Geleneksel el sanatları, halkın kendi ihtiyaçlarını karşılamak için etrafında kolaylıkla bulabildiği malzemelerden yola çıkarak oluşturduğu ürünler olduğundan “yerel”bir nitelik taşırlar. Bu yönüyle de her farklı ekolojik çevrede farklı geleneksel kültürel unsurların oluşumuna ve kültürel çeşitliliğe açıklama getirirler. Öte yandan kültüre biçim veren bu doğal çevreyle koruma-kullanma dengesinin çok iyi kurulması gerekmektedir. Yerel ihtiyaçların karşılanması, dolayısıyla da yerel çapta birtüketim doğal kaynaklar üzerinde çoğu zaman ciddi bir tehdit oluşturmaz. Ayrıca geleneksel kültürün bilgisi yüzyılların deneyimine dayandığından, doğal kaynaklar üzerindeki zararın neye mal olacağını da içerir. Bu nedenle de geleneksel el sanatlarının üretiminden kaynaklı bir çevresel sorun pek oluşmaz. Ancak bunun piyasa ekonomisine geçiş ve üretim miktarının artışı ile soruna dönüştüğünü Sultan Sazlığı örneğinde görmüş bulunuyoruz. İşte bu nedenle ekolojizm, geleneksel el sa-natları,yeşil tekstil ve yavaş modanın ortak paydasını oluşturur. Ekolojist perspektif sadece doğal unsurun tek başına korunmasına odaklanan çevreci perspektiften ayrılır, soruna yol açan nedenleri sorgular ve bir yaşam biçimi değişimini öngörür. İşte tam da buradan “yavaş moda” gibi bir anlayışla bağlantı kurar.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | November 22, 2011 |
Submission Date | July 14, 2014 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 4 Issue: 8 |
Submission of articles for the January 2025 issue of Akdeniz Art (volume: 19 issue: 35) will take place between October 1 st to 15 th , 2024.