Drawing on the realization that classical family sociology often treats children as passive dependents—rendering them analytically invisible—this study examines the transformation of the concept of the “symbolic child,” a culturally constructed image of the child’s role and meaning in family life, from agrarian societies to the digital age. This research aims to re-center the symbolic child as a key analytical figure in family sociology and considers how historical and cultural shifts in the symbolic meaning of childhood have redefined the role and meaning of the family institution. The analysis acknowledges that conceptions of childhood are not monolithic; it notes variations by gender, class, and historical-cultural context, bringing an intersectional nuance to the findings. Methodologically, using a qualitative, interpretive, and historical-comparative analysis grounded in cultural sociology, the study traces and compares changes in the symbolic status of children across successive periods. The key findings reveal a profound transformation in the role of children: from economic agencies and labor contributors in agrarian households, children became emotional focal points in industrial-era families, and in today’s media-saturated society they have become precociously adultified participants. Overall, the findings suggest that to understand the family as a cultural institution, the evolving symbolic child must be placed at the center of sociological analysis.
Klasik aile sosyolojisinin çocukları genellikle edilgen bağımlılar olarak ele aldığı ve onları analitik olarak görünmez kıldığı gerçeğinden yola çıkan bu çalışma, tarım toplumlarından dijital çağa, çocuğun aile yaşamındaki rolü ve anlamının kültürel olarak oluşturulmuş bir imgesi olan "simgesel çocuk" kavramının dönüşümünü incelemektedir. Bu araştırma, simgesel çocuğu aile sosyolojisinde önemli bir analitik figür olarak yeniden merkeze koymayı ve çocukluğun simgesel anlamındaki tarihsel ve kültürel değişimlerin aile kurumunun rolünü ve anlamını nasıl yeniden tanımladığını ele almayı amaçlamaktadır. Analiz, çocukluk anlayışlarının tek tip olmadığını kabul eder; cinsiyet, sınıf ve tarihsel-kültürel bağlama göre farklılıkları not ederek bulgulara kesişimsel bir nüans katar. Metodolojik olarak, kültürel sosyolojiye dayalı nitel, yorumlayıcı ve tarihsel-karşılaştırmalı bir analiz kullanan çalışma, ardışık dönemlerde çocukların sembolik statüsündeki değişiklikleri izler ve karşılaştırır. Temel bulgular, çocukların rolünde derin bir dönüşümü ortaya koyuyor: Tarımsal hanelerde ekonomik eyleyiciler ve emek sağlayıcılar olan çocuklar, sanayi dönemi ailelerinde duygusal odak noktaları haline gelirken, günümüzün medyaya doymuş toplumunda ise erken yetişkinleşmiş katılımcılar haline geldiler. Genel olarak bulgular, aileyi kültürel bir kurum olarak anlamak için, gelişen simgesel çocuğun sosyolojik analizin merkezine yerleştirilmesi gerektiğini gösteriyor.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Sociology of Culture |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 19, 2025 |
Submission Date | May 27, 2025 |
Acceptance Date | October 7, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 27 Issue: Aile Özel Sayısı |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.