Research Article
BibTex RIS Cite

ONTIC PAIN ON ADVENTURE OF BEING ONE’S SELF: THE UGLY DUCKLING

Year 2020, Volume: 7 Issue: 14, 95 - 120, 22.12.2020

Abstract

Nowadays, the first thing that comes to mind is usually visual liking since people are living in a century in which image and visual appreciation prevail. This is an age in which individuals and images are constantly increasing, reigning, approved or thrown out of the circle, and continue to exist in the country. In this respect, human being forms its own self through a number of stages such as exclusion, being itself, loneliness and marginalization. In this study, the story “The Ugly Duckling” is discussed in terms of, especially exalting the beauty as an obsessive value, exclusion of the physical image that is not approved by the society, suppressing the search for differences and demands effectively, disrupting the struggle of being one’s self, blessing the mass and community belonging and the violence produced by the similarity and so on. In addition, the fairy tale discussed in this study is an example of the tragic life that Nietzsche repeatedly emphasized. According to Nietzsche, the tragic state of life and its overcoming is only possible with the image of amor fati and superhuman. In this respect, swans, which are ideal for the Ugly Duckling, are considered as references to the superhuman in the fairy tale. The tale was also discussed around the concepts of superman, amor fati and tragic life developed by Nietzsche. Document analysis method was used in the study.

References

  • Ayvazoğlu, B. (1993). Aşk Estetiği. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Badiou, A. (2019). Etik Kötülük Kavrayışı Üzerine Bir Deneme (5 b.). (T. Birkan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2004). Tam Ekran (3 b.). (B. Gülmez, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2008). Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm (4 b.). (O. Adanır, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Baudrillard, J. (2010). Tüketim Toplumu (11 b.). (F. Keskin, & H. Deliceçaylı, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bauman, Z. (2011). Yaşam Sanatı (1 b.). (A. Sarı, Çev.) İstanbul: Versus Kitap.
  • Bauman, Z. (2016). Cemaatler. (N. Soysal, Çev.) Ankara: Say Yayınları.
  • Bauman, Z. (2017). Akışkan Modernite. (S. O. Çavuş, Çev.) İstanbul: Can Yayınları.
  • Baudelaire, C. P. (2016). Kötülük Çiçekleri (E. Alkan, Çev.; 12. bs). Varlık.
  • Baykan, F. (2008). Nietzsche’nin Felsefesi. Bilgesu Yayıncılık.
  • Berger, J. (2018). Görme Biçimleri (25 b.). (Y. Salman, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Buehler, A. F. (2014). İslamofobi: Batı’nın “Karanlık Tarafı”nın Bir Yansıması (M. Atalay, Çev.). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 55(1), 123-140. https://doi.org/10.1501/Ilhfak_0000001407
  • Campbell, J. (2010). Kahramanın Sonsuz Yolculuğu (2 b.). (S. Gürses, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Deleuze, G. (2013). Müzakereler (2 b.). (İ. Uysal, Çev.) İstanbul: Norgunk Yayıncılık.
  • Direk, Z. (2015). Çirkin Ördek Yavrusu: Öznellik ve Narsisizm. H. Köse (Dü.) içinde, Skolastik Fantazya (s. 29-40). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Eco, U. (1995). Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti (2 b.). (K. Atakay, Çev.) İstanbul: Can Yayınları.
  • Epiktetos. (1989). Düşünceler ve Sohbetler. (B. Toprak, Çev.) İstanbul: Meb Yayınları.
  • Estés, C. P. (2010). Kurtlarla Koşan Kadınlar / Vahşi Kadın Arketipine Dair Mit ve Öyküler (35 b.). (H. Atalay, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Goethe, J. W. von. (1983). Faust (H. İ. Dinamo, Çev.). Yazko.
  • Fromm, E. (2008). Sevginin ve Şiddetin Kaynağı. (N. İçten, & S. Yurdanur, Çev.) İstanbul: Payel Yayınları.
  • Han, B.-C. (2015). Şeffaflık Toplumu (2 b.). (H. Barışcan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Han, B.-C. (2019). Psikopolitika Neoliberalizm ve Yeni İktidar Teknikleri (1 b.). (H. Barışcan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Hoffer, E. (1968). Toplumda Kitle Hareketleri ve Gerçek İnanç Adamı. (E. Günur, Çev.) İstanbul: Bozak Matbaası.
  • Horkheimer, M., & Adorno, T. (2014). Aydınlanmanın Diyalektiği (2 b.). (N. Ülner, & E. Ö. Karadoğan, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Işık, S. (2014). Foucault’da Kendilik Etiği ve Sanat Yapıtı Olarak Yaşam. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 101-116.
  • Kearney, R. (2012). Yabancılar, Tanrılar ve Canavarlar Ötekiliği Yorumlamak (2 b.). (B. Özkul, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Korkmaz, R. (2008). Aytmatov Anlatılarında Aşkın Eriştirici ve Dönüştürücü Gücü. Bilig, 1-8.
  • Krishnamurti, J. (2013). Birey ve Toplum (1 b.). (M. Doğan, Çev.) İstanbul: Omega Yayınları.
  • Lévinas, E. (2006). Ölüm ve Zaman (N. Başer, Çev.; 1. bs). Ayrıntı.
  • May, T. (2017). Deleuze: Bir Birey Nasıl Yaşayabilir. (S. Çalcı, Çev.) İstanbul: Kolektif Kitap.
  • Merleau-Ponty, M. (2016). Göz ve Tin (4 b.). (A. Soysal, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Miegel, F. (1994). Values, Lifestyle and Family Communication. K. E. Rosengren: Pingree, R. Hawkins, U. Johnsson, A. Jönsson, K. Roe, . . . T. Johansson, & K. E. Rosengren (Dü.) içinde, Media Effects and Beyond (s. 180-212). London: Routledge.
  • Morrison, T. (2019). Ötekilerin Kökeni (2 b.). (C. Demirdöğdü, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Nietzsche, F. (2010). Güç İstenci. (N. Epçeli, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
  • Nietzsche, F. (2014). Böyle Buyurdu Zerdüşt. (A. Oflazoğlu, Çev.) İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Nietzsche, F. (2015a). Ecce Homo. (C. Alkor, Çev.) İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Nietzsche, F. (2015b). İyinin ve Kötünün Ötesinde. (A. İnam, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
  • Okumuş, E. (2009). Bedene Müdahelenin Sosyolojisi. Şarkiyat(2). https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/115922 adresinden alındı
  • Özkan: (2015). Nietzsche: Kaplan Sırtında Felsefe (3. bs). Ötüken Neşriyat.
  • Raptis, B. K. (2014). Masal Gerçekliği. Doğu Batı, 219-237.
  • Said, E. (2008). Medyada İslam Gazeteciler ve Uzmanlar Dünyaya Bakışımızı Nasıl Belirliyor? (1 b.). (A. Babacan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Sena, C. (1972). Estetik. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Şahi̇n, T. (2010). Sosyal Dışlanma ve Yoksulluk İlişkisi. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 1(2), 71-80. 07 21, 2020 tarihinde http://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423938559.pdf adresinden alındı
  • Uygur, N. (1989). Güneşle. İstanbul: Ara Yayıncılık.
  • Yağbasan, M. (2016). Almanya ve Türkiye Özelinde Kültürlerarası İletişim, Konya: Literatürk Academia.
  • Zebiri, K. (2018). Çağdaş İngiliz İslamofobisinde Oryantalist Temalar. İslamofobi (s. 255-275). içinde İstanbul: İnsan Yayınları.

KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU

Year 2020, Volume: 7 Issue: 14, 95 - 120, 22.12.2020

Abstract

Günümüzde beğeni denilince akla ilk gelen genellikle görsel beğenidir. Zira yaşanılan yüzyıl imajın ve görsel beğeninin hüküm sürdüğü yüzyıldır. Varlıklarını uzlette sürdüren bireylerin ve imajların çoğaldığı bir çağdır bu... Bu açıdan bakıldığında insan; dışlanma, kendisi olma, yalnızlaşma, ötekileşme gibi birtakım aşamalardan geçerek kendi benliğini oluşturmaktadır. Bu çalışmada “Çirkin Ördek Yavrusu” masalı da özellikle güzelliğin saplantılı bir değer olarak yüceltilmesi, toplumca onaylanmayan fiziksel görüntünün dışlanması, farklılık arayışları ve taleplerinin etkili biçimde bastırılması, kişinin kendisi olma mücadelesinin akamete uğratılması, kitlesel ve topluluk aidiyetinin kutsanması ve benzerliğin ürettiği şiddet, vb. bakımlardan irdelenmektedir. Ayrıca bu çalışmada ele alınan masal, Nietzsche’nin defaatle üzerinde durduğu trajik yaşama da örnek teşkil etmektedir. Nietzsche’ye göre, yaşamın trajik hali ve onun üstesinden gelinmesi amor fati ve üstinsan imgesiyle ancak mümkündür. Bu açıdan Çirkin Ördek Yavrusu için bir ideal olan kuğular masalda üstinsana gönderme olarak düşünülmüştür. Masal Nietzsche’nin geliştirdiği üstinsan, amor fati ve trajik yaşam kavramları etrafında da tartışılmıştır. Çalışmada doküman analizi yöntemi kullanılmıştır.

References

  • Ayvazoğlu, B. (1993). Aşk Estetiği. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Badiou, A. (2019). Etik Kötülük Kavrayışı Üzerine Bir Deneme (5 b.). (T. Birkan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2004). Tam Ekran (3 b.). (B. Gülmez, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2008). Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm (4 b.). (O. Adanır, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Baudrillard, J. (2010). Tüketim Toplumu (11 b.). (F. Keskin, & H. Deliceçaylı, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bauman, Z. (2011). Yaşam Sanatı (1 b.). (A. Sarı, Çev.) İstanbul: Versus Kitap.
  • Bauman, Z. (2016). Cemaatler. (N. Soysal, Çev.) Ankara: Say Yayınları.
  • Bauman, Z. (2017). Akışkan Modernite. (S. O. Çavuş, Çev.) İstanbul: Can Yayınları.
  • Baudelaire, C. P. (2016). Kötülük Çiçekleri (E. Alkan, Çev.; 12. bs). Varlık.
  • Baykan, F. (2008). Nietzsche’nin Felsefesi. Bilgesu Yayıncılık.
  • Berger, J. (2018). Görme Biçimleri (25 b.). (Y. Salman, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Buehler, A. F. (2014). İslamofobi: Batı’nın “Karanlık Tarafı”nın Bir Yansıması (M. Atalay, Çev.). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 55(1), 123-140. https://doi.org/10.1501/Ilhfak_0000001407
  • Campbell, J. (2010). Kahramanın Sonsuz Yolculuğu (2 b.). (S. Gürses, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Deleuze, G. (2013). Müzakereler (2 b.). (İ. Uysal, Çev.) İstanbul: Norgunk Yayıncılık.
  • Direk, Z. (2015). Çirkin Ördek Yavrusu: Öznellik ve Narsisizm. H. Köse (Dü.) içinde, Skolastik Fantazya (s. 29-40). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Eco, U. (1995). Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti (2 b.). (K. Atakay, Çev.) İstanbul: Can Yayınları.
  • Epiktetos. (1989). Düşünceler ve Sohbetler. (B. Toprak, Çev.) İstanbul: Meb Yayınları.
  • Estés, C. P. (2010). Kurtlarla Koşan Kadınlar / Vahşi Kadın Arketipine Dair Mit ve Öyküler (35 b.). (H. Atalay, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Goethe, J. W. von. (1983). Faust (H. İ. Dinamo, Çev.). Yazko.
  • Fromm, E. (2008). Sevginin ve Şiddetin Kaynağı. (N. İçten, & S. Yurdanur, Çev.) İstanbul: Payel Yayınları.
  • Han, B.-C. (2015). Şeffaflık Toplumu (2 b.). (H. Barışcan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Han, B.-C. (2019). Psikopolitika Neoliberalizm ve Yeni İktidar Teknikleri (1 b.). (H. Barışcan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Hoffer, E. (1968). Toplumda Kitle Hareketleri ve Gerçek İnanç Adamı. (E. Günur, Çev.) İstanbul: Bozak Matbaası.
  • Horkheimer, M., & Adorno, T. (2014). Aydınlanmanın Diyalektiği (2 b.). (N. Ülner, & E. Ö. Karadoğan, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Işık, S. (2014). Foucault’da Kendilik Etiği ve Sanat Yapıtı Olarak Yaşam. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 101-116.
  • Kearney, R. (2012). Yabancılar, Tanrılar ve Canavarlar Ötekiliği Yorumlamak (2 b.). (B. Özkul, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Korkmaz, R. (2008). Aytmatov Anlatılarında Aşkın Eriştirici ve Dönüştürücü Gücü. Bilig, 1-8.
  • Krishnamurti, J. (2013). Birey ve Toplum (1 b.). (M. Doğan, Çev.) İstanbul: Omega Yayınları.
  • Lévinas, E. (2006). Ölüm ve Zaman (N. Başer, Çev.; 1. bs). Ayrıntı.
  • May, T. (2017). Deleuze: Bir Birey Nasıl Yaşayabilir. (S. Çalcı, Çev.) İstanbul: Kolektif Kitap.
  • Merleau-Ponty, M. (2016). Göz ve Tin (4 b.). (A. Soysal, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Miegel, F. (1994). Values, Lifestyle and Family Communication. K. E. Rosengren: Pingree, R. Hawkins, U. Johnsson, A. Jönsson, K. Roe, . . . T. Johansson, & K. E. Rosengren (Dü.) içinde, Media Effects and Beyond (s. 180-212). London: Routledge.
  • Morrison, T. (2019). Ötekilerin Kökeni (2 b.). (C. Demirdöğdü, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Nietzsche, F. (2010). Güç İstenci. (N. Epçeli, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
  • Nietzsche, F. (2014). Böyle Buyurdu Zerdüşt. (A. Oflazoğlu, Çev.) İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Nietzsche, F. (2015a). Ecce Homo. (C. Alkor, Çev.) İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Nietzsche, F. (2015b). İyinin ve Kötünün Ötesinde. (A. İnam, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
  • Okumuş, E. (2009). Bedene Müdahelenin Sosyolojisi. Şarkiyat(2). https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/115922 adresinden alındı
  • Özkan: (2015). Nietzsche: Kaplan Sırtında Felsefe (3. bs). Ötüken Neşriyat.
  • Raptis, B. K. (2014). Masal Gerçekliği. Doğu Batı, 219-237.
  • Said, E. (2008). Medyada İslam Gazeteciler ve Uzmanlar Dünyaya Bakışımızı Nasıl Belirliyor? (1 b.). (A. Babacan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Sena, C. (1972). Estetik. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Şahi̇n, T. (2010). Sosyal Dışlanma ve Yoksulluk İlişkisi. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 1(2), 71-80. 07 21, 2020 tarihinde http://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423938559.pdf adresinden alındı
  • Uygur, N. (1989). Güneşle. İstanbul: Ara Yayıncılık.
  • Yağbasan, M. (2016). Almanya ve Türkiye Özelinde Kültürlerarası İletişim, Konya: Literatürk Academia.
  • Zebiri, K. (2018). Çağdaş İngiliz İslamofobisinde Oryantalist Temalar. İslamofobi (s. 255-275). içinde İstanbul: İnsan Yayınları.
There are 46 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Tüm Sayı
Authors

Aydın Karabulut 0000-0003-1746-8219

Publication Date December 22, 2020
Submission Date September 13, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 7 Issue: 14

Cite

APA Karabulut, A. (2020). KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU. Akademik Hassasiyetler, 7(14), 95-120.
AMA Karabulut A. KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU. Akademik Hassasiyetler. December 2020;7(14):95-120.
Chicago Karabulut, Aydın. “KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU”. Akademik Hassasiyetler 7, no. 14 (December 2020): 95-120.
EndNote Karabulut A (December 1, 2020) KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU. Akademik Hassasiyetler 7 14 95–120.
IEEE A. Karabulut, “KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU”, Akademik Hassasiyetler, vol. 7, no. 14, pp. 95–120, 2020.
ISNAD Karabulut, Aydın. “KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU”. Akademik Hassasiyetler 7/14 (December 2020), 95-120.
JAMA Karabulut A. KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU. Akademik Hassasiyetler. 2020;7:95–120.
MLA Karabulut, Aydın. “KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU”. Akademik Hassasiyetler, vol. 7, no. 14, 2020, pp. 95-120.
Vancouver Karabulut A. KENDİ OLMA SERÜVENİNİN ONTİK SANCISI: ÇİRKİN ÖRDEK YAVRUSU. Akademik Hassasiyetler. 2020;7(14):95-120.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.