NEO-OSMANLICILIĞIN GÖLGESİNDE TÜRKİYE'NİN SIĞINMACI POLİTİKASI: SESSİZ BİR ÇATIŞMA KAYNAĞI MI?

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 1, 189 - 214, 30.04.2019

Gülsen Kaya Osmanbaşoğlu

https://doi.org/10.17550/akademikincelemeler.444445

Cited By: 1

Öz

Türkiye’nin  devlet düzeyinde Avrupa merkezli ve laik ulus-devlet ideolojisinden neo-Osmanlıcığa evrilen göçmen politikasının yanında, bu politikanın başarılı biçimde ve insan haklarına tam anlamıyla saygılı olarak koordine edilmesinin  önünde mikro güç düzeyinde ana engeller bulunmaktadır.  Ekonomik, kültürel ve bilhassa siyasi faktörler Suriyeliler ile Türkiyeliler arasındaki ilişkide rol oynamaktadır.  Türkiye’de yaşayan Suriye toplumu içindeki bölünmeler de açıkça görülmektedir.  Öte yandan, devlet politikasından farklı olarak, Türkler zımni olarak bu göç dalgasına yönelik hoşnutsuzluklarını toplumsal bir kargaşa yaratmaksızın göstermektedir. Bu minvalde, yükselen bir trend olan Neo-Osmanlıcılığın göç konusunda toplumun ciddi bir bölümünün daha ılımlı bir tavır sergilemesine yardımcı olduğu öne sürülmektedir.  

Anahtar Kelimeler

Neo-Osmanlıcılık, göç, insan hakları, Suriyeliler

TURKEY’S REFUGEE POLICY UNDER THE SHADOW OF THE NEO-OTTOMANISM: A SOURCE OF SILENT CONFLICT?

Öz

Along with Turkey’s changing refugee policy from the Eurocentric, secular nation-state ideology to the neo-Ottomanist one on the state level, there also exist main handicaps on the micro power level concerning the successful coordination of the refugee issue with full respect of the human rights. Economic, cultural and especially political factors play a role in the relationship between Syrians and Turkish residents.  Fragmentation within the Syrian community living in Turkey is also evident. On the other hand, different from the state policy, Turkish people implicitly show their reluctance towards this migration wave without creating a social turmoil.  In this line, it is suggested here that Neo-Ottomanism, as a rising trend, helps a considerable majority of the society to take a moderate stance towards the immigration flux. 

Anahtar Kelimeler

Neo-Ottomanism, migration, human rights, Syrians

Kaynakça

• Ak Party. 2015. "Osmanlı Torunu, Selçuklu Varisiyiz” (We are the grandson of Ottoman, Successor of the Seljuks", Retrieved from http://www.akparti.org.tr/site/haberler/osmanli-torunu-selcuklu-varisiyiz/75629#1 (Accessed on 02.06.2016)
• Ak Parti. 2016. “Burdurlu AK Gençler İstanbul’un fethinin 563. yılında Osmanlı şerbeti dağıttı” Retrieved from: https://www.akparti.org.tr/genclikkollari/haberler/burdurlu-ak-gencler-istanbulun-fethinin-563.-yilinda-osmanli-serbeti-dagitt/84211 (Accession date: 12.06.2016)Anadolu Ajansı, 2018. Retrieved from: https://www.aa.com.tr/tr/turkiye/300-binden-fazla-suriyeli-bebek-dunyaya-geldi/1091916 (Accessed on: 25.05.2018).
• Baskın Oran. 2004. Türkiye'de Azınlıklar: Kavramlar, Teori, Lozan, İç Mevzuat, İçtihat, Uygulama. İstanbul: İletişim.
• Bianet. 2011. “Turkey Sticks to 'Limited' Application of the Geneva Convention," (01.08.20119. http://bianet.org/english/world/131856-turkey-sticks-to-limited-application-of-the-geneva-convention (Accessed 30 May 2016).
• Burhanettin Duran. 2014. “Yeni Osmanlıcılık Değil, Dünya İle Entegrasyon” http://setav.org/tr/yeni-osmanlicilik-degil-dunya-ile entegrasyon/video/14697 (Accessed 29 May 2016).
• Dilek Latif. 2002. “Refugee Policy of the Turkish Republic." The Turkish Yearbook of International Relations 33, pp.1-29.
• Doğuş Şimşek. 2005. Türkiye’de Sığınmacı Olmak: Belirsizlikler İçinde Yaşamak. Birikim 320, p.17.Eric Hobsbawm and Terence Ranger. 1983. The Invention of Tradition. Cambridge University Press: Cambridge.
• Göç İdaresi Genel Müdürlüğü (Directorate General of Migration Management). 2018. “Yıllara Göre Geçici Koruma Kapsamındaki Suriyeliler”, Retrieved from: http://www.goc.gov.tr/icerik6/gecici-koruma_363_378_4713_icerik (Accessed on: 12.07.2018)
• Gülsen Kaya Osmanbaşoğlu. 2018. Ortadoğu’da Barışı Tesis Etmede Neo-Osmanlıcılık bir Seçenek Olabilir mi?, Akademik Hassasiyetler, 5(9), pp.1-15.
• Hürriyet, 08.07.2017, “7 Bin Suriyeliye Vatandaşlık Geliyor”, Retrieved from: http://www.hurriyet.com.tr/gundem/7-bin-suriyeliye-vatandaslik-geliyor-40514176 (Accessed on: 15.05.2018)
• İstanbul Bilgi Üniversitesi Göç Araştırmaları Merkezi, 2018. Türkiye’de Kutuplaşmanın Boyutları. Retrieved from: https://goc.bilgi.edu.tr/media/uploads/2018/02/05/bilgi-goc-merkezi-kutuplasmanin-boyutlari-2017-sunum.pdf (Accessed on 30.06.2018)
• Juliette Tolay, 2015. Türkiye’de Mültecilere Yönelik Söylemler ve Söylemlerin Politikalara Etkisi (Discourses towards the Refugees in Turkey and the Influences of these Discourses on Policies), in İltica, Uluslararası Göç ve Vatansızlık: Kuram, Gözlem ve Politika, Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR), Ankara, pp.201-2014.
• Kemal Kirişçi. 2007. “Turkish Asylum Policy And Human Rights," Kabasakal, Zehra F.(eds) in Human Rights in Turkey, Philadelphia: University of Pennsylvania Press pp.170-183.
• Malik Mufti. 2016. “Neo-Ottomanists and Neoconservatives: A Strange Alignment in the 1990s” Insight Turkey, 18(1), pp.143-165.
• Murat Erdoğan. 2015. “Türkiye’ye Kitlesel Göçlerde Son Dalga: Suriyeliler”, M.Murat Erdoğan and Ayhan Kaya (ed) Türkiye’nin Göç Tarihi: 14. Yüzyıldan 21. Yüzyıla Türkiye’ye Göçler, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Yüksek Seçim Kurulu (Higher Election Council). 2018. 24 Haziran Seçim Sonuçları. Retrieved from: http://ysk.gov.tr/doc/dosyalar/docs/24Haziran2018/KesinSecimSonuclari/2018CB-416D.pdf (Accessed on 09.07.2018)