Turkey-Africa Relations In The Ak Party Era In The Context Of Publıc Diplomacy: Continuity & Change

Year 2024, Volume: 6 Issue: 1, 47 - 60, 30.06.2024

Serra Namlu Çamlıbel Murat Ercan

Abstract

The changing and globalizing world has also transformed diplomatic relations. In today's political landscape, where power is not gained through warfare, negotiation and diplomacy have gained importance and evolved to respond to the needs and demands of the present day. Not only has the character of diplomacy changed, but it has also diversified by incorporating changing actors and systems into the process. Public diplomacy, which emerged during this process, is implemented by many states. Particularly, with the AK Party government in Turkey, there has been a paradigm shift in its foreign policy, transitioning to a proactive, versatile, and multidimensional approach. Emphasis on historical organic ties and relations with the Islamic world through the unity brought by common beliefs has been prioritized, and soft power has been targeted, especially in relations with regions inheriting the Ottoman legacy. One of the most significant contributions to the diversification of foreign policy is the opening to the African region, as relations with Africa, which could not establish the desired level of dialogue until 1998, will be significantly strengthened through AK Party era public diplomacy activities. Enhanced contacts and alliances in international organizations will signal strong cooperation for both Turkey and African countries. In this context, this study primarily examines Turkey's relations with Africa during the AK Party era in the context of public diplomacy and discusses the positive feedback from the conducted public diplomacy activities. In this argumentative path, first, the concept and characteristics of public diplomacy are addressed. Subsequently, to understand the present of Africa-Turkey relations, the past is discussed by evaluating the historical background of Turkey-Africa relations until the AK Party era. Finally, the Turkey-Africa relations during the AK Party era are examined, and the analysis of relations is deepened through Turkey's public diplomacy activities in Africa.

Keywords

Public Diplomacy, Turkey-Africa Relations, Soft Power, Africa Opening, Turkish Foreign Policy, Civilianization Paradigm

Kamu Diplomasisi Bağlamında Ak Parti Dönemi Türkiye-Afrika İlişkileri: Süreklilik & Değişim

Abstract

Değişen ve küreselleşen dünya diplomatik ilişkileri de değiştirmiştir. Savaşla güç kazanılmadığı günümüz siyasalında, müzakere ve diplomasi önem kazanırken, aynı zamanda gelişmelere paralel olarak günümüz ihtiyaçlarına ve taleplerine cevap vermek üzere evrilmiştir. Sadece değişen, diplomasinin karakteristiği olmamıştır, aynı zamanda diplomasi değişen aktörleri ve sistemleri de sürece dahil ederek çeşitlenmiştir. Bu süreçte ortaya çıkan kamu diplomasisi birçok devlet tarafından uygulanmaktadır. Özellikle Türkiye Ak Parti hükümeti ile beraber dış politikasında paradigmal bir değişim yaşamış, proaktif, çok yönlü ve çok boyutlu bir dış politika anlayışına geçilmiştir. Tarihsel organik bağlara vurgu yapılması ve müşterek inancın getirdiği birlik üzerinden İslam coğrafyasıyla ilişkiler önemsenmiş, özellikle Osmanlı mirası coğrafyalarla ilişkilerde yumuşak güç kullanımı hedeflenmiştir. Dış politikanın çeşitlendirilmesinde en önemli paylardan birini Afrika bölgesine açılım üstlenmektedir, zira 1998 yılına kadar bir türlü istenilen düzeyde diyalog kurulamayan Afrika ile ilişkiler Ak parti dönemi kamu diplomasi faaliyetleri ile oldukça güçlenecek, uluslararası örgütlerde güçlendirilen temas ve ittifak hem Türkiye için hem de kıta ülkeleri için karşılıklı iş birliğinin güçlü sinyallerini verecektir. Bu kapsamda bu çalışmada öncelikle Ak Parti dönemi Türkiye’nin Afrika ile ilişkileri kamu diplomasisi bağlamında incelenmiş olup, yürütülen kamu diplomasi faaliyetlerinin olumlu geri bildirimleri tartışılmaktadır. Bu argümantasyon yolunda ilk olarak Kamu diplomasisi kavramına ve karakteristiklerine değinilmiştir. Sonrasında Afrika-Türkiye ilişkilerinin değişen bugününü anlamak için dünü ele alınmış, Ak Parti iktidarına kadar Türkiye-Afrika ilişkilerinin tarihsel arka planı değerlendirilmiştir. Son olarak ise Ak Parti dönemi Türkiye-Afrika ilişkileri incelenmiş, Türkiye’nin Afrika’daki yürüttüğü kamu diplomasi faaliyetleri ile ilişkilerin analizi derinleştirilmiştir.

Keywords

Kamu Diplomasisi, Türkiye-Afrika ilişkileri, Yumuşak Güç, Afrika Açılımı, Türk Dış Politikası, Sivilleşme Paradigması

References

• Afacan, İ. (2012). “Türk Dış Politikasında Afrika Açılımı.” Ortadoğu Analiz, Cilt 4, Sayı 46.
• Bağcı, H. (2001). Demokrat Parti’nin Ortadoğu Politikası. Türk Dış Politikasının Analizi, Der Yayınları, 2. Baskı, s. 120.
• Anadolu Ajansı (2006). Başbakan Erdoğan Mısır'a Gitti”, Anadolu Ajansı, 21 Mayıs 2006.
• Cull, N. J. (2010). Public Diplomacy: Seven Lessons for Its Future From Its Past. Place Branding&Public Diplomacy, 1/6, ss. 11-17.
• Daban, C. (2021). “21. Yüzyılda Türkiye’nin Afrika Ülkeleri ile Siyasi ve Diplomatik İlişkileri”, Abant Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 21, Sayı: 3, 925-944.
• Eren, S. (2022, 03 1). “Kamu Diplomasisi Bağlamında Türkiye’nin Afrika Açılım Politikası” Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, Cilt 10, Sayı, ss. 128-152.
• Giddens, A. (2005). Ulus Devlet ve Şiddet Çev. Cumhur Atay. İstanbul: Devin Yayınları.
• Güvendik, M., Ö.,” Türkiye'nin 'Afrika Açılımı' Büyükelçilik Ağıyla Genişliyor”, Https://Www. Aa. Com.Tr/Tr/Dunya/Turkiyenin-Afrika-Acilimi-Buyukelcilik-Agiyla-Genisliyor /2394828,(Erişim Tarihi: 20.21.2023).
• Hazar, N. (2012). "Türkiye Afrika’da: Eylem Planının Uygulanması ve Değerlendirme On Beş Yıl Sonra". Ortadoğu Analiz, cilt:4,sayı 46, Rapor no:124 ss. 1-19.
• Issa, J. v. (2009). “The Obama Administration: Revisiting and Reconsidering. AFRICOM”, The Journal of Pan African Studies, s. 2, C. 9, s.260-263.
• Karagül, S. ve İbrahim Arslan. (2013). “Türkiye’nin Afrika Açılım Politikası: Tarihsel Arka Plan, Stratejik Ortaklık ve Geleceği”, Uluslararası Hukuk ve Politika, Cilt: 9, Sayı: 35.
• Leonard,M., (2002). Public Diplomacy. London, Foreign Policy Center.
• Morgenthau, H., (1970). Uluslararası Politika (Çeviren: Baskın Oran ve Ünsal Oskay) (Birinci cilt) (Ankara: Siyasal İlimler Derneği Yayınları.
• MTV, T. M. (2023). Kurumsal- Türkiye Maarif Vakfı,. https://turkiyemaarif.org/page/524-TurkiyeMaarif-Vakfi-12 (Erişim Tarihi: 15.06.2023).
• Nicolson, H. (1954). The Evolution of Diplomatic Method. London: Constable.
• Sabah Gazetesi, H. (2023, 05 10). İnsani yardımda en üst sırada! "Dünyanın en cömert ülkesi". https://www.sabah.com.tr/roza/guncel/insani-yardimda-en-ust-sirada-dunyanin-en-comert-ulkesi( Erişim Tarihi: 18.06.2023).
• Şahin, M. (2014). “Türkiye'nin Orta Doğu Politikası: Süreklilik ve Değişim”. Der.İdris, D. Türkiye'nin Dış Politikası. İstanbul: Dora. s. 116-129
• TBMM Tutanak, (1996). Bülent Ecevit'in 1974 Yılındaki TBMM konuşmasından aktaran Bülent Arınç. T.B.M.M Tutanak Dergisi, Dönem:20, cilt:12, Yasama yılı:2.
• Tepeciklioğlu, E. E. (2012). “Afrika Kıtasının Dünya Politikasında Artan Önemi ve Türkiye- Afrika İlişkileri”, Ankara Üniversitesi Afrika Çalışmaları Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, 66.
• TİKA. (2023, 05 20). “TİKA Koordinatörlükler”, https://www.tika.gov.tr/tr/koor -dinatorlukler,(Erişim Tarihi: 13.04.2023).
• Tuch, H. (1990). Communicating with The World: U.S. Public Diplomacy Overseas. Washington: Georgetown University Institute for The Study of Diplomacy.
• Tuncer, H. (1984). “Tarih ve Günümüzde Ad-Hoc Diplomasi”, Milletlerarası Hukuk ve Özel Hukuk Bülteni, 50-54.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2023) “Dış Ticaret İstatistikleri": https://biruni.tuik .gov.tr/disticaretapp/ (10.05.2023). YTB. (2023). “Uluslararası Öğrenciler – Türkiye Bursları”, https://www.ytb.gov.tr/uluslararasi -ogrenciler/turkiyeburslari, (Erişim Tarihi: 13.05.2023).