GENÇLERİN MODEL ALDIKLARI TELEVİZYON KARAKTERLERİ

Year 2019, , 27 - 50, 30.04.2019

Alev Üstündağ

https://doi.org/10.17550/akademikincelemeler.427334

Cited By: 7

Abstract

Bu çalışma 10-15 yaş
arası gençlerin beğendikleri ve/veya model aldıkları televizyon karakterlerinin
özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu
310 genç oluşturmaktadır. Araştırmacı tarafından hazırlanan anket formu ile
gençlerin beğendikleri ve/veya model aldıkları hem kadın hem de erkek
televizyon karakterlerinin özellikleri belirlenmiştir.  Araştırma sonucunda hem kız ve erkeklerin eğlenceli,
yakışıklı/güzel, başarılı, etkileyici, güçlü ve takdir edilen karakter
özelliklerini beğendikleri ve/veya model aldıkları sonucuna ulaşılmıştır.
Erkeklerde güçlü ve başarılı karakter özellikleri daha fazla görülürken,
kızlarda güzel ve etkileyici olma karakter özelliklerinin daha fazla olduğu
görülmüştür. 

Keywords

genç, model alma, televizyon, televizyon karakterleri, sosyal öğrenme kuramı

TELEVISION CHARACTERS THAT HAS MODELED BY YOUTH

Abstract

References

• Arı, R. (2010). Eğitim psikolojisi gelişim ve öğrenme. 5. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Bacanlı, H. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayınları.Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.Bandura, A., Ross, D. ve Ross, S. A.(1963). Imitation of film-mediated aggressive models. J.Abnorm. Soc. Psychol, 66:3-11.Batmaz, V. (1998). Televizyonlar MGK Gündemine Alınmalı. Radikal Gazetesi.Brown, J. D. ve Bobkowski, P. S. (2011). Older and newer media: patterns of use and effects on adolescents’ health and well-being. J Res Adolesc, 21(1):95-113.Busby, G. ve Klug, J. (2001). Movie-induced tourism: The challenge of measurement and other issues. Journal of Vacation Marketing, 7(4):316-332. Bülbül, A. R. (2001). İletişim ve etik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Charles, C. M. (1999). Öğretmenler için Piaget ilkeleri. 2. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.Chen, J. L. ve Kennedy, C. (2005). Cultural variations in children's coping behavior, TV viewing and family functioning. International Nursing Review, 52:186-199.Coats, E. J. ve Feldman, S. (1995). The role of television in the socialization of nonverbal behavioral skills. Basic and Applied Social Psychology, 17:327-341.Collins, R. L., Martino, S. C., Elliott, M. N. ve Miu, A. (2011). Relationships between adolescent sexual outcomes and exposure to sex in media: robustness to propensity-based analysis. Dev Psychol, 47(2):585.Çukur. (2018). Erişim Tarihi 15 Ocak 2018. Erişim adresi: http://www.showtv.com.tr/dizi/tanitim/cukur/2076 Ertürk, Y. D. ve Akkor Gül, A. (2006). Çocuğunuzu televizyona teslim etmeyin. İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.Escobar-Chaves, S. L., Tortolero, S. R., Markham, C. M., Low, B. J., Eitel, P. ve Thickstun, P. (2005). Impact of the media on adolescent sexual attitudes and behaviors. Pediatrics, 116(1):303-326.Hoffner, C. (1996). Children’s wishful identification and parasocial interaction with favorite television characters. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 40:389–402.Karaman, K. (2010). Çizgi/dizi film karakterlerinin çocukların tüketim alışkanlıkları üzerine etkisi. Karadeniz-Black Sea, 2:66-84. Lin, N. (1976). Foundations of Social Research, McGraw-Hill, USALivingstone, S. (1989). Interpretive viewers and structured programs: The implicit representation of soap opera characters. Communication Research, 16, 25–57.Livingstone, S. (1987). The implicitre presentation of characters in Dallas: A multidimensional scaling approach. Human Communication Research, 13:399–420. Martino, S. C., Collins, R. L., Kanouse, D. E., Elliott, M. ve Berry, S. H. (2005). Social cognitive processes mediating the relationship between exposure to television’s sexual content and adolescents’ sexual behavior. J. Pers. Soc. Psychol, 89(6):914-924. McDonald, D. G. ve Kim, H. (2001). When I die, I feel small: Electronic game characters and the social self. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 45:241–258.Miller, M. ve Reeves, B. (1976). Dramatic TV content and children’s sex-role stereotypes. Journal of Broadcasting, 20:35–50.Nike "I Am Not a Role Model" commercial w/Charles Barkley – 1993. Erişim Tarihi 19 Kasım 2016. Erişim adresi: https://www.youtube.com/watch?v=4gqk4WPnrpMÖktem, F., Sayıl, M. ve Çelenk Özen, S. (2006). RTÜK Görsel-işitsel programların sınıflandırılması sisteminin geliştirilmesi ve küçüklerin korunmasına yönelik simgelerin benimsenmesi: Akıllı işaretler sınıflandırma sistemi. Ankara: RTÜK Yayınları.Primack, B. A., Kraemer, K. L., Fine, M. J. ve Dalton, M. A. (2009). Media exposure and marijuana and alcohol use among adolescents. Subst Use Misuse. 2009;44(5):722-39.Reeves, B. ve Greenberg, B. S. (1977). Children’s perceptions of television characters. Human Communication Research, 3:113–127.RTÜK. (2012). Televizyon izleme eğilimleri araştırması. Erişim Tarihi 25 Haziran 2016. Erişim adresi: www.rtuk.org.tr/Icerik/DownloadReport/13 adresinden erişildi.RTÜK. (2006). İlköğretim çağındaki çocukların televizyon izleme alışkanlıkları kamuoyu araştırması. Erişim Tarihi 15 Ocak 2016. Erişim adresi: www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=57ce5022-fd71-442a--6567ae4a9e9bSan Bayhan, P. ve Artan, İ. (2004). Çocuk gelişimi ve eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.Turam, E. (1996). Televizyonla yetişen nesil ekranaltı çocukları. İstanbul: İrfan Yayımcılık; 1996.Ufak Tefek Cinayetler. (2018). Erişim Tarihi 15 Ocak 2018. Erişim adresi: https://www.startv.com.tr/dizi/ufak-tefek-cinayetlerUğur Tanrıöver, H. (2008). Vadi’de büyüyen erkek çocuklar. Medya ve Çocuk Rehberi. Giritli İnceoğlu Y, Akıner N, editörler. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.Veritas, S. (2016). Helping our children choose role models. American College of Pediatricians. Erişim Tarihi 22 Kasım 2016. Erişim adresi: https://www.acpeds.org/helping-our-children-choose-role-models.Wade, C. ve Tavris, C. (1990). Psychology. Second Edition. NewYork: Harper and Row.Woolfolk, A. E. (1993). Educational psychology. Boston: Allyn ande Bacon.Yapıcı. Ş. ve Yapıcı, M. (2006). Çocukta bilişsel gelişim. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 6(1):1-3.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları; 2005.