Küresel İklim Krizi ve Aile: Ekososyal Riskler, Etkiler ve Eğitim Perspektifleri

Year 2025, Volume: 27 Issue: Aile Özel Sayısı, 486 - 501, 19.10.2025

Selin Barışcan

https://doi.org/10.32709/akusosbil.1724602

Abstract

Bu derleme makalesi, küresel iklim krizinin aile yaşamı üzerindeki çok boyutlu ve karmaşık etkilerini ekososyal riskler çerçevesinde kapsamlı şekilde incelemektedir. Çalışma, iklim krizinin ailelerin karşılaştığı ekonomik belirsizlikleri, sosyal uyumsuzlukları ve artan psikososyal zorlukları nasıl derinleştirdiğini detaylı literatür taramasıyla ortaya koymaktadır. Özellikle çocuklar, yaşlılar ve kadınlar gibi kırılgan grupların iklim krizinden orantısız biçimde etkilendiği ve bu durumun mevcut eşitsizlikleri daha da şiddetlendirdiği vurgulanmaktadır. Makale, bu ekososyal baskıların aile yapısı ve işlevleri üzerindeki olumsuz sonuçlarını net şekilde ortaya koymaktadır. Mevcut literatürden hareketle, makale aynı zamanda eğitim sistemlerinin bu ekososyal risklerle mücadeledeki hayati ve dönüştürücü rolünü analiz etmektedir. Ekolojik farkındalığın artırılması, bireylere yönelik psikososyal destek mekanizmalarının geliştirilmesi ve aile-okul iş birliğinin güçlendirilmesi gibi stratejilerin önemi vurgulanmaktadır. İklim adaleti, çocuk hakları ve eğitimde fırsat eşitliği gibi etik ve politik boyutlar da bu analizin temel odak noktalarını oluşturarak, kapsayıcı ve adil çözümlerin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Eğitim hem bilgi aktarımı hem de davranış değişikliği için kritik bir araç olarak ele alınmaktadır. Elde edilen bulgular, ailelerin iklim krizine karşı dayanıklılığını artırmak ve gelecek nesiller için umut aşılamak adına yenilikçi eğitim politikaları, erişilebilir sosyal destek programları ve etkin küresel iş birliğinin vazgeçilmez olduğunu göstermektedir. Bu derleme, geleceğe yönelik sürdürülebilir ve kapsayıcı çözümler geliştirmek için mevcut bilgi birikimini sentezleyerek somut, uygulanabilir ve politika yapıcıları için yol gösterici öneriler sunmaktadır.

Keywords

İklim krizi , aile yaşamı , ekososyal riskler , eğitim sistemleri.

The Global Climate Crisis and the Family: Ecosocial Risks, Impacts, and Educational Perspectives

Abstract

This review article comprehensively examines the multidimensional effects of the global climate crisis on family life within the framework of ecosocial risks. The study reveals through a detailed literature review how the climate crisis deepens economic uncertainties, social disharmony and psychosocial difficulties faced by families. It emphasizes that vulnerable groups such as children, the elderly and women are disproportionately affected by the climate crisis, exacerbating existing inequalities. The article reveals the negative consequences of these ecosocial pressures on family structure and functions. Based on the literature, it also analyzes the vital and transformative role of education systems in combating these risks. The importance of strategies such as increasing ecological awareness, developing psychosocial support mechanisms and strengthening family-school cooperation is emphasized. Ethical and political dimensions such as climate justice, children's rights and equal opportunities in education also constitute main focal points, revealing the necessity of inclusive and fair solutions. Education is considered a critical tool for both knowledge transfer and behavior change. The findings show that innovative educational policies, accessible social support programs and effective global cooperation are indispensable to increase the resilience of families to the climate crisis and instill hope for future generations. This review synthesizes existing knowledge to develop sustainable, inclusive solutions, provides applicable recommendations for policy makers.

Keywords

: Climate change , family life , ecosocial risks , education systems.

References

• Abdelmonem, M. G. (Ed.). (2024). Home, family & climate change. Policy Report, Home Renaissance Foundation & UN Department of Economic and Social Affairs. The University of York.
• Akademi Çevre. (2024). 2022 Entegre raporu. https://akademicevre.com/wp-content/uploads/2024/08/ER0808.pdf
• Akalın, M. (2015). İklim değişikliğinin tarım üzerindeki etkileri: Bu etkileri gidermeye yönelik uyum ve azaltım stratejileri. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 351–378. https://doi.org/10.17218/husbed.87012
• Akın, G. (2006). Küresel ısınma, nedenleri ve sonuçları. Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 46(2), 29–43.
• Aksoy, C. (2023). Resilient leadership: The art of dealing with challenges in turbulent times. International Journal of Leadership Studies: Theory and Practice, 6(3), 203–213. https://doi.org/10.52848/ijls.1359962
• American Psychological Association. (2017). Multicultural guidelines: An ecological approach to context, identity, and intersectionality. American Psychological Association. https://www.apa.org/about/policy/multicultural-guidelines
• Artan, T. (2024). Yeşil adaletin sesi: İklim değişikliği karşısında sosyal hizmetin rolü ve mücadelesi. İÜC Yayınevi.
• Aydoğmuş Atalay, G., & Çakır, Ö. (2021). Kronik hastalığa sahip bireylerin afetlerde zarar görebilirliği. Hastane Öncesi Dergisi, 6(2), 243–261.
• Berry, H. L., Bowen, K., & Kjellstrom, T. (2010). Climate change and mental health: A causal pathways framework. International Journal of Public Health, 55(2), 123–132. https://doi.org/10.1007/s00038-009-0112-0
• Besnili Memiş, O. (2023). İklim değişikliği ve sosyal adalet: Sosyal politika ve dayanıklılık çerçevesinden bir inceleme. Uşak Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 20–37.
• Brown, C. T., & Chang, Y.-L. (2024). Ecosocial policy and the social risks of climate change: Foundations of the US ecosocial safety net. Journal of Social Policy, 1–20. https://doi.org/10.1017/S0047279424000126
• Çakır Sümer, G. (2024). İklim değişikliğinde önemli bir gündem: Yerinden edilme ve yeniden yerleştirme. Akademik Araştırmalar Ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), 16(31), 295–308. https://doi.org/10.20990/kilisiibfakademik.1443057
• Çalışkan, Ş. (2010). Türkiye’de gelir eşitsizliği ve yoksulluk. Journal of Social Policy Conferences, 59, 89–132.
• Çalışır, Y. C. (2025). İklim değişikliğinin etkilerine karşı bir savunma mekanizması olarak sosyal koruma. Sosyal Güvence Dergisi, 2025(Özel Sayı), 162–186. https://doi.org/10.21441/sosyalguvence.1671645
• Chawla, L., & Cushing, D. (2007). Education for strategic environmental behaviour. Environmental Education Research, 13(4), 437–452. https://doi.org/10.1080/13504620701581539
• Clayton, S., & Karazsia, B. T. (2020). Climate anxiety: Psychological responses to climate change. Journal of Anxiety Disorders, 74, 102263.
• Clayton, S., & Manning, C. M. (2018). Psychological effects of climate change. Routledge.
• Clayton, S., Manning, C. M., Speiser, M., & Hill, A. N. (2021). Mental health and our changing climate: Impacts, inequities, responses. American Psychological Association and ecoAmerica. https://www.nhclimatehealth.org/s/See-Change-Report-on-Climate-Change-and-Youth-Mental-Health.pdf
• Demirci, K., & Avcu, T. (2021). Afet süreçlerinde kadın bireylerin yaşadığı sorunlar ve çözüm önerileri: İzmir ili örneği. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 11(1), 86–105.
• Doğru, S., & Orzan, M. (2025). Öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma ve iklim değişikliği farkındalıklarının incelenmesi. Afet Ve Risk Dergisi, 8(1), 182–195. https://doi.org/10.35341/afet.1464168
• Dominelli, L. (2011). Climate change: Social workers’ roles and contributions to policy debates and interventions. International Journal of Social Welfare, 20(4), 430–438. https://social.desa.un.org/sites/g/files/tmzbdl2566/files/inline-files/CLIMATE%20CHANGE.DOMINELLI.pdf
• Duran, M. (2023). Erken çocukluk eğitiminde iklim değişikliği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32, 100–114. https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1132048
• Emir, H. N. S. (2023). Sürdürülebilir peyzaj tasarımı açısından okul bahçeleri. Akdeniz University Journal of the Faculty of Architecture, 2(2), 156–177.
• Erbil, F. (2023). Türkiye'de krizler, afetler ve çocuk. İstanbul Bilgi Üniversitesi. https://doi.org/10.47613/reflektif.2023.110
• FAO, IFAD, UNICEF, WFP, & WHO. (2022). The state of food security and nutrition in the world 2022: Repurposing food and agricultural policies to make healthy diets more affordable. FAO. https://doi.org/10.4060/cc0639en
• Food and Agriculture Organization of the United Nations. (2015). Climate change and food security: Risks and responses. FAO. https://www.fao.org/3/i5188e/I5188E.pdf
• Freire, P. (2018). Pedagogy of the oppressed. Penguin Classics.
• Gallegos, D., Eivers, A., Sondergeld, P., & Pattinson, C. (2021). Food insecurity and child development: A state-of-the-art review. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(17), 8990. https://doi.org/10.3390/ijerph18178990
• Ge, S., Johnson, S., & Tzur-Ilan, N. (2025). Climate risk, insurance premiums and the effects on mortgage and credit outcomes (Federal Reserve Bank of Dallas Working Paper No. 2505). https://doi.org/10.24149/wp2505
• Hacısalihoğlu, A., & Balcı, S. (2023). İklim değişikliğinin çocuk sağlığına etkisi ve çözüm önerileri. Artuklu International Journal of Health Sciences, 3(1), 93–97. https://doi.org/10.58252/artukluder.1180448
• Heanoy, E. Z., & Brown, N. R. (2024). Impact of natural disasters on mental health: Evidence and implications. Healthcare, 12(18), 1812. https://doi.org/10.3390/healthcare12181812
• Hickman, C., Marks, E., Pihkala, P., Clayton, S., Lewandowski, R. E., Mayall, E. E., Wray, B., Mellor, C., & van Susteren, L. (2021). Climate anxiety in children and young people and their beliefs about government responses to climate change: A global survey. The Lancet Planetary Health, 5(12), e863–e873. https://doi.org/10.1016/S2542-5196(21)00278-3
• International Organization for Migration. (2018). Migrants in society: Diversity and cohesion. https://www.iom.int/sites/g/files/tmzbdl2616/files/2018-07/TP6.pdf
• IPCC. (2022). Climate change 2022: Impacts, adaptation, and vulnerability. Contribution of Working Group II to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781009325844
• IPCC. (2023). Summary for Policymakers. In H. Lee & J. Romero (Eds.), Climate Change 2023: Synthesis Report. Contribution of Working Groups I, II and III to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (pp. 1–34). IPCC. https://doi.org/10.59327/IPCC/AR6-9789291691647.001
• İğci, T., & Çobanoğlu, N. (2019). İklim değişikliğinin ve iklim değişikliğiyle ilgili küresel anlaşmaların çevre etiği bakımından değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 7(2), 130–146.
• İlter, M. S. (2019). Kırsal kalkınmada tarım ve hayvancılığın kırsal yoksulluğu azaltmadaki etkileri "yatağan’ın sosyo-ekonomik yapısı ve tarımsal nitelikleri". Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 19(44), 629–654. https://doi.org/10.21560/spcd.v19i49119.460618
• İpekçi, N. N. (2023). Afetlerde kırılgan grupların sağlığı. Sağlık Bilimleri Ve Klinik Araştırmaları Dergisi, 2(3), 147–156.
• Kabacık, S. Ç., & Deretarla Gül, E. (2021). Okul öncesi eğitim ve permakültür. OPUS International Journal of Society Researches, 18(Eğitim Bilimleri Özel Sayısı), 5140–5156. https://doi.org/10.26466/opus.910266
• Kanbir, Ö. (2023). Ekonomik gelişme ve ekoloji. Liberal Düşünce Dergisi, 109, 79–103. https://doi.org/10.36484/liberal.1216629
• Karasu, M., Altürk, K., & Polat, Z. (2025). Yeşil zihinler, gri dünyalar: İklim değişikliği temsillerinin sosyo-bilişsel analizi. Afet Ve Risk Dergisi, 8(1), 231–254. https://doi.org/10.35341/afet.1526083
• Katsiampoura, I., Drigas, A., & Chaidi, I. (2025). Yeşil eğitim: Yeşil geçiş ve sürdürülebilir kalkınma hakkında bilgi edinmek. Dünya İleri Mühendislik Teknolojisi ve Bilimleri Dergisi, 15, 1372-1382.
• Kesik, O. A., Taştan, B., & Azgın, T. (2024). Engellilerin afet toplanma alanlarına erişebilirliğinin ağ analizi yöntemiyle belirlenmesi: Kastamonu il merkezi örneği. Memba Kastamonu Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 10(1), 13–27.
• Kılıç, S., & Tok, N. (2016). Geleneksel adalet anlayışlarından çevresel adalet anlayışına. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 6(3).
• Knez, I., Butler, A., Ode Sang, Å., Ångman, E., Sarlöv Herlin, I., & Åkerskog, A. (2017). Before and after a natural disaster: Disruption in emotion component of place-identity and wellbeing. Journal of Environmental Psychology, 55, 33–42. https://doi.org/10.1016/j.jenvp.2017.11.002
• Kronk Warner, E. A. (2015). Indigenous adaptation in the face of climate change. Journal of Environmental and Sustainability Law, 21(1), 129–162. https://scholarship.law.missouri.edu/jesl/vol21/iss1/6
• Lai, B. S., & La Greca, A. M. (2019). The psychosocial effects of climate change. In D. M. Cooper & S. M. Stauder (Eds.), The Oxford handbook of child and adolescent sleep (pp. 523–540). Oxford University Press.
• Louv, R. (2008). Last child in the woods: Saving our children from nature-deficit disorder. Algonquin Books.
• M., & Hill, A. N. (2021). Mental health and our changing climate: Impacts, inequities, responses. Washington, DC: American Psychological Association and ecoAmerica.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2019). Sürdürülebilir kalkınma için eğitim raporu. Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2021). Özel eğitim ve rehberlik hizmetleri genel müdürlüğü raporu. Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2022). Çevre eğitimi ve iklim değişikliği dersi öğretim programı. Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2023). Psikososyal destek hizmetleri kılavuzu. Milli Eğitim Bakanlığı. Norton-Smith, K., Lynn, K., Chief, K., Cozzetto, K., Donatuto, J., Hiza Redsteer, M., Kruger, L. E., Maldonado, J., Viles,
• C., & Whyte, K. P. (2016). Climate change and indigenous peoples: A synthesis of current impacts and experiences (Gen. Tech. Rep. PNW-GTR-944). U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Pacific Northwest Research Station.
• Nunes, M. L., & da Cunha, A. J. L. A. (2025). Neurodevelopment and climate change. Jornal de Pediatria, 101(Suppl 1), S34–S39. https://doi.org/10.1016/j.jped.2024.10.005
• OECD (2015), Better Policies for Development 2015: Policy Coherence and Green Growth, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/9789264236813-en.
• OECD. (2020). Green growth strategy for 2030. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/9789264236813-en
• OECD. (2021). The state of global education: 18 months into the pandemic. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/1a23bb23-en
• Ojala, M. (2012). Hope and climate change: The importance of hope for environmental engagement among young people. Environmental Education Research, 18(5), 625–642. https://doi.org/10.1080/13504622.2011.637157
• Ojala, M. (2022). Hope and climate-change engagement from a psychological perspective. Current Opinion in Psychology, 46, 101514. https://doi.org/10.1016/j.copsyc.2022.101514
• Olçar, K. (2023). Sivil toplum örgütlerinin kavramsal ve tarihsel gelişimi. İzlek Akademik Dergi, 5(2), 42–57. https://doi.org/10.53804/izlek.1381408
• Onur, M., Adak, M., Kaya, Ç. M., Ünal, Ç., & vd. (2025). Kuraklığın Türkiye’deki kırsal geçim kaynakları ve kentleşme üzerindeki çok yönlü etkileri: Hafifletme stratejileri. Afet Ve Risk Dergisi, 8(1), 34–51. https://doi.org/10.35341/afet.1527912
• Özkan, A. (2025). İklim yazınında solastalji ve ekolojik yas: Ekopsikolojik perspektiften flight behaviour analizi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29, 368–381. https://doi.org/10.29029/busbed.1634246
• Özvar, S. (2022). İklim değişikliği: Etkiler ve karşılaşılan zorluklar kapsamında bir değerlendirme. Maliye Çalışmaları Dergisi, 68, 81–106. https://doi.org/10.26650/mcd2022-1169899 Papavasileiou, A., Konteos, G., Kalogiannidis, S., Kalfas, D., & Papadopoulou, C.-I. (2025). Investigating the impact of sustainability-themed extracurricular activities on student engagement with the 17 SDGs by 2026: A case study of Greece. Sustainability, 17(7), Article 3071. https://doi.org/10.3390/su17073071
• Pasikowska Schnass, M. (2024, April). The impact of climate change on cultural heritage (EPRS Briefing No. 762.282). European Parliamentary Research Service. https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/BRIE/2024/762282/EPRS_BRI(2024)762282_EN.pdf
• Pihkala, P. (2020). Eco-Anxiety and Environmental Education. Sustainability, 12(23), 10149. https://doi.org/10.3390/su122310149
• Rebouças, P., Falcão, I. R., & Barreto, M. L. (2022). Social inequalities and their impact on children's health: A current and global perspective. Jornal de Pediatria, 98(Suppl 1), S55–S65. https://doi.org/10.1016/j.jped.2021.11.004
• Reid, A. (2019). Climate change education and research: Possibilities and potentials versus problems and perils? Environmental Education Research, 25(6), 767–790. https://doi.org/10.1080/13504622.2019.1664075 Rodrigues, L. de O., Pelegrini, T. B., Galvão, N. R. M., Nunes, S. F. dos S., & Oliveira, A. M. da S. (2025). Green Currıculum: the ınsertıon of sustaınabılıty ın school educatıon. aracê, 7(4), 15849–15864. https://doi.org/10.56238/arev7n4-015
• Shaw, J. (2025, April 2). Housing in the climate crosshairs: A Harvard briefing on climate change and the U.S. housing crisis. Harvard Magazine. https://www.harvardmagazine.com/2025/04/harvard-briefing-climate-insurance-housing-crisis
• Sözer, A. (2019). Göç, toplumsal uyum ve aidiyet. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(28), 418–431. https://doi.org/10.35675/befdergi.643948
• Sterling, S. (2010). Transformative learning and sustainability: Sketching the conceptual ground. Learning and Teaching in Higher Education, 5(11), 17–33.
• Sterling, S. (2011). Transformative learning and sustainability: Sketching the conceptual ground. Learning and Teaching in Higher Education, 5, 17–33.
• Şen, G., & Özer, Y. E. (2018). Üniversite öğrencilerinin iklim değişikliği ve çevre sorunları konusundaki farkındalıklarının değerlendirilmesi: Dokuz Eylül Üniversitesi Kamu Yönetimi örneği. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 667–688.
• Şengül, B., & Murat, G. (2024). Küresel iklim krizinin sosyal boyutu ve sosyal politika önlemleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 15(41), 342–358. https://doi.org/10.21076/vizyoner.1310015
• Şeker, S., & Hacıeminoğlu, E. (2021). Sürdürülebilir kalkınma ve iklim değişikliği. İksad Publishing House.
• Şimşir, G., Akverdi, Y., An, N., Turp, M. T., & vd. (2022.). Değişen iklimde aşırı hava olaylarının insan sağlığı üzerinde çok boyutlu etkileri ve iklimsel risklerin vektörel hastalıklar özelinde değerlendirilmesi. Resilience, 335–370. https://doi.org/10.32569/resilience.1170555
• Tazegül Bekci, A., & Şahinöz, S. (2024). İklim değişikliğine uyum ve afet risk yönetimi bağlamında bir değerlendirme. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(3), 1450–1456. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1505353
• Tekdoğan, Ö. F. (2025). Çevresel ve sosyal adalet boyutuyla sürdürülebilirlik. TYB Akademi Dil Edebiyat Ve Sosyal Bilimler Dergisi, 43, 29–49.
• Tepe, S., Eti, S., & Kahraman, Z. (2022). İklim değişikliğinin psikososyal riskler açısından iş kazalarına etkisinin VAR yöntemi ile değerlendirilmesi: İklim değişikliği & iş kazaları ilişkisi. Trk Dergisi, 3(2), 1–24. https://doi.org/10.5281/zenodo.7497279
• Turğut, F. (2017). Tarihsel süreçte aile kurumunun dönüşümü ve geleceğine yönelik çıkarımlar. Medeniyet Ve Toplum Dergisi, 1(1), 93–117. UNDRR (United Nations Office for Disaster Risk Reduction). (2019). Global assessment report on disaster risk reduction 2019. United Nations Office for Disaster Risk Reduction. https://gar.undrr.org
• UNESCO. (2018). Education for sustainable development: Learning to transform the world [PDF]. Paris, France: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. https://doi.org/10.54675/YELO2332
• UNESCO. (2019). Education for sustainable development goals: Learning objectives. UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000261802
• UNESCO. (2020). Embracing a culture of lifelong learning: Contribution to the Futures of Education initiative – A transdisciplinary expert consultation report. UNESCO Institute for Lifelong Learning. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000374112
• UNESCO. (2021). Reimagining our futures together: A new social contract for education. UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000379707
• UNESCO & MECCE. (2024). Education and climate change: Learning to act for people and planet (Global Education Monitoring Report). United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. https://doi.org/10.54676/IQQK7707
• United Nations. (2020, July 14). Education is key to addressing climate change. UN. https://www.un.org/en/climatechange/climate-solutions/education-key-addressing-climate-change
• United Nations. (2022). The Human Cost of Climate Change. United Nations.
• United Nations Children’s Fund. (2012). Climate change adaptation and disaster risk reduction in the education sector: Resource manual. UNICEF. https://www.uncclearn.org/wp-content/uploads/library/unicef30.pdf
• United Nations Children’s Fund. (2021). The climate crisis is a child rights crisis: Introducing the Children's Climate Risk Index. UNICEF. https://www.unicef.org/media/105376/file/UNICEF-climate-crisis-child-rights-crisis.pdf
• UNFCCC. (2022). The Glasgow Climate Pact. Bonn, Almanya: United Nations Framework Convention on Climate Change.
• U.S. Department of the Treasury. (2023, September 29). The impact of climate change on American household finances (Fact Sheet). https://home.treasury.gov/system/files/136/Climate_Change_Household_Finances.pdf
• U.S. Environmental Protection Agency. (n.d.). Climate change impacts on agriculture and food supply. Retrieved June 1, 2025, from https://www.epa.gov/climateimpacts/climate-change-impacts-agriculture-and-food-supply
• U-senyang, S. (2024). Experiential learning in action: Analyzing outcomes and educational implications. Journal of Education and Learning Reviews, 1(2), 13–28. https://doi.org/10.60027/jelr.2024.771
• Uyar, S., & Uyar, Ş. (2023). “İklim krizi karşısında eğitimin rolü”. International Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 9(71), 3534–3538. https://doi.org/10.29228/smryj.69899
• Uyar, Ş. (2023). İklim krizi karşısında informal eğitimin önemi. Academic Social Resources Journal.
• Uysal Şahin, Ö. (2021). Quality of life and global climate change. Journal of Awareness, 6(3), 147–154.
• Walsh, F. (1996). The concept of family resilience: Crisis and challenge. Family Process, 35(3), 261–281. https://doi.org/10.1111/j.1545-5300.1996.00261.x
• Wang, P., & Altanbulag, A. (2022). A concern for eco-social sustainability: Background, concept, values, and perspectives of eco-social work. Cogent Social Sciences, 8(1), 2093035. https://doi.org/10.1080/23311886.2022.2093035
• WHO. (2021). COP26 Special Report on Climate Change and Health: The health argument for climate action. Cenevre, İsviçre: World Health Organization.
• Whyte, K. P. (2013). On the role of traditional ecological knowledge as a collaborative concept: A philosophical study. Ecological Processes, 2(7), 1–12. https://doi.org/10.1186/2192-1709-2-7
• World Bank. (2020). The COVID-19 pandemic: Shocks to education and policy responses. Washington, DC: World Bank.
• World Bank Group. (2024). People in a changing climate: From vulnerability to action – Insights from World Bank Group Country Climate and Development Reports covering 72 economies. World Bank. http://hdl.handle.net/10986/42395
• WWF. (2021, December 10). İklim krizinin gölgesinde toplumsal cinsiyet eşitsizliği. https://www.wwf.org.tr/?11521/klim-krizinin-golgesinde-toplumsal-cinsiyet-esitsizligi
• Yeşildal, A. (2020). Doğal afetlerle mücadelede yerel yönetimlerin rolü ve kapasite sorunları: Esnek şehir uygulaması. Fırat Üniversitesi Uluslararası İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1), 87–116.
• Yeşilyurt, E., Keskin, M. Y., & Okur, M. (2024). Kriz durumlarında eğitim programının rolü ve işlevi üzerine teorik bir çözümleme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(2), 1406–1437. https://doi.org/10.37217/tebd.1288744