Effect of Creative Drama and Creative Drama-Based Personnel Relations Education Program on the Teacher Candidates’ Communication and Socaial Problem Solving Skills

Year 2018, Volume: 20 Issue: 3, 95 - 119, 27.12.2018

Esra Dereli

Abstract

Yaratıcı Drama Eğitimi ve Yaratıcı Drama Temelli Kişilerarası İlişkiler Eğitim Programının Öğretmen Adaylarının İletişim ve Sosyal Problem Çözme Becerilerine Etkisinin İncelenmesi

Abstract

Bu
araştırmanın amacı yaratıcı drama ve yaratıcı drama temelli kişilerarası
ilişkiler eğitim programının üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ve
sosyal problem çözme becerilerine etkisini incelemektir. Araştırmanın
örneklemini üniversite 2. ve 3. sınıfa devam eden 19- 22 yaş arasında 119
öğrenci oluşturmaktadır. Deney grubu 1 ve deney grubu 2’deki öğrencilere, her
bir oturumu 60 dakika süren 30 oturum yaratıcı drama temelli kişilerarası
ilişkiler eğitimi programı uygulanmıştır. Araştırmada, demografik bilgi formu,
iletişim becerileri ölçeği ve sosyal problem çözme envanteri kullanılmıştır.
Verilerin analizinde betimsel istatistikler, bağımlı t testi, ANOVA ve ANCOVA
teknikleri kullanılmıştır. Araştırmada yaratıcı drama temelli kişilerarası
ilişkiler eğitim Programına katılan üniversite öğrencilerinin iletişim
becerileri ve sosyal problem çözme becerileri puan ortalamalarının eğitim
programına katılmayan öğrencilerin ve yaratıcı drama eğitim programına katılan
deney 2 grubu öğrencilerin puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu
bulunmuştur. 

Keywords

Yaratıcı drama, yaratıcı drama temelli kişilerarası ilişkiler eğitim programı, iletişim becerileri

References

• Adıgüzel, H. Ö. (2006). “Yaratıcı Drama Kavramı, Bileşenleri Ve Aşamaları”, Yaratıcı Drama Dergisi, 1, 17–31.Afacan, Ö. ve Turan, F. (2012).” Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Algılarının Belirlenmesinde Yaratıcı Drama Yönteminin Kullanılması”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33 (2), 211-237.Akoğuz, M. (2002). “İletişim Becerilerinin Geliştirilmesinde Yaratıcı Dramanın Etkisi”, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara. Altuntaş, O. ve Altınova, H.H.( 2015). “Yaratıcı Drama Yönteminin Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Sorun Çözme Becerilerine Etkisi, Turkish Studies: International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(4 ), 49-62Arslan, S. (2015). “Pre-service teachers' level of problem solving and ıts relation with creative drama”, Education, 135( 4) ,423-434. Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). “Öğretmen Nitelikleri: İlköğretim Programlarının Beklentileri Ve Eğitim Fakültelerinin Kazandırdıkları” Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2( 1), 38-63.Atan, A. (2016). “Aile İletişim Becerileri Psikoeğitim Programının Ebeveynlerin İletişim Becerilerine, Çift Uyumuna, Evlilik Doyumuna ve 5-6 Yaş Çocuklarının Sosyal Duygusal Uyumuna Etkisi”, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, DenizliCeylan, Ş. ve Ömeroğlu, E. (2007). “Okul Öncesinde Drama Dersinin Üniversite Öğrencilerine Katkısının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Yaratıcı Drama Dergisi, 1 (3,4), 56-77.Cüceloğlu, D. (2015). “İletişim Donanımları”, İstanbul: Remzi Kitabevi.Çam, S. (1999 ). “İletişim Becerileri Eğitimi Programının Öğretmen Adaylarının Ego Durumlarına ve Problem Çözme Becerisi”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 2(12), 16-27.Çuhadar, C., Özgür, H., Akgün, F. ve Şemseddin Gündüz, Ş.(2014). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri ve İletişimci Biçimleri”, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(1), 295-311 Demirel, Ö. ve Kaya, Z. (2006). “Eğitim Bilimine Giriş”, İstanbul: Pegem-A Yayıncılık.Dökmen, Ü. (2015). “Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati”, İstanbul: Remzi Kitapevi. D’Zurilla, T. J. ve Sheedy,C. F. (1991). “The relation between social problem-solving ability and subsequent level of psychological stress in college students”Journal of Personality and Social Psychology, 61, 841–846.D’Zurilla, T.J, Maydeu-Olivares, A. ve Kant, G.L. (1998). “Age and gender differences in social problem solving ability”, Personality and Individual Differences, (25), 241-252.D’Zurilla, T. J. ve Nezu, A. (1999). “Problem Solving Therapy: A Social Lcompetence Approach to Clinical İntervention”, New York: Springer.D’Zurilla, T.J., Nezu, A.M. ve Maydeu-Olivares, A. (2004). Social problem solving: Theory and assesment. (E. Chang, T.J., D’Zurilla ve L.J., Sana, (Ed.). Social Problem Solving: Theory, Research And Training, (p.3-27). Washington DC: American Psychological Assosiation.Epçaçan, C. (2012). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yaratıcı Drama Yönteminin Etkililiğine İlişkin Görüşleri”, EKEV Akademi Dergisi, 16(52), 281-298. Erduran, T. (2012). “Aile İçi İletişim ve Çocuk Gelişimi”, İstanbul: Truva Yayınları.Fırat-Durdukoca, Ş. (2015). “Okulöncesi Öğretmen Adaylarının Bir Ders ve Öğretim Tekniği Olarak Dramaya Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi”, Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17(1), 153-174. Freeman, G.D., Sullivan, K. ve Fulton, C.R. (2003). “Effects of creative drama on self-concept, social skills, and problem behavior”, The Journal of Educational Research, 96 (3), 131-138. Gökçearslan-Çifci, E. ve Altınova, H.H. (2012). “Sosyal Hizmet Eğitiminde Yaratıcı Drama Yönteminin Öğrencilerin Empatik Becerisine Etkisi”. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2), 133-149. Gömleksiz, M.N. (2005). “Yeni İlköğretim Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2), 339–370.Graves, K. N., Frabutt, J.M. ve Vigliano, D. (2007). “Teaching conflict resolution skills to middle and high school studentsthrough ınteractive drama and role play”, Journal of School Violence, 6(4), 57-80. Karaçalı, A. (2004). “Kerem Altun ile “Öğretmen Yeterlikleri” Üzerine”, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5 (58.), 20-26.Kıroğlu, K. (2006). “Öğretenler ve Öğrenenler için Ek Açıklamalarla İlköğretim Programları (1–5. Sınıflar)”, Ankara: Pegem- A Yayıncılık.Kocayörük, E. (2012). “Etkili İletişim Becerileri”, İstanbul: Kriter YayıneviKöksal-Akyol, A. ve Hamamcı, Z. (2007). “The Effect Of Drama Education On The Level Of Empathetic Skills Of Uviversity Students”, Bulgarian Journal of Science and Education Policy, 1(1), 205-2015. Önder, A. (2002). “Yaşayarak Öğrenme İçin Eğitici Drama: Kuramsal Temellerle Uygulama Teknikleri ve Örnekleri”, İstanbul: Epsilon Yayıncılık Özge Aydın, Ö. ve Aykaç, N. (2016). “Yaratıcı Drama Yöntemi İle Verilen Eğitimin Okul Öncesi Öğrencilerinin Çevre Farkındalığına Etkisi”, Yaratıcı Drama Dergisi, 11(1), 1-16Palavan, Ö. ( 2017). “Dramanın Sınıf Öğretmeni Adaylarının Özgüvenlerine Ve Problem Çözme Becerilerine Etkisi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(1), 187-202Tahta, F. (1999). “Eğitimde Drama Nedir? Öğretmen Yetiştirme Lisans Programında Dramanın Yeri”, Türkiye 1. Drama Liderleri Buluşması. Ankara: Fersa Matbaacılık.Walsh-Bowers, R. ve Robert Basso. (1999). “Improving early adolescents’ peer relations through classroom creative drama: An ıntegrated approach”, Social Work in Education, 21, (1), 23-32 Yıldız, M.A. ve Duy, B.(2013). Kişilerarası İletişim Becerileri Psiko-Eğitim Programının Görme Engelli Erinlerin Empatik Eğilim ve İletişim Becerileri Üzerine Etkisi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1461-1476Yüksel – Şahin, F. (1997). “Grupla İletişim Becerileri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerine Etkisi”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, AnkaraYüksel, G. (2001).” Öğretmenlerin Sahip Olmaları Gereken Davranış Olarak Sosyal Beceri” Milli Eğitim Dergisi, sayı 150, http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/150/yuksel.ht
• Ceylan, Ş. ve Ömeroğlu, E. (2007). “Okul Öncesinde Drama Dersinin Üniversite Öğrencilerine Katkısının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Yaratıcı Drama Dergisi, 1 (3,4), 56-77.