Bu çalışma, Türkiye’nin Akdeniz Bölgesinde bulunan 8 ilde gerçekleşmiştir (Adana, Antalya,
Burdur, Hatay, İçel, Isparta, K.Maraş ve Osmaniye). Çalışmada elde edilen veriler, 2005
yılında 198 alabalık çiftliğinden yüzyüze anket yoluyla elde edilmiştir. Bu çalışma, alabalık
çiftliklerinin sosyo-ekonomik göstergelerinin belirlenmesi ve bazı sorunlarının çözümlerine
yönelik olarak hazırlanmıştır. Çalışma kapsamında anket sonuçları balık çiftliklerinin
demografik, sosyal ve ekonomik özelliklerine göre sınıflandırılmıştır. Öncelikle, alabalık
çiftçileri orta yaş sınıfında (%66,5), lise ve öncesi okullarda eğitilmiş (%78,3) oldukları
saptanmıştır. Alabalık çiftlikleri, mülkiyet yapısına göre ise genellikle mülk tipi işletmeler
olduğu görülmektedir (%76,8). Ekonomik anlamda, çiftçiler balıkçılığı karada bulunan
havuzlarda (%87,9) yürütmektedirler ve bu havuzların kapasitesi 2-16 ton (% 62,6) arasında
değişmektedir. Çiftçilerin finansman kaynakları öncelikle özsermayeleridir (%78,8). İstihdam
açısından bu çiftlikle genellikle 9’dan az sayıda kişi çalışmaktadır ki bu kişilerin mesleki
anlamda deneyimleri bulunmaktadır (%55,9). Su kaynakları açısından çiftçiler kaynak suyunu
tercih etmekte olup (%53,6) ekstrude yem (%60) kullanmaktadırlar. Genellikle kuluçkahane
yerleri çiftçilere ait olup (%55,1) alabalık satışlarını aracılara yapmaktadırlar. Sonuç olarak
bütün çiftçiler, kendi gelecekleri için yatırım yapma istediğindedirler. Bu çalışmanın
kapsamında bulgularla, su kalitesinin izlenmesi gerekliliği ve laboratuar analizlerinin
uygulanması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Yüksek kalitede yavru balık üretimi çiftçilerin
talebine göre planlamalıdır. Alabalık üretimi için yetiştirme ortamı bölgelerin özelliklerine
göre ayarlanmalıdır. Pazarlama ve vasıflı eleman ihtiyacının ise yakın bir zamanda çözülmesi
gerekmektedir.
This study was conducted on 8 provinces (Adana, Antalya, Burdur, Hatay, Icel, Isparta, K. Maras and Osmaniye) located in Mediterranean region of Turkey. Data were collected from 198 freshwater trout farms by face to face survey technique in 2005. In the study, current status of trout farms was determined based on socio-economic indicators where solutions to the problems were suggested. In the context of this study, survey results indicate the characteristics of fish farmers demographically, socially and economically. The trout farmers are in the middle class age (66.5%), and educated at high school or below (78.3%). Trout farms are classified according to property ownership generally as private farm (76.8%). On the economic standpoint, farmers do fishery in concrete pools at land (87.9%) and the capacity of these pools vary from 2 to 16 tons (62.6%). Farmers use their own capital for their finance (78.8%). They employ generally less than 9 persons who have no professional knowledge (55.9%). As water sources, farmers prefer spring water (53.6%) and use extrude feed (60 %). Generally they have hatchery places (55.1%) and sell trout generally to agents and brokers. At last, all farmers are eager to make investment for their future. In the context of study findings, it could be suggested that water quality should be monitored and laboratory analysis should be done carefully. High quality fry production should be planned for farmers’ demand oriented. Substrates for trout production should be arranged according to regions characteristics. Marketing problems and qualified labor should be solved in the future.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 24 Issue: 2 |