Modern çağın “ileri” veya “alternatif” bir dönemi olarak öne çıkan postmodern dönem, inşa ettiği tenkitçi ben- merkezci akılcılık ile kendisine benzettiği öznel çoğulcu maneviyat olarak anladığı din olgusunu değerlendirmek ve anlamak istemektedir.
Bu makalede tarih boyunca yapılan din- akıl ilişkisine değindikten sonra postmodern aklın temel özelliklerini, geleneksel dine olan yıkıcı veya yapıcı tenkitlerini, inşa ettiği din formunu ve son olarak bu maneviyat formuna yönelik teorik çatı hükmündeki post-teolojiyi değerlendireceğiz.
Bilhassa postmodern tenkitçi akıl maneviyat konusunda modern dönemde gözlemlenen uzlaşı veya karşıtlık değil “interaktif ve entegre edici kesişimi” savunan postmodern teoloji (post-teoloji), sahip olduğu meselelerini oldukça teferruatlı tipolojilere ayırarak anlamlandırmakta ve yeni döneme uygun bir din anlayışı geliştirmektedir.
Postmodern age which is conceived as “the progressed one” or an “alternative age” for Modern-ism, constructing a self-centered rationality approach, would like to evaluate and comprehends the fact of religion as the pluralist spirituality.
In this article we try to deal with postmodern theology, having been considered as theoretical frame to this kind of spirituality after having discussed main characteristics of Postmodern reason and its destroying or productive critical approaches to the traditional form religion as well as its construction of religion.
Especially, the postmodern critical reason, never treating the spirituality in the sense of rec-onciliation neither in opposition but defending the approach of” integral cross-section relationship when met with it, has a detailed and differentiated types of subjects matter; therefore it forms a new type of religion proper to its new age.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Cultural Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | January 11, 2020 |
Acceptance Date | December 23, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 8 Issue: 20 |