A New Perspective to Local Media: A Study on the Applicability of Hyperlocal Media in District Newspapers

Year 2022, , 64 - 88, 07.12.2022

Turancan Şirvanlı

https://doi.org/10.31123/akil.1175904

Cited By: 2

Abstract

Hyperlocal media is defined as the general name of journalistic practices that address a specific geographical area or community. However, in the last decade, this concept has started to gain new and important meanings. It is observed that hyperlocal media platforms act with a different purpose and mission than traditional mainstream/local media as a journalistic approach. The starting point of this study is the question of how the theoretical and methodological framework of hyperlocal media appears in Turkey. In this context, it is aimed to define and understand the role, scope and mission of hyperlocal media and to make an evaluation on its reflections in Turkey. In line with these purposes, the problem of this study is the question of “which elements of the hyperlocal media as a journalistic understanding are found in the district newspapers in Turkey.” Starting from this basic question, in the first part, the conceptual framework of hyperlocal media is reviewed and its basic features are emphasized. In the analysis part of the study, seven district newspapers that represent seven geographical regions of Turkey were determined. For a month, all news was reviewed daily and, a content analysis was carried out on a total of 908 news. At the end of the study, how the conceptualization of hyperlocal media seems in Turkey is discussed. In addition, it has been determined that there are deficiencies in the context of original news, digital adaptation, civic participation and publicity in terms of applicability and various suggestions were presented for the development of hyperlocal media in Turkey.

Keywords

Journalism, Hyperlocal Media, Local Media, Alternative Media, Community Media

Yerel Medyaya Yeni Bir Bakış: Hiperyerel Medyanın İlçe Gazeteleri Özelinde Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Hiperyerel medya, belirli bir coğrafi alana ya da topluluğa hitap eden gazetecilik uygulamalarının genel adı olarak tanımlanmaktadır. Ancak, son on yılda bu kavram yeni ve önemli anlamlar kazanmaya başlamıştır. Hiperyerel medya platformlarının geleneksel ana akım ve yerel medyadaki gazetecilik anlayışından farklı amaç ve görevler ile hareket ettiği gözlenmektedir. Bu bağlamda, hiperyerel medyanın kuramsal ve metodolojik çerçevesinin Türkiye’de nasıl karşılık bulduğu sorusu önemli görülmekle birlikte, bu çalışmanın çıkış noktasını oluşturmaktadır. Çalışmada hiperyerel medyanın rolünün, kapsamının ve amaçlarının tanımlanması, anlaşılması ve Türkiye’deki iz düşümleri üzerine bir değerlendirme ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda çalışmanın problemini “bir gazetecilik anlayışı olarak hiperyerel medyanın hangi unsurlar bağlamında Türkiye’deki ilçe gazetelerinde karşılık bulduğu” sorusu oluşturmaktadır. Bu temel sorudan hareketle, birinci bölümde hiperyerel medyanın kavramsal çerçevesi incelenmiş ve temel özellikleri üzerinde durulmuştur. Çalışmanın analiz bölümünde, -hiperyerel medya, belirli bir bölgeyi, mahalleyi veya topluluğu kapsadığı için- Türkiye’nin yedi coğrafi bölgesini temsilen yedi ilçe gazetesi belirlenmiş; bir ay boyunca gazetelerin tüm haberleri günlük olarak incelenmiş ve toplam 908 haber üzerinden bir içerik analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonunda, hiperyerel medya kavramsallaştırmasının -seçilen örnekler sınırında- Türkiye’de nasıl karşılık bulduğu tartışılmış; uygulanabilirliği noktasında özgün haber, dijital adaptasyon, sivil katılım ve kamusallık unsurları bağlamında eksiklikleri olduğu saptanmış ve Türkiye’de hiperyerel medyanın gelişebilmesi adına çeşitli öneriler sunulmuştur.

Keywords

Gazetecilik, Hiperyerel Medya, Yerel Medya, Alternatif Medya, Topluluk Medyası

References

• Arnold, C. & Blackman, S. (2021). Retrieving and Repurposing: A Grounded Approach to Hyperlocal Working Practices Through a Subcultural Lens. Digital Journalism, 1-19.
• Bailey, O. G., Cammaerts, B. & Carpentier, N. (2015). Alternatif Medyayı Anlamak. (Ç. Öztürk, Çev.) İstanbul: KAFKA Epsilon Yayıncılık Hizmetleri.
• Barnett, S. & Townend, J. (2015). Plurality, Policy and The Local: Can Hyperlocals Fill The Gap? Journalism Practice, 9(3), 332-349.
• Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve Simülasyon. (O. Adanır, Çev.) İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• Cook, C. E. & Bakker, P. (2019). Viable, Sustainable or Resilient? Nordicom Review, 40(2), 31-49.
• Cornog, M. W. (1998). Merriam-Webster’s Vocabulary Builder. Springfield, Massachusetts: Merriam-Webster.
• De Meulenaere, J., Courtois, C. & Ponnet, K. (2020). Bottom-up Hyperlocal Media in Belgium: Facebook-groups as Collaborative Neighborhood Awareness Systems. G. Agnes, & B. David (Der.), The Routledge Companion to Local Media and Journalism (s. 398-407) içinde. London and NY: Routledge.
• Değirmencioğlu, G. (2014). Yeni Medya Çağında Haberciliğin Dönüşümü: Yurttaş Gazeteciliği Bağlamında Hiper Yerel Gazetecilik. M. Demir (Der.), Yeni Medya Üzerine Vol.2: Yeni İletişim Teknolojileri (s. 147-162) içinde. Konya: Literatürk Yayıncılık.
• Dourish, P. (2006). Re-Spaceing Place: ‘Place’ and ‘Space’ Ten Years On. Proceeding of the 20th CSCW, 299–308.
• Dovbysh, O. (2021). New Gatekeepers in Town: How Groups in Social Networking Sites Influence Information Flows in Russia’s Provinces. Social Media+ Society, 7(2), 1-11.
• Ewart, J. (2014). Local People, Local Places, Local Voices and Local Spaces: How Talkback Radio in Australia Provides Hyper-Local News Through Mini-Narrative Sharing. Journalism, 15(6), 790-807.
• Fortunati, L., & O’Sullivan, J. (2021). Reading and Writing News: Why Consumption and Production Modes Matter. Journalism, 22(9), 2421–2436.
• Foust, J. (2017). Online Journalism: Principles and Practices of News for the Web (Third Edition). London and New York: Routledge Taylor & Francis.
• Hess, K. & Waller, L. (2016). Hip To Be Hyper: The Subculture of Excessively Local News. Digital Journalism, 4(2), 193-210.
• Hochman, N. (2017). From Site-specificity to Hyper-locality: Performances of Place in Social Media. L. Sloan, A. Quan-Haase, L. Sloan, & A. Quan-Haase (Der.), The SAGE Handbook of Social Media Research Methods (s. 367-385) içinde London: SAGE Publications.
• Howley, K. (2005). Community Media: People, Places, and Communication Technologies. Cambridge: Cambridge University Press.
• Hu, Y., Farnham, S. D. & Monroy-Hernández, A. (2013, Nisan). Whoo. ly: Facilitating Information Seeking for Hyperlocal Communities Using Social Media. SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems (s. 3481-3490), Nisan 2013, Paris, Fransa. Erişim Adresi: https://dl.acm.org/doi/10.1145/2470654.2466478
• Jangdal, L. (2021). Hyperlocals Matter: Prioritising Politics When Others Don’t . Journalism Practice, 15(4), 438-455.
• Kurpius, D. D., Metzgar, E. T. & Rowley, K. M. (2010). Sustaining Hyperlocal Media: In Search of Funding Models. Journalism Studies, 11(3), 359-376.
• Metzgar, E. T., Kurpius, D. D. & Rowley, K. M. (2011). Defining Hyperlocal Media: Proposing a Framework for Discussion. New Media & Society, 13(5), 772-787.
• Miles, M. B. & Huberman, A. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd ed). London and New Delhi: SAGE Publication.
• Nelson, J. L. (2021). The Next Media Regime: The Pursuit Of ‘Audience Engagement’ in Journalism. Journalism, 22(9), 2350–2367.
• Neuman, W. L. (2020). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar. 2. Cilt. (Ö. Akkaya, Çev.) Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Parekh, R. (2006). Principles of Multimedia. New Delhi: Tata McGraw-Hill Education.
• Pavlik, J. V. (2013). Trends in New Media Research: A Critical Review of Recent Scholarship. Sociology Compass, 7(1), 1-12.
• Picone, I. (2007). Conceptualising Online News Use. Observatorio Journal, 1(3), 93–114.
• Rodgers, S. (2018). Roots and Fields: Excursions Through Place, Space, and Local in Hyperlocal Media. Media, Culture & Society, 40(6), 856-874.
• Ünal, D. (2020). Yeni Medyada Gazeteciliğin Dönüşümüne Dair Nitel Bir Araştırma. 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, 1(3), 238-253.
• Van Kerkhoven, M., & Bakker, P. (2014). The Hyperlocal in Practice: Innovation, Creativity and Diversity. Digital Journalism, 2(3), 296−309.
• Vatikiotis, P. (2014). İletişim Kuramı ve Alternatif Medya. B. Yanıkkaya, & B. Çoban (Der.), Kendi Medyanı Yarat Alternatif Medya: Kavramlar, Tartışmalar, Örnekler (s. 63-98) içinde. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Wilken, R. & Goggin, G. (2012). Mobile Technology and Place. New York: Routledge.
• Williams, A. & Harte, D. (2016). Hyperlocal News. T. Witschge, C. Anderson, D. Domingo, & A. Hermida (Der.), The Sage Handbook of Digital Journalism (s. 280–293) içinde. London: SAGE.
• Williams, A., Harte, D. & Turner, J. (2015). The Value of UK Hyperlocal Community News: Findings From a Content Analysis, an Online Survey And Interviews With Producers. Digital Journalism, 3(5), 680-703.
• Jarvis, J. (2009). “Hyperlocal: The Elusive Golden Fleece”. https://www.theguardian.com/media/2009/mar/16/digital-media-new-york-times adresinden 18.12. 2021 tarihinde erişilmiştir.
• MEDAR, (2021). “Yerel Medya Veri Tabanı Araştırması”. https://yerelmedyavt.com/masabasi-tarama-bulgulari/yerel-medyada-cografi-dagilim/ adresinden 15.05.2022 tarihinde erişilmiştir.