Abstract
Bu çalışmanın başlıca amacı, Dallas Smythe tarafından 1970’lerin sonunda ortaya
atılan ve güncelliğini koruyan “izleyici metası” tezini Marx’ın meta kavramsallaştırması
ışığında sorgulamaktır. Smythe, bu tezini geleneksel kitle iletişim araçları bağlamında
geliştirmişti. Günümüzde yeni iletişim teknolojilerinin yaygınlaşması ve sermayenin yeni
iletişim ortamlarını ticarileştirmeye yönelik gayretleri, “izleyici metası” tezinin yeniden
gündeme gelmesine yol açmıştır. Bu çalışma, “izleyici metası” tezini sınırlı bir kapsamda
çözümlemektedir. İlk olarak Smythe’nin “izleyici metası” tezi ele alınırken, iletişimin
ekonomi-politiğine ilişkin bir tartışma da yürütülmektedir. İkinci olarak, Smythe’nin
tezinin yol açtığı tartışmalar değerlendirilmektedir. Bu kapsamda, tartışmanın
aktörlerinin “izleyici metası” tezine yaklaşımları, itirazları ve katkıları irdelenmektedir.
Üçüncü olarak, “izleyici metası” tezi yeni iletişim teknolojileri bağlamında yapılan
güncel tartışmalar ve ortaya atılan yeni kavramlar doğrultusunda ele alınmaktadır. Bu
doğrultuda, yeni teknolojilerin ortaya çıkardığı yeni metalaştırma süreçleri, hem aracın
kendisinden kaynaklanan farklılıklar, hem de kullanıcı pratiklerindeki dönüşümlerle
ilişkisi temelinde ele alınmaktadır. Dördüncü ve son olarak, iletişim alanındaki
metalaşma tartışmalarına katkı sağlayacağı düşüncesiyle “izleyici metası” tezi Marx’ın
meta kavramsallaştırması temelinde sorgulanmaktadır.