Bu çalışma, modern gazeteciliğin hız ve sansasyon odaklı yapısını eleştirerek, yavaş gazetecilik kavramını detaylı bir şekilde ele alır. Yavaş gazetecilik, hızlı tüketim kültürüne bir tepki olarak doğmuş ve derinlemesine araştırma, kaliteli içerik üretimi ile etik değerlere dayalı bir habercilik anlayışı sunar. Çalışmanın amacı, hız odaklı gazetecilik anlayışının yarattığı sorunları analiz etmek ve yavaş gazeteciliğin bu sorunlara alternatif bir çözüm sunup sunamayacağını değerlendirmektir.
Yöntem olarak literatür taraması kullanılmıştır. Çalışmada, McDonaldlaşma teorisi ve Yavaş Hareketi bağlamında hızın gazetecilik üzerindeki etkileri analiz edilmiş, Susan Greenberg’in “yavaş gazetecilik” tanımı ve kriterleri kapsamlı bir şekilde değerlendirilmiştir. Yavaş gazetecilik, zaman, araştırma ve doğrulama süreçlerini merkeze alır. Haberciliğin özüne dönüşü hedeflerken sansasyon, yüzeysellik ve rekabet odaklı yaklaşımlardan uzaklaşmayı savunur. Ayrıca, okurla güvene dayalı bir ilişki kurmayı amaçlayan bu model, yalnızca haberin doğruluğunu değil, aynı zamanda anlamını ve bağlamını da ön plana çıkarır.
Sonuç olarak, yavaş gazetecilik, hızlı haberciliğin etik ve kalite sorunlarına karşı önemli bir alternatif sunmaktadır. Ancak, dijitalleşmenin getirdiği hız baskısı, medya ekonomisinin kâr odaklı yapısı ve okurun hızlı tüketim alışkanlıkları bu anlayışın geniş ölçekte uygulanmasını zorlaştırmaktadır. Bununla birlikte, yavaş gazetecilik, haberciliğin sürdürülebilir ve etik bir şekilde devam etmesine olanak tanıyan bir araçtır. Çalışma, yavaş gazeteciliği yalnızca hız karşıtı bir duruş değil, aynı zamanda medya ile okur arasındaki güveni yeniden tesis edebilecek güçlü bir model olarak konumlandırır.
This paper criticizes the pace- and sensationalism-oriented nature of modern journalism and examines slow journalism in detail. Slow journalism, as a reaction to fast-consumption culture, gave a journalism approach based on in-depth research, quality production, and ethical values. Therefore, the purpose of the study is to assess the problems caused by pace-oriented journalism and whether slow journalism might be an alternative solution to these problems.
This was a literature review-based study. The paper reviews how speed influences journalism by critically analyzing the context within which this theory and the Slow Movement have taken shape while critically reviewing Susan Greenberg's definition and criteria of "slow journalism." Slow journalism focuses on time, research, and verification processes. Thus, while striving for its return to the core principles of journalism, it stands out for distancing itself from sensationalism, superficiality, and competitive approaches. Furthermore, this model tries to base itself on trust with readers while placing greater emphasis on the meaning and context of news rather than the fact that it is true.
In that respect, slow journalism comes across as an important alternative to the ethical and qualitative problems of fast journalism. Yet, pressure for speed due to digitalization, the structure of the media economy oriented toward profit, and the fast habits of consuming readers create a barrier to the comprehensive application of such an understanding. Slow journalism, in any case, is a tool that enables the continuation of journalism in a sustainable and ethical manner. This study positions slow journalism not solely as an anti-speed attitude but as a robust model, which may restore trust between media and the audience.
Herhangi bir araştırma olmadığı için etik beyan gerektirmemektedir.
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Communication and Media Studies (Other), Screen and Media Culture |
| Journal Section | MAKALELER |
| Authors | |
| Publication Date | October 31, 2025 |
| Submission Date | December 24, 2024 |
| Acceptance Date | May 26, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 11 Issue: 2 |