SURROGATE VICTIMS, SCAPEGOATS OF THE FIRST CRUSADE: MUSLIMS, TURKS

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 26, 389 - 411, 30.12.2024

Serpil Çılğın

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1456494

Öz

According to Rene Girard, the source of human violence is imitative desires, in other words, mimetic desires. These desires give rise to competition, and this competition results in violence and the exclusion or violence against individuals or groups. Imitative desires result in a targeted person or group being held responsible for all the negativities and disasters experienced by the community in question, and being declared a surrogate victim, scapegoat, and killed, or excluded from the community. In the history of humanity, there are many examples of people or groups who are separated from the majority by their way of living and thinking, being lynched or excluded from social life. One of the most striking examples of this situation in Western Europe in the Middle Ages was the massacre of Muslims and Turks in the East during the First Crusade. In Western Europe, When the Peace of God institution, established to end the increasing social violence, was not sufficient to stop the violence; ; With the initiative of the church, the Muslim Turks in the East were demonized and made hostile by being portrayed as responsible for all the negativities experienced, and the violence was taken out of Western Europe and directed towards the Muslim Turks. The campaign began with words of peace, but ended with the killing of tens of thousands of Muslims and Turks, who were declared scapegoats, surrogate victims.

Anahtar Kelimeler

crusade, mimetik desire, scapegoat, surrogate victim, Turks

BİRİNCİ HAÇLI SEFERİ’NİN VEKİL KURBANLARI, GÜNAH KEÇİLERİ: MÜSLÜMANLAR, TÜRKLER

Öz

Rene Girard’a göre insan şiddetinin kaynağı taklitçi, mimetik arzulardır. Bu arzular rekabeti ortaya çıkartır ve bu rekabet şiddeti ve kişi ya da grupları dışlamayı ya da onlara şiddet uygulama sonucunu doğurur. Taklitçi arzular söz konusu topluluğun yaşadığı tüm olumsuzluklar ve felaketlerden hedef seçilen bir kişi ya da grubun sorumlu tutularak vekil kurban günah keçisi ilan edilip öldürülmesi ya da topluluğun dışına çıkarılmasıyla sonuçlanır. İnsanlık tarihinde yaşayış ve düşünüş biçimleriyle çoğunluktan ayrılan kişi ya da gruplar linç edilerek veya dışlanarak toplumsal yaşamın dışına atılması örnekleri azımsanamayacak kadar çoktur. Orta Çağ Batı Avrupası’nda bu durumun en çarpıcı örneklerinden biri I. Haçlı Seferi sırasında Doğu’daki Müslüman ve Türklerin katledilmesiyle gerçekleşmişti. Artan toplumsal şiddetin sona erdirilmesi amacıyla kurulan Tanrı Barışı müessesesi şiddeti durdurmaya yetmediğinde; kilisenin girişimiyle Doğu’daki Müslüman Türklerin şeytanlaştırılıp yaşanan tüm olumsuzlukların sorumlusu biçiminde gösterilerek düşmanlaştırılmasıyla şiddet Batı Avrupa’nın dışına çıkartılarak Müslüman Türklere yönlendirildi. Sefer barış sözcükleriyle başladı ancak günah keçisi, vekil kurban, ilan edilen on binlerce Müslüman’ın ve Türk’ün öldürülmesiyle sonuçlandı.

Anahtar Kelimeler

günah keçisi, haçlı, mimetik arzu, Türkler, vekil kurban

Kaynakça

• Al-Qalanisi, Ibn. (2012). The Damascus chronicle of the Crusades: Extracted and translated from the Chronicle of Ibn Al-Qalanisi (İng. Çev. H. A. R.) Courier Corporation.
• Al- Athir (2017). The chronicle of Ibn al-Athir for the crusading period from al-Kamil fi'l- Ta'rikh. Part 1: The years 491–541/1097–1146: The coming of the Franks and the Muslim response (İng. Çev. Richards, D. S.) Routledge.
• Aguilers, R. (2019). Haçlılar Kudüs’te (Çev. S. Genç). İstanbul: Yeditepe Yayınları.
• Anonim Haçlı Kroniği. (2013). Gestafrancorum (Çev. E. Ayan). İstanbul: Selenge Yayınları.
• Baldric of Bourgueil (2020). Francos, gesta dei per: History of the Jerusalemites. A translation of the Historia Ierosolimitana (İng. Çev. S. B. Edgington). Woodbridge: Boydell Press.
• Buc, P. (2010). Religion, coercion, and violence in Medieval rituals. Na.
• Caen, R. (2005). The Gesta Tancredi of Ralph of Caen: A history of the Normans on the First Crusade (İng. Çev. B. S. Bachrach & D. S. Bachrach). Oxfordshire, England, UK: Routledge.
• Crocker, K. M. (2020). A scapegoat theory of bivens. Notre Dame L. Rev., 96, 1943-1950.
• De Nogent, G. (1997). The deeds of God through the Franks (İng. Çev. R. Levine). New York: Boydell.
• Girard, R. (1989). Violence and the Sacre (İng. Çev. P. Gregory). Baltimore, USA: The Johns Hopkins University Press.
• Girard, R., & Anspach, M. R. (2004). Oedipus unbound: Selected writings on rivalry and desire. Stanford University Press.
• Goldberg, C. A. (2008). Introduction to Emile Durkheim's anti-semitism and social crisis. Sociological Theory, 26(4), 299-321.
• Harmakaputra, H. A. (2016). Between transcendence and violence: Gianni Vattimo and René Girard on violence in a Secular Age. Contagion: Journal of Violence, Mimesis, and Culture, 23(1), 117-136.
• King James Bible. (2017). King James Bible online. Retrieved from https://www.kingjamesbibleonline.org/
• Mateos, U. (2000). Urfalı Mateos Vekayi-nâmesi (952-1136) ve Papaz Grigor’un Zeyli (1136-1162) (3. Baskı). (Çev. H. Dink Andreasyan). Ankara: TTK.
• McGinn, B. (1994). Antichrist: 2000 Years of the Human fascination with Evil. New York: Harper.
• Le Goff, J. (2009). The birth of Europe. New Jersey: John Wiley & Sons. Ottewill-Soulsby, S. (2016). Those same cursed Saracens: Charlemagne's campaigns in the Iberian Peninsula as religious warfare. Journal of Medieval History, 42(4), 405-428.
• Palaver, W. (2013). René Girard's mimetic theory. MSU Press. Pickett, R. (1997). The Cross in Corinth: The social significance of the death of Jesus. Sheffield, UK: Sheffield Academic Press.
• Richardson, F. C., & Manglos, N. D. (2013). Reciprocity and rivalry: A critical introduction to mimetic scapegoat theory. Pastoral Psychology, 62, 423-436.
• William of Tyre (1943). William Archbishop of Tyre. A history of deeds done beyond the sea (İng. Çev. E. A. Atwater-Babcock, & A. C. Krey). USA: Columbia University Press.