilik ve Korece öğretimi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Arslan, M. ve Adem, E. (2010). Yabancılara Türkçe öğretiminde görsel ve işitsel araçların etkin kullanımı. Dil Dergisi, 147, 63-86.
• Aylar, E. (2012). Bir örnek olay incelemesi: sosyo-kültürel teori bağlaminda geleceğe yönelik hedefler ve öz-düzenleme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 767-782 .
• Bada, E. (2000). Culture in ELT. Çukurova University Journal of Social Sciences. 6(6), 100-110.
• Bayyurt, Y. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kültür kavramı ve sınıf ortamına yansıması. D. Yaylı ve Y. Bayyurt (Editörler). Yabancılara Türkçe öğretimi politika yöntem ve beceriler içinde (s. 29-42). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Byram, M., Gribkova, B., & Starkey, H. (2002). Developing the intercultural dimension in language teach-ing: a practical introduction for teachers [Electronic Version]. Retrieved March 15, 2018 from http://www.lrc.cornell.edu/director/intercultural.pdf
• Cortazzi, M. ve Jin, L. (2000). Cultural mirrors: Materials and methods in the EFL classroom. In E. Hinkel (Ed.), Culture in second language teaching and learning, (pp. 196-219). Cambridge: Cambridge University Press.
• Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni (Çeviri Editörü S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Çetin, T., Karakuş, U. ve Aksoy, B. (2012). Yabancı uyruklu öğrencilerin turizm ve Türkiye’nin turizm değerlerine ilişkin algıları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(3), 180-196.
• Çifci, M. (2004). Kaşgarlı Mahmud’un dil öğretim yöntemi üzerine. V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildiri Kitabı. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, 581 -596.
• Demir, A. ve Açık, F. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kültürlerarası yaklaşım ve seçilecek metinlerde bulunması gereken özellikler. TÜBAR, 30, 51-72.
• Ekmekçi, F. Ö. (1983). Yabancı dil eğitimi kavram ve kapsamı. Türk Dili ve Edebiyat Dergisi, (XLVII)379-380, 106-115.
• Er, O. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi uygulamalarının kültürel farkındalık oluşturma açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Göçer, A. (2017). Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde iletişimsel yöntemin özellikleri, kullanımı ve işlevleri. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 1-16.
• Gökmen, M. E. (2000). Yabancı dil öğretiminde kültürlerarası iletişimsel edinç. Dil Dergisi, 128, 69-78.
• Gün, M. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi veren elemanların Adıyaman ili çadır kent bölgesinde Türkçe öğrenen Suriyeli Araplara Türk kültürü aktarımına ilişkin görüşleri. Cappadocia Journal of History and Social Sciences, 5, 119-138, doi: 10.18299/cahij.61
• İşcan, A. (2011). Yabancılara Türkçe öğretiminde suggestopedianın (telkin yöntemi) kullanımı. Turkish Studies, 6(1), 1281-1286.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
• Kramsch, C. (1993). Context and culture in language teaching. Oxford: Oxford University Press.
• Larsen-Freeman, D. (2000). Techniques and principles in language teaching. Oxford: Oxford University Press.
• Mao, W. (2009). Teaching culture within and beyond language. English Language Teaching, 2(4), 144-148.
• Mert, O., Alyılmaz, S., Bay, E. ve Akbaba, S. (2009). Orhun yazıtlarındaki toplumsal değerlerin öğretmen adayları tarafından algılanma düzeyi üzerine bir inceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(9), 279-287.
• Mitchell, R., ve Myles, F. (2004). Second language learning theories (2nd Ed.). London: Hodder Arnold
• Ökten, C. E. (2013). Teaching foreign language with using cultural aspects of literature. Sosyoloji Dergisi, 3(26), 33-43.
• Öncü, T. (1999). Lev S. Vygotsky'nin Gelişim Kuramı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih –Coğrafya Fakültesi Dergisi, 39(1-2), 227-236.
• Özdemir, C. (2013). Dil- kültür ilişkisi: folklor ürünlerinin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yeri ve işlevi. Millî Folklor, 97, 157-166.
• Özdemir, E. (2009, Haziran). Yabancılara Türkçe öğretiminde edebî materyallerin kullanımı. 1st International Symposium on Sustainable Development’da sunulan bildiri, Sarajevo.
• Risager, K. (2007). Language and culture pedagogy. Clevedon: Multilingual Matters Ltd.
• Santrock, J, W. (1995). Life span development. USA.: WCB Brown and Benchmark.
• Shemshadsara, Z. G. (2012). Developing cultural awareness in foreign language teaching. English Language Teaching, 5(3), 95-99.