Öz
Societies sharing the same geographical region are
fed from the same water and land regardless of their languages and beliefs.
Hence, it is natural that there are numerous common features in their history.
Tales, myths and epics serve as mirrors to help us identify this situation.
Surely, it is very difficult to determine the origin of these items because
they have now become the property of that community by being blended and
changing in the society they belong to. It can be said that even though
societies are separated by geographical boundaries, features such as religion,
legend, mythology, and fairy tales know no boundaries. Culture synthesis from the
existence of mankind till today will continue to travel around the world in
other forms by evolving. For this reason, it is perfectly natural to see Asian
patterns in a European tale; Shamanism elements in Buddhism or Shamanism
elements in Islamic culture. In this study,following the traces of Shamanism in
Buddhism, we try to identify some common motives within Turkish and Indian
mythologies The studies of Professor Dr.
Walter Ruben ,the founder of Indology department in Turkey, is the basis of the
present study.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bayur, H. (1987). Hindistan Tarihi Cilt I. Ankara: TTK Basımevi.
- Conze, E. C. (2005). Kısa Budizm Tarihi. İstanbul: Yol Yayınları.
- Demirel, Ş. (2015). Budizm'in Doğduğu Topraklarda Barınamaması Üzerine. Uluslararası Türkbilim Dergisi , 127-138.
- İnan, A. (1952). Müslüman Türklerde Şamanizm Kalıntıları. Ankara Üniveristesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19-30.
- İnan, A. (2015). Tarihte ve Bugün Şamanizm Materyaller ve Araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi Cilt I. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi Cilt II. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Radloff, W. (2008). Türkülük ve Şamanlık. İstanbul: Örgün Yayınevi.
- Rasonyi, L. (1971). Tarihte Türklük. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
- Ruben, W. (1943). Budizmanın Menşei ve Özü. DTCF Dergisi , 115-131.
- Williams, M. (2004). A Sanskrit – English Dictionary. Delhi: Nagri Printers.
Öz
Aynı coğrafyayı
paylaşan toplumlar, dilleri inançları ne olursa olsun farklılık gösterse de
aynı topraktan aynı sudan beslenirler. Dolayısıyla geçmişlerinde pek çok ortak
paydalar bulunması doğaldır. Masallar, mitler, destanlar bu durumu tespit
etmemiz için ayna görevi görmektedir. Elbette bu öğelerin menşeini tespit etmek
hayli zordur. Çünkü bu öğeler bulundukları toplumun içinde harmanlanıp biçim ve
kılık değiştirerek artık o toplumun malı olmuşlardır. Denilebilir ki
coğrafi sınırlarla birbirinden ayrılmış olsa da din, efsane, mitoloji, masallar
gibi olgular asla sınır tanımazlar. İnsanlığın varoluşundan günümüze kadar gelen
kültür sentezleri, bundan sonra da evirilerek başka formlar ile dünya etrafında
seyahatlerine devam edeceklerdir. Bunun içindir ki bir Avrupa masalı içinde
Asya motifleri görmek; Budizm içinde Şamanizm öğeleri görmek, İslam kültür
içinde Şamanizm öğeleri görmek son derece doğaldır. Bu çalışmamızda
Budizm içinde Şamanizm izlerini takip ederken; Türk ve Hint mitolojileri
içindeki bazı ortak motifleri tespit etmeye çalışcağız. Çalışmada kaynak olarak
Türkiye’de Hindoloji kürsüsünün kurucusu Prof. Dr. Walter Ruben’in çalışmaları
esas alınacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bayur, H. (1987). Hindistan Tarihi Cilt I. Ankara: TTK Basımevi.
- Conze, E. C. (2005). Kısa Budizm Tarihi. İstanbul: Yol Yayınları.
- Demirel, Ş. (2015). Budizm'in Doğduğu Topraklarda Barınamaması Üzerine. Uluslararası Türkbilim Dergisi , 127-138.
- İnan, A. (1952). Müslüman Türklerde Şamanizm Kalıntıları. Ankara Üniveristesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19-30.
- İnan, A. (2015). Tarihte ve Bugün Şamanizm Materyaller ve Araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi Cilt I. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi Cilt II. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Radloff, W. (2008). Türkülük ve Şamanlık. İstanbul: Örgün Yayınevi.
- Rasonyi, L. (1971). Tarihte Türklük. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
- Ruben, W. (1943). Budizmanın Menşei ve Özü. DTCF Dergisi , 115-131.
- Williams, M. (2004). A Sanskrit – English Dictionary. Delhi: Nagri Printers.
Ayrıntılar
| Bölüm | Tüm Sayı |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 8 |
Kaynak Göster
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.