Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Sosyal Bulunuşluk Düzeyleri İle Öğrenme Stillerinin İncelenmesi

Year 2023, , 826 - 836, 29.10.2023

Ahmet Naci Çoklar , Bahadır Samet Çalışkan

https://doi.org/10.38151/akef.2023.86

Abstract

Uzaktan eğitim gelişen teknolojiye bağlı olarak giderek daha çok yaygınlaşmaktadır. Uzaktan eğitim yaygınlaşmasına karşın, etkililiği bağlamında eleştirilerle de karşılaşmaktadır. Bu açıdan uzaktan eğitimin kalitesini artırmaya yönelik uygulamacılara ve karar vericilere yönelik çalışmalar önemli hale gelmektedir. Bu çalışma, uzaktan eğitim ile eğitim gören öğrencilerin öğrenme stillerini, sanal ortamlardaki sosyal bulunuşluk düzeylerini, sanal ortamlardaki sosyal bulunuşluk düzeylerinin bazı değişkenlere göre ve sanal ortamlardaki sosyal bulunuşluk düzeyleri sahip oldukları öğrenme stiline göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Bu kapsamda 2020-2021 eğitim-öğretim döneminde Ahmet Yesevi Üniversitesi TÜRTEP programlarında kayıtlı olan yaklaşık 362 öğrenciden veri toplanmıştır. Çalışma sonunda öğrencilerin uzaktan eğitimde sosyal bulunuşluk düzeyleri orta düzeyli olarak bulunurken, sosyal bulunuşluğun cinsiyete göre farklılaşmadığı, yaşa, öğrenim görülen program türüne ve öğrenme stil türüne göre farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Yerleştiren ve ayrıştıran öğrenme stiline sahip olan öğrencilerin sanal ortamlardaki sosyal bulunuşluk düzeyleri değiştiren ve özümseyen bireylerden daha fazladır.

Keywords

Sosyal Bulunuşluk, Öğrenme Stilleri, Uzaktan Eğitim

Investigation of Distance Education Students Social Presence Level And Learning Styles

Abstract

Distance education is becoming more and more widespread depending on the developing technology. Although distance education has become widespread, it also faces criticism in terms of its effectiveness. In this respect, studies aimed at practitioners and decision makers to increase the quality of distance education become important. This study aims to examine whether the learning styles of students studying with distance education, their social presence levels in virtual environments, their social presence levels in virtual environments differ according to some variables and whether their social presence levels in virtual environments differ according to their learning styles. Relational survey model, which is a quantitative research method, was used in the study. In this context, data were collected from approximately 362 students enrolled in Ahmet Yesevi University TÜRTEP programs in the 2020-2021 academic years. At the end of the study, it was concluded that while the social presence levels of the students in distance education were found to be moderate, social presence did not differ according to gender, but differed according to age, type of program and learning style. Students with accommodating and convergent learning styles have higher levels of social presence in virtual environments than individuals who diverting and assimilating.

Keywords

Social Presence, Learning Styles, Distance Education

References

• Beyth-Marom, R., Chajut, E., Roccas, S. & Sagiv, L. (2003) Internet -assisted versus traditional distance learning environments: Factors affecting students preferences. Computers & Education, 41, 65-76.
• Biocca, F., Harms, C., & Burgoon, J. (2003). Toward a more robust theory and measure of social presence: Review and suggested criteria. Presence: Teleoperators and Virtual Environments, 12(5), 456-480.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. ve Kılıç, E. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çakıroğlu, Ü. (2014). Analyzing the effect of learning styles and study habits of distance learners on learning performances: A case of an introductory programming course. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 15(4), 161-185.
• Çalışkan, Ş. (2019). Çevrimiçi Öğrenme Ortamının Kullanılabilirlik Analizi Ve Etkililiği : Ahmet Yesevi Üniversitesi Örneği.
• Duran N., Önal A., Kurtuluş C. (2006). E-Öğrenme ve Kurumsal Eğitimde Yeni Yaklaşım Öğrenim Yönetim Sistemleri. Akademik Bilişim 2006 ve BilgiTek IV - Pamukkale Üniversitesi. Denizli.
• Grasha, A. F. (1996). Teaching with style a practical guide to enhancing learning by understanding teaching & learning styles. Pittsburgh, PA: Alliance.
• Güçlü, G.(2020). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stilleri Ve Bilişüstü Öğrenme Stratejilerinin İncelenmesi
• Gündüz, A., Aydemir, M., & Karaman, S. (2018). Eş-Zamanlı Sanal Sınıf Ortamındaki Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Sosyal Bulunuşluk Düzeylerinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 8, 83–95. https://doi.org/10.19126/suje.379981
• Hamdan, K. M., Al-Bashaireh, A. M., Zahran, Z., Al-Daghestani, A., AL-Habashneh, S., & Shaheen, A. M. (2021). University students' interaction, Internet self-efficacy, self-regulation and satisfaction with online education during pandemic crises of COVID-19 (SARS-CoV-2). International Journal of Educational Management, 35(3), 713-725.
• Holdsworth, C., & Quinn, J. (2012). The epistemological challenge of higher education student volunteering:“Reproductive” or “deconstructive” volunteering?. Antipode, 44(2), 386-405. Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karataş, S. ve Üstündağ, M. T. (2008). Gazi Üniversitesi Uzaktan Eğitim Programı Öğrencilerinin İnternet Temelli Uzaktan Eğitim Doyumları İle Demografik Özellikleri Arasındaki İlişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 62-73.
• Kreijns, K. (2004). Sociable CSCL environments: Social affordances, sociability, and social presence (Doctoral dissertation). Retrieved from http://dspace.ou.nl/ handle/1820/1030
• Kwapong, O. A. T. F. (2022). E-learning experiences of adults during Covid-19 outbreak: The moderating effect of gender. Journal of Adult and Continuing Education, 28(2), 312-332.
• Leh, A. S. (2001). Computer-mediated communication & social presence in a distance learning environment. International Journal of Educational Telecommunications, 7(2), 109-128.
• McLellan, H. (1999). Online education as interactive experience: Some guiding models. Educational Technology, 39(5), 36-42.
• McSporran, M., & Young, S. (2001). Does gender matter in online learning?. ALT-J, 9(2), 3-15.
• Mulyono, H., Ismayama, D., Liestyana, A. R., & Komara, C. (2021). EFL teachers’ perceptions of Indonesian blended learning course across gender and teaching levels. Teaching English with Technology, 21(1), 60-74.
• Özdil, İ. (1986). Uzaktan Öğretimin Evrensel Çerçevesi ve Türk Eğitim Sisteminde Uzaktan Öğretimin Yeri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Rogers, P. R. (2011). Student online course performance: Does learning style matter?. Journal of the Academy of Business Education, 12, 28-42.
• Sewart, D., Keegan, D., & Holmberg, B. (Eds.). (2020). Distance education: International perspectives. Routledge.
• Shackelford, J. L., & Maxwell, M. (2012). Sense of community in graduate online education: Contribution of learner to learner interaction. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 13(4), 228-249.
• Shaw, R.S. (2012). A study of the relationships among learning styles, participation types, and performance in programming language learning supported by online forums. Computers & Education, 58, 111-120
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston, Pearson.
• Tu, C. H. (2000). Critical examination of factors affecting interaction on CMC. Journal of Network and Computer Applications, 23(1), pp. 39-58.
• Üstündağ, T. M. (2012). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Uyarlanmış Sosyal Etkileşim Araçlarının Öğrencilerin Akademik Bşarılarına ve Sosyal Bulunuşluk Algılarına Etkisi. 191.
• Yurdakul, Bünyamin (2005). Uzaktan Egitim – Egitimde Yeni Yönelimler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Yu, Z. (2021). The effects of gender, educational level, and personality on online learning outcomes during the COVID-19 pandemic. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 18(1), 1-17.