Kur’an’da Yahudilere Lanet Edilme Meselesi

Year 2020, , 11 - 42, 30.12.2020

Enver Bayram

https://doi.org/10.18498/amailad.773091

Abstract

Bu çalışmada Yahudilerin niçin Allah Teâlâ’nın lanetine uğradıkları Kur’an çerçevesinde ele alınıp incelenecektir. Hemen şunu ifade edelim ki Kur’an, Allah Teâlâ tarafından insanlığın hidayeti için gönderilmiş ilahi bir mesajdır. Onda insanlığı hem bu dünyada hem de ahirette mutluluğa ulaştıracak bilgiler bulunmaktadır. Yine onda cennet ve içindeki nimetleri anlatan, inananların kavuşacağı mükâfatları zikreden kavramlar vardır. Bunun yanında Kur’an’da yer alan bazı kavramlar cezayı çağrıştıran kavramlardır. Bunlardan biri de lanet kavramıdır. Lanet, dünya ve ahirette Allah Teâlâ’nın rahmetinden uzak olmaktır. Ayrıca lanet kavramı Kur’an’da “beddua”, “hakaret” ve “Yüce Allah’ın rahmetinden uzaklaştırma” anlamlarında kullanılmıştır. Allah Teâlâ’nın lanetine uğrayan kimseler hem bu dünyada hem de ahirette Allah Teâlâ’nın bağış ve affından mahrum kalacaklardır. Bu durum ise Yüce Allah’ın bir cezalandırmasıdır. Yine lanet meleklerin ve tüm insanların o kişiye beddua etmesidir. Kur’an’a göre Allah Teâlâ, melekler ve tüm insanlar lanet edicidirler. Bu lanet ise bazen bedenen bazen de psikolojik olarak tezahür etmektedir. Allah Teâlâ bu şekilde doğru yoldan sapan kulunu dünyada ve ahirette hem fiziki olarak hem de psikolojik olarak cezalandıracaktır. 

Kur’an’da birçok kavmin kıssasına yer verilmektedir. Şüphesiz ki bunlardan biri de Yahudilerdir. Kur’ân’da İsrailoğullarının ya da Yahudilerin hayat hikâyesine geniş bir şekilde yer verilmektedir. Yahudilerin Mısır’daki hayatı ve sonraki dönemleri anlatılır. Bu meyanda İsrailoğulları Kızıl denizi geçtikten sonra buzağıya taparak yoldan çıkmışlardır. Yine başka bir dönemde Cumartesi yasağını ihlal etmişlerdir. Bu nedenle Allah’ın emir ve yasaklarına karşı çıkan ve sorumluluklarını yerine getirmeyen Yahudiler dünyada maymuna çevrilmişler, ahirette ise cehennem azabıyla cezalandırılacaklardır. Bunun yanında hem dünya hem de ahiret hayatında psikolojik cezalara çarptırılmışlardır/çarptırılacaklardır. Kur’an, Yahudilerin psikolojik ya da fiziki olarak maymuna çevrilmesinin bazı sebeplerini de ifade etmiştir. İnkâr, isyan, sözlerinden caymak, Allah adına yalan uydurmak, hakkı gizlemek, kitabı tahrif etmek gibi sebepler bunlar arasında zikredilmektedir. Bu sebeplerin ise insanı lanete uğratacağı ve onu cehenneme götüreceği Kur’an’da açıkça belirtilmektedir. Bundan kaçınmanın yolu ise Allah’ın emir ve yasaklarını yerine getirmek olarak ifade edilmiştir. 

Cezaları genel olarak fiziksel ve psikolojik cezalar olmak üzere ikiye ayırmak mümkündür. Fiziksel cezalar insan bedenini etkileyen cezalardır. Tokat atmak, bedene vurmak, o kimseyi itip kakmak fiziksel cezalardandır. Ne var ki psikolojik cezaların etkisi insan ruhunadır. Yani insanın ruhu bundan dolayı acı çeker. Kişiyi sevdiği bir şeyden mahrum bırakmak, azarlamak, uyarmak, tehdit etmek, kınamak, ondan sevgi ve ilgiyi kesmek de psikolojik cezalardandır. Bedene uygulanan cezanın etkisi zamanla geçerken, psikolojik cezanın ruha verdiği etki daha kalıcıdır. Bu nedenle Yahudiler için en büyük psikolojik ceza dünya ve ahirette Allah’ın merhametinden mahrum bırakılmalarıdır. Yine meleklerin ve bütün insanların lanetini kazanmalarıdır. Bununla beraber Kur’an’da geçen imanî ve ahlakî ilkeleri önemsemeyenler de herhangi bir din farkı gözetilmeksizin Allah’ın lanetini celp edeceklerdir. Çalışmamızda öncelikle Kur’an’da lanet kavramı ele alınacaktır. Bu bölümde Kur’an’da kullanılan lanet kelimesinin ne gibi anlamlara geldiği açıklanacaktır. Zira Kur’an’da geçen birçok kavramın değişik anlamlarının olduğu görülmektedir. Daha sonra Yahudileri Allah’ın lanetine gark eden nedenler üzerinde durulacaktır. Burada Yahudilerin içine düştükleri inkâr, isyan, sözlerinden caymak, Allah adına yalan uydurmak, hakkı gizlemek, kitabı tahrif etmek gibi sebeplere yer verilecektir. Bunun yanında lanet sonucu ortaya çıkan fiziksel ve psikolojik cezalar ele alınıp incelenecektir. Son bölümde ise bir değerlendirme yapılıp sonuca varılmaya çalışılacaktır.

Keywords

Tefsir, Kur'an, Yahudi, Lanet, Ceza

The Issue of Being Cursed to Jews in the Qur'an

Abstract

In this study, it was discussed why the Jews were cursed by Allah Almighty in the framework of the Qur'an. First of all, let us express that the Quran is a divine message sent by Allah for the guidance of humanity. It contains information that will lead humanity to happiness both in this world and hereafter. There are also concepts in it that describe paradise, its bounties, and the rewards that believers will receive. Besides some of the terms in the Qur'an, there are also concepts that evoke punishment. One of these concepts is “cursing” that means to be away from the mercy of Allah in both the world and hereafter. Also the concept “curse” is used in the Qur'an as meanings of "curse", "insulting", and "removal from Almighty Allah's mercy". Those who are cursed by Almighty Allah will be deprived of Allah's forgiveness in both this world and the hereafter. This is a punishment by Allah. Again, it is the curse of the angels and all people to that person. According to the Qur'an, Allah, angels and all people curse that occurs sometimes physically or psychologically. Allah will punish His servant who deviates from the right path, both physically and psychologically, in both this world and hereafter.

The Quran contains stories of many tribes. Undoubtedly, one of them is about the Jews. The life story of Israelites or the Jews is widely included in the Quran. The life of Jews in Egypt and their later periods are mentioned. Meanwhile, the Israelites went astray by worshiping the calf after crossing the Red Sea. They also violated the Saturday ban in another period. Therefore the Jews, who oppose Allah's orders and prohibitions and do not fulfill their responsibilities, were turned into apes in the world, and will be also punished with the hell in hereafter. In addition, they will be faced with psychological punishments in both the world and hereafter. The Qur'an also expressed some of the reasons why Jews were psychologically or physically converted into monkeys. The reasons such as denial, rebellion, renunciation, fabricating lies in the name of Allah, concealing the truth, and distorting the book are mentioned among them. It is clearly stated in the Quran that the servant will be cursed because of these reasons. The way to avoid this is expressed as fulfilling the commandments and prohibitions of Allah.

It is possible to divide the punishments into two as physical and psychological. Physical punishments such as slapping, hitting the body, and pushing anyone are punishments that affect the human body. However, the effect of psychological punishments, such as depriving a person of something that he loves, scolding, warning, threatening, condemning, cutting off love and attention from him, on the human soul that means the soul of man suffers from it. While the effect of physical punishments applied to the body passes over time, the effect of psychological punishments on the soul is more permanent. For this reason, the greatest psychological punishment for Jews is depriving of God's mercy in both the world and hereafter. Again, they win the curse of both angels and all people. Nevertheless, those who do not care about the faith and moral principles in the Qur'an, will invoke the curse of Allah regardless of their religion. In this study, the concept “curse” in the Qur’an will be discussed firstly. In this section, it will be explained what the meaning of the concept “curse” used in the Qur’an. Because many concepts in the Qur'an seem to have different meanings. Then, it will be focus on the reasons which caused the Jews to be cursed by Allah. Here, the reasons such as denial, rebellion, abstinence from their words, fabricating lies in the name of Allah, concealing the truth, and distorting the book will be mentioned. In addition, the physical and psychological punishments resulting from cursing will be considered and examined. In the last section, it will be tried to reach a conclusion with an evaluation.

Keywords

Tafsir, Qur’an, Jew, Curse, Punishment

References

• Abdülbâkî, Muhammed Fuâd. el-Muʿcemü’l-müfehres li-elfâẓi’l-Ḳurʾâni’l-Kerîm. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1990.
• Adam, Baki. “Tevrat’ın Tahrifi Meselesine Müslüman ve Yahudi Cephesinden Bir Bakış”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 36 (1997), 359-404.
• Âlûsi, Ebu’l Fadl Şihabuddin. Ruhu’l-meʽanî fî tefsîri’l-Kur’ân. 16 Cilt. Beyrut: Daru İhyyai’t-Türasi’l-Arabiyye, ts.
• Ay, Mehmet Emin. Din Eğitiminde Mükâfat ve Ceza. İzmir: Gülyurdu Yayınları, 2008.
• Aydın, Mehmet Âkif. “Liân”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 27/172. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
• Bayraktar, M. Faruk. “Eğitimde Disiplin, Ceza ve Dayak Üzerine”. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi 1 (1994), 97-107.
• Bayraktutan, Osman. “Semantik Analiz Yöntemi Açısından ‘Tahrif’ Kelimesi”. Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10 (Sonbahar 2017), 125-152.
• Bayram, Enver. Kur’an’da Psikolojik Ceza. Ankara: İlâhiyât, 2. Basım, 2019.
• Bebek, Adil. “Ceza”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 7/469-470. Ankara: TDV Yayınları, 1993.
• Beyzâvî, Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Envârü’t-tenzîl ve esrârü’t-te’vîl. thk. Muhammed Abdurrahman. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, h. 1418.
• Bursevî, İsmâil Hakkı. Rûhu’l-beyân. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, ts.
• Çağrıcı, Mustafa. “İftira”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 21/522-523. Ankara: TDV Yayınları, 2000.
• Dağcı, Şamil. İslam Ceza Hukukunda Şahıslara Karşı Müessir Fiiller. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1999.
• Diyanet Vakfı Meali. Erişim 26 Nisan 2020. https://www.kuranayetleri.net/.
• Dönmezer, Sulhi - Erman, Sahir. Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku. İstanbul: Beta Yayın Dağıtım, 9. Basım, 1986.
• Fayda, Mustafa. “Mübâhele”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 31/425. Ankara: TDV Yayınları, 2006.
• Ferâhîdî, Ebû Abdirrahmân el-Halîl b. Ahmed b. Amr b. Temîm. Kitâbü’l-ayn. thk. Mehdi Mahzumî - İbrahim es-Semaraî. 8 Cilt. b.y.: y.y., ts.
• Firûzâbâdî, Muhammed b. Yâkub. el-Kâmusu’l-muhît. Kahire: Dâru’l-Hadîs, 2008.
• Gökkır, Necmettin. “Kur’ân’ı Kerîm Açısından İlahî Kitapların Tahrifi Meselesi”. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi [Darulfunun İlahiyat], 2 (2000), 221-256.
• İbn Âşûr, Muhammed Tâhir. et-Tahrîr ve’t-tenvîr. 30 Cilt. Tunus: Dâru’t-Tunusiyye, 1984.
• İbn Atıyye, Ebû Muhammed Abdülhak b. Gālib b. Abdirrahmân b. Gālib el-Muhâribî el-Gırnâtî el-Endelüsî. el-Muḥarrerü’l-vecîz. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, h. 1422.
• İbn Fâris, Ebü’l-Hüseyn Ahmed. Mücmelü’l-luġa. 2 Cilt. Beyrut: Müessesetü’l-Risâle, 2. Basım, 1986.
• İbn Kesîr, Ebu’l-Fidâ İsmâîl İbn Ömer. Tefsîru’l-Kur’ân’il-azîm. 8 Cilt. b.y.: Dâru Tayyibe, 2. Basım, 1999.
• İbn Manzûr, Muhammed b. Mükerrem. Lisânü’l-‘Arab. 15 Cilt. Beyrut: Daru Sadr, 3. Basım, h. 1414.
• İsfahânî, Rağıb. el-Müfredât. thk. Safvân Adnân ed-Dâvûdî. Beyrut: Dâru’ş-Şâmiye, h. 1412.
• Karaman, Hayreddin vd.. Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir. 5 Cilt. Ankara: DİB Yayınları, 2006.
• Kitâb-ı Mukaddes. Erişim 1 Mayıs 2020. https://kutsal-kitap.net.
• Kurtubî, Ebû Abdullah Muhammed b. Ahmed el-Ensarî. el-Câmiʿ li-aḥkâmi’l-Ḳurʾân. thk. İbrahim Itfiyyiş. 20 Cilt. Kahire: Dâru’l-Kütübi’l-Mısrıyye, 1964.
• Küçük, Abdurrahman. “Ahid”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 1/532-533. Ankara: TDV Yayınları, 1988.
• Mâtürîdî, Ebû Mansûr. Teʾvîlâtü’l-Ḳurʾân. thk. Mecdî Baslûm. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2005.
• Mâtürîdî, Ebû Mansûr. Kitabü't-tevhid. nşr. Fethullah Huleyf. Beyrut: y.y., 1970.
• Meşe, Ramazan. “Kur’an’da Lanet Kelimesinin Semantik Analizi”. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi [Mesned İlahiyat Araştırmaları Dergisi = Journal of Mesned Divinity Researches] 1 (Bahar 2015), 215-238.
• Mevdûdî, Ebû’l-Alâ. Tefhîmu’l-Kur’ân. çev. Yusuf Karaca vd.. 7 Cilt. İstanbul: İnsan Yayınları, 1997.
• Mevsılî, Abdullah b. Mahmud. el-İhtiyâr. 4 Cilt. Dımeşk: Daru’r-Risaleti’l-Âlemiyye, 2009.
• Mutçalı, Serdar. Arapça-Türkçe Sözlük. İstanbul: Dağarcık, 1995.
• Mücâhid, Ebü’l-Haccâc. Tefsîru Mücâhid. thk. M. Abdüsselâm Ebü’n-Nîl. Mısır: Dâru’l-Fikr, 1989.
• Nesefî, Ebü’l-Berekât Hâfızüddîn Abdullah b. Ahmed b. Mahmûd. Medârikü’t-tenzîl ve ḥaḳâʾiḳu’t-teʾvîl. thk. Yusuf Ali. 3 Cilt. Beyrut: Dâru’t-Tayyibe, 1998.
• Râzî, Ebu Abdillâh Fahrüddîn Muhammed b. Ömer. Tefsîr-i kebîr. 32 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, h. 1420.
• Râzî, Muhammed b. Ebû Bekir. Muhtârü’s-sıhâh. thk. Yusuf Muhammed. Beyrut: el-Mektebetü’l-Asriyyeti, 1999.
• Sa‘lebî, Ebû İshâk Ahmed b. Muhammed b. İbrâhîm. el-Keşf ve’l-beyân. thk. Muhammed b. Aşûr. 10 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 2002.
• Sem‘ânî, Ebü’l-Muzaffer Mansûr b. Muhammed b. Abdilcebbâr et-Temîmî el-Mervezî. Tefsîrü’l-Ḳurʾân. thk. Yâsir b. İbrahim. 6 Cilt. Riyad: Dâru’l-Vatan, 1997.
• Serinsu, Ahmet Nedim vd.. Dinî Terimler Sözlüğü. Ankara: MEB Yayınları, 2009.
• Sinanoğlu, Mustafa. “Küfür”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 26/533-536. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
• Süyûtî. Ebü’l-Fazl Celâlüddîn Abdurrahmân b. Ebî Bekr b. Muhammed el-Hudayrî. ed-Dürrü’l-mens̱ûr. 8 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, ts.
• Şevkânî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Alî b. Muhammed. Fetḥu’l-ḳadîr. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İbn Kesîr, h. 1414.
• Taberî, Ebû Ca‘fer Muhammed b. Cerîr b. Yezîd el-Âmülî. Câmiu’l-beyân ʽan te’vîli Âyi’l-Ḳur’ân. thk. Ahmed Muhammed Şakir. 24 Cilt. b.y.: Müeessetü’r-Risâle, 2000.
• Tirmizî, Ebu İsâ Muhammed b. İsâ. Sünen. 5 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 2. Basım, 1992.
• Topaloğlu, Bekir. “Mâsiyet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 28/77. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
• Topaloğlu, Bekir - Çelebi, İlyas. Kelâm Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İSAM Yayınları, 2009.
• Udeh, Abdulkadir. et-Teşrîu’l-cinaî fi’l-İslam. 2 Cilt. b.y.: Dâru’n-Neşr, ts.
• Yaşaroğlu, M. Kâmil. “Lanet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 27/101-102. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
• Zebîdî, Ebü’l-Feyz Muhammed el-Murtazâ b. Muhammed b. Muhammed b. Abdirrezzâk. Tâcü’l-‘arûs min cevâhiri’l-kâmûs. thk. Abdulkerim Azbâvî. Kuveyt: Dâru Türâsi’l-Arabî, 2001.
• Zemahşerî, Ebü’l-Kâsım Mahmûd b. Ömer b. Muhammed el-Hârizmî. el-Keşşâf an hakâiki’t-tenzîl ve ʿuyûni’l-eḳâvîl fî vücûhi’t-teʾvîl. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, h. 1407.