Prevalence and Patterns of Psychiatric Disorders in Preschool Children Referred to an Outpatient Psychiatry Clinic

Year 2016, , 42 - 47, 31.01.2016

Murat Coskun , İlyas Kaya

https://doi.org/10.21673/anadoluklin.180676

Cited By: 1

Abstract

Aim: The aim of this study was to investigate prevalence and patterns of psychiatric disorders in preschool children (at or below 72 months of age) consecutively referred to a state hospital’s child psychiatry outpatient clinic in Trabzon, Turkey.

Materials and Methods: Diagnostic assessment was conducted using a semi-structured instrument, Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Age Children-Present and Lifetime Version (K-SADS-PL). If needed, developmental evaluation was conducted using Denver Developmental Screening Test II (DDST). 200 preschool children (122 males, 61%; 78

females, 39%) with an age range of 17-72 months (48.52±13.44 months) were included in the study.

Results: More than half of the subjects (n=130; 65%) received at least one psychiatric diagnosis. Of the children 34 % (68/200) met criteria for two or more diagnoses. Of males 71% (87/122), and of girls 55% (43/78) received at least one diagnosis. There were significant differences between boys and girls with regard to rates of overall psychopathology (p=0,0309) and rates of

comorbidity (p=0,0022). Most frequent diagnoses were attention deficit hyperactivity disorder (n=54; 27%), language and speech disorders (n=34; 17%), anxiety disorders (n=33; 16.5%) and oppositional defiant disorder (n=21; 10.5%).

Discussion and Conclusion: Findings of this study suggest that preschool children presenting to psychiatry clinics may have high rates of psychopathology and comorbidity that may be a source of concern for the subjects and parents. Boys are more likely to have multiple psychiatric diagnoses. Psychopathology in preschool children can be assessed using structured instruments such as K-SADS.

Keywords

children, preschool, psychopathology, disruptive behavior disorders

Psikiyatri Kliniğine Başvuran Okulöncesi Çocuklarda Psikiyatrik Bozuklukların Yaygınlığı ve Örüntüleri

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı bir devlet hastanesi çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuran okulöncesi çocuklarda psikiyatrik bozuklukların yaygınlık ve örüntülerini araştırmaktır.

Gereç ve Yöntemler: Araştırmada tanısal değerlendirme için yarı-yapılandırılmış bir psikiyatrik görüşme formu olan Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli (ÇDŞGŞY) kullanıldı. İhtiyaç duyulması halinde gelişimsel değerlendirme için Denver Gelişimsel Tarama Testi II (DGTT II) kullanıldı. Yaşları 17-72 ay

(48,52±13,44 ay) arasında değişen 200 okulöncesi çocuk (122 erkek, %61; 78 kız, %39) çalışmaya alındı.

Bulgular: Olguların yarısından fazlası (n=130; %65) en az bir psikiyatrik tanı aldı. Olguların %34’ü (68/200) iki ya da fazla tanı aldı. Erkeklerin %71’i (87/122), kızların %55’i (43/78) en az bir tanı aldı. Erkek ve kızlar arasında genel psikopatoloji (p=0,0309) ve komorbidite (p=0,0022) oranları açısından belirgin farklılık vardı. En sık tanılar dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (n=54;

%27), dil ve konuşma bozuklukları (n=34; %17), anksiyete bozuklukları (n=33; %16,5) ve karşı olma karşı gelme bozukluğu (n=21; %10,5) şeklindeydi.

Tartışma ve Sonuç: Bu çalışmanın bulguları psikiyatri kliniklerine başvuran okulöncesi çocuklarda çocuk ve aile açısından kaygı verici olabilecek denli yüksek psikopatoloji ve komorbidite oranlarıyla karşılaşılabileceğine işaret etmektedir. Erkek çocukların çoklu psikiyatrik tanı alma olasılıkları daha fazladır. Okulöncesi çocuklarda psikopatoloji ÇDŞG-ŞY kullanılarak değerlendirebilir.

Keywords

çocuklar, okulöncesi;, psikopatoloji, yıkıcı davranış bozuklukları