Kişisel otonomi ve vatandaşlık yakın dönemde önemli ölçüde araştırılmış olmakla beraber aralarındaki bağıntı yeterince incelenmemiştir. Birincisi, kişisel otonomi vatandaşlığa dair olan haklar ve özgürlüklerden yararlanmanın ve görevleri üstlenmenin zeminini oluşturan öz-yönetim kapasitesini ifade eder. İkincisi, vatandaşlığın yasal, siyasal ve kimlik boyutlarının beslediği farklı ve bazen örtüşen aidiyet hisleri pratik bakımdan bireylerin kişisel otonomilerinin gördüğü saygıya ve tanınmasına bağlıdır. Bu makalede usule ilişkin, esasa ilişkin ve ilişkisel kişisel otonomi yaklaşımları incelenmiş ve ilişkisel yaklaşımın kimlik ve adalet taleplerinin sorunsallaştırdığı vatandaşlığın ortak kimlik boyutunun içerici potansiyeli üzerine tartışmalara yeni anlayışlar katacağı öne sürülmüştür.
Personal autonomy and citizenship have recently separately received substantial scholarly attention, but the relationship between them is relatively unexplored. First, personal autonomy conveys the capacity for self-rule that constitutes the ground for enjoying the rights and freedoms and assuming the duties associated with citizenship. Second, different and sometimes overlapping feelings of belonging fostered by the legal, political, and identity dimensions of citizenship practically depend on the respect and recognition individuals receive for their personal autonomy. This article analyzes the procedural, substantive, and relational approaches to personal autonomy and argues that the relational approach contributes new insights into debates on the inclusive potential of the common identity dimension of citizenship, which has been challenged by identity and justice claims.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Reserch Articles |
Authors | |
Publication Date | July 23, 2014 |
Submission Date | July 23, 2014 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 8 Issue: 2 |