This research was carried out to determine the relationship between writing attitudes, writing motivations, and writing skills of 6th, 7th, and 8th-grade students, and to what extent students' attitudes and motivations towards writing predict their writing success. The research was conducted according to the relational screening model. The universe of the study consists of all secondary school students studying in Aksaray province in the 2019-2020 academic year, and the sample is 450 students selected by simple selective sampling method. A rubric developed by Sezer (2005) was used to evaluate students' writing skills. In the research, the Writing Attitude Scale developed by Can and Topçuoğlu Ünal (2017) was used to determine the writing attitudes of secondary school students, and the Writing Motivation Scale developed by Yaman et al. (2016) was used to determine their writing motivation. At the end of the study, it was determined that the written expression skills of the students were at a medium level, and there were significant differences between the writing scores of female and male students in favor of female students. According to the research findings, as the father's education level increases, the students' writing scores also increase statistically. The habit of keeping a diary affects students' writing skills positively. When the correlation coefficients between writing skills, writing attitude, and writing motivation scores are examined, it is seen that the highest relationship is between writing attitude scores and writing motivation scores, and the lowest relationship is between writing skills scores and writing motivation scores. In addition, the correlation values of the three scales with each other give positive and significant results.
Turkish education writing skills attitude towards writing writing motivation middle school students
Bu araştırma, ortaokul 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin yazma tutumları, yazma motivasyonları ve yazma becerileri arasındaki ilişkiyi ve öğrencilerin yazmaya ilişkin tutum ve motivasyonlarının yazma başarısını ne oranda yordadığını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modeline göre yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini 2019-2020 eğitim öğretim yılında Aksaray ilinde öğrenim gören ortaokul öğrencilerinin tamamı, örneklemini ise basit seçkisiz örnekleme yöntemiyle seçilen 450 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin yazma becerilerini değerlendirmek için Sezer (2005) tarafından geliştirilen rubrik kullanılmıştır. Araştırmada, ortaokul öğrencilerinin yazma tutumlarını belirlemek amacıyla Can ve Topçuoğlu Ünal (2017) tarafından geliştirilen Yazma Tutum Ölçeği, yazma motivasyonlarını belirlemek için de Yaman vd. (2016) tarafından geliştirilen Yazma Motivasyonu Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonunda, öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin orta düzeyde olduğu, kız ve erkek öğrencilerin yazma puanları arasında kız öğrencilerin lehine anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre baba eğitim düzeyi arttıkça öğrencilerin yazma puanları da istatistiksel olarak artmaktadır. Günlük tutma alışkanlığı ise öğrencilerin yazma becerilerini olumlu yönde etkilemektedir. Yazma becerileri, yazmaya yönelik tutum ve yazma motivasyonu puanları arasındaki korelasyon katsayıları incelendiğinde ise en yüksek ilişkinin yazmaya yönelik tutum puanları ile yazma motivasyonu puanları arasında, en düşük ilişkinin yazma becerileri puanları ile yazma motivasyonu puanları arasında olduğu görülmektedir. Ayrıca üç ölçek arasındaki korelasyon değerleri pozitif yönde anlamlı sonuçlar vermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 15, 2021 |
Submission Date | August 31, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 21 Issue: 3 |