The Study of Foreign Policy on the Conflict Management Strategy of the Republic of the China: China-North Korea Relationship Between 1990-2000

Year 2018, , 333 - 341, 11.04.2018

Yusuf Çınar

https://doi.org/10.18506/anemon.318307

Abstract

Conflict
is a common occurrence in inter-state relations. Good management of the chatter
can provide benefits to the parties. In this context, the People's Republic of
China is among the most important forces in Asia. Indeed, China's conflict
management strategy often overlaps with Chinese foreign policy parameters. This
study aims to evaluate the foreign policy strategy developed during the Cold
War period between 1990-2000 with North Korea in the context of conflict
management strategy. The conflict management strategy of China with regional
states has strengthened China in the region. This study deals with the development
of China's conflict management strategy.   

Keywords

Conflict Management, People's Republic of China, North Korea, Strategic Culture

Çin Halk Cumhuriyeti’nin Çatışma Yönetimi Stratejisi Üzerinden Bir Dış Politika Okuması: 1990-2000 Yılları Arasında Çin-Kuzey Kore İlişkisi

Abstract

Çatışma,
devletler arası ilişkilerde sıklıkla yaşanılan bir durumdur. Çatışmanın iyi
yönetilmesi taraflara kazançlar sağlayabilir. Bu bağlamda Çin Halk Cumhuriyeti
Asya kıtasının en önemli güçleri arasındadır. Nitekim Çin’in çatışma yönetim
stratejisi Çin dış politikası parametreleri ile çoğu zaman örtüşmektedir. Bu
çalışma Soğuk Savaş sonrasında 1990-2000 yılları arasında Kuzey Kore ile
geliştirmiş olduğu dış politika stratejisini çatışma yönetimi stratejisi
bağlamında değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çin’in bölge devletleri ile
geliştirmiş olduğu çatışma yönetimi stratejisi Çin’i bölgede güçlendirmiştir.
Bu çalışma Çin’in çatışma yönetim stratejisinin gelişimini ele almaktadır.

Keywords

Çatışma Yönetimi, Çin Halk Cumhuriyeti, Kuzey Kore, Stratejik Kültür

References

• Ahn, Y. (2002). North Korea in 2001: At A Crossroads. Asian Survey, 42(1), 192-197.
• Akçadağ, E. (2013). AB Ortak Güvenlik ve Savunma Politikasının Oluşumunda Stratejik Kültürün Etkisi. (Erişim: 17.07.2013), http://www.bilgesam.org/incele/65/-ab-ortak-guvenlik-ve-savunma-politikasi'nin-olusumunda-stratejik-kulturun-onemi/
• Akman, H. (2015). Şanghay İşbirliği Örgütü'nün Oluşumunda Rusya-Çin ilişkileri ve İlişkilerin Problemleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(37), 311-326.
• Akyeşilmen, N. (2013). Çatışma Yönetimi: Kavramsal ve Kuramsal Bir Analiz. İçinde: Haz. Nezir Akyeşilmen, Barışı Konuşmak. Ankara: ODTÜ Yayınevi.
• Burchill, S. (2009). Uluslararası İlişkiler Teorileri. (çev. Ali Aslan, Muhammed Ali Ağcan). İstanbul: Küre Yayınları.
• Chen, G. M., & Starosta, W. J. (1997). Chinese conflict management and resolution: Overview and implications. Intercultural Communication Studies, 7, 1-16.
• Cheng, J. Y. S., & Zhan, F. W. (2009). Chinese foreign relation strategies under Mao and Deng: a systematic and comparative analysis. Kasarinlan: Philippine Journal of Third World Studies, 14(3), 91-114.
• CIA (2017). The World Factbook: China. (Erişim: 22.05.2017), https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/ch.html
• Çınar, Y. (2016). Çatışma Sürecinden Devlet İnşasına: Doğu Timor. Bilge Strateji, 8(15), 85-112.
• Dassu, M., & Tony S. (1992). The Reform decade in China. USA: Routledge Chapman&Hall Inc.
• Dellios, R. (1994). Chinese Strategic Culture: Part 1 – The Heritage from the Past. CEWCES Research Papers. (Erişim: 16.05.2017), http://epublications.bond.edu.au/cewces_papers/1
• Deutsch M. & Coleman P.T., & Marcus E. C. (2006). The Handbook of Conflict Resolution Theory and Practice. USA: Jossey Bass.
• Faust, J. R., & Judith F. (1995). China in World Politics. USA: Faust&Kornberg.
• Galtung, J. (2007). Peace by Peaceful Conflict Transformation – the TRANSCEND Approach. Haz. Charles W. Johan G. Handbook of Peace and Conflict Studies, USA: Routledge.
• Garret, B. & Glaser, B. (1995). Chinese Assesments of North Korea. Asian Survey, 35(6), 528-525.
• Horward, P. (2004). Why Not Invade North Korea? Threats Language Games and US: Foreign Policy. International Studies Quarterly, 48(4), 805-828.
• Jeon, H. W. (2008). Understanding Conflict and Conflict Analysis. California: Sage Publications.
• Johnston, A. I. (1998). Cultural Realism Strategic Culture and Grand Strategy in Chinese History. USA: Princeton.
• Kang, D. C. (1995). Rethinking North Korea. Asian Survey, 35(3), 253–267.
• Kennedy, A. (2012). The International Ambitions of Mao and Nehru National Efficacy Beliefs and the Making of Foreign Policy. UK: Cambridge Pub.
• Kim, H. (2017). On China's Internal Stability. (Erişim: 25.01.2017), https://www.swpberlin.org/fileadmin/contents/products/projekt_papiere/Kim_ ks.pdf
• Kim, S. S. (1996). North Korea in 1995, the Crucible of Our Style Socialism. Asian Survey A Survey of Asia in 1995: Part I, 36(1), 1-24.
• Ko, C. Y., Koyama, M., & Sng, T. H. (2018). Unified china and divided Europe. International Economic Review, 59(1), 285-327.
• Lee, C. J., & Hsieh, S. (2001). China's Two-Korea Policy at Trial: The Hwang Chang Yop Crisis. Pacific Affairs, 74(3), 321-341.
• Locke, C. A. (2007). Chinese Methods of Interpersonal Conflict Management. Master Thesis. Kansas: School of Advanced Military Studies.
• Narayanan, R. (2006). The Politics of Reform in China: Deng, Jiang and Hu. Strategic Analysis, 30(2), 329-353.
• Ober, J. (2007). Former Yugoslavia and Iraq: a Comparative Analysis of International Conflict ismanagement. In: Charles Webel & Johan Galtung (Eds.), Handbook of Peace and Conflict Studies. USA: Routledge.
• Oetzel, J. G., & Ting-Toomey S. (2006). The SAGE handbook of Conflict Communication: Integrating theory, Research and Practice. UK: Sage Pub.
• Oh, K., & Ralf, H. (1999). North Korea between Collapse and Reform. Asian Survey, 39(2), 287-309.
• Rockhill, W. W. (1889). Korea in Its Relations with China. Journal of American Oriental Society, 13, 1-33.
• Scalapino, R. A. (1963). The Foreign Policy of North Korea. The China Quarterly, 14, 30-50.
• Segal, G. (1985). Strategic and Ethnic-chic. International Affairs, 60(1), 15-30.
• Shambaugh, D. (2004/2005). China Engages Asia: Reshaping The Regional Order. International Security, 29(3), 64-99.
• Shi, T. (1990). The Democratic Movement in China in 1989 Dynamics and Failure. Asian Survey, 30(12), 414-430.
• Snyder, S. (2000-2001). North Korea’s Challenge of Regime Survival: Internal Problems and Implications for the Future. Pacific Affairs, 73(4), Special Issue: Korea Influx, 517-533.
• Sun-Tzu, (2016). Savaş Sanatı. İstanbul: Anahtar Kitap,
• Sweda, J. C. (2018). Chinese-North Korean Discourse: Pathways to the Future. The Fletcher School: 2004, thesis Dostupnéna. (Erişim: 12.03.2018), http://fletcher.tufts.edu/research/2004/Sweda-John.pdf.
• Swope, K. M. A. (2016). Dragon's Head and a Serpent's Tail: Ming China and the First Great East Asian War, 1592–1598, USA: University of Oklahoma Press.
• Tekin, S. (2013). Çatışma Dili: Bir Söylem Analizi. İçinde: (Haz. Nezir Akyeşilmen), Barışı Konuşmak, Ankara: ODTÜ Yayınevi.
• The 14th National Congress (2016). The First Plenum of the 14th CPC Central Committee. (Erişim: 22.05.2016), www.bjreview.com.cn/90th/2011-03/30/content_357540.htm
• Unesco Constitution. (2012). (Erişim: 29.01.2012), http://www.unesco.org/education/nfsunesco/pdf/UNESCO_E.PDF.
• Varrall, M. (2015). Chinese Worldviews and China's Foreign Policy, Lowy Institute for International Policy, Australia.
• Wang, F. L. (1999). Joining The Major Powers For The Status Quo: China’s Views and Policy on Korean. Pasific Affairs, 72(2), 167-185.
• Xie, Z. (2011). The Rise of China and Its Growing Role in International Organizations. ICCS Journal of Modern Chinese Studies, 4(1), 85-96.
• Yavaş, A. (2017). Kore Sorunu ve Uzak Doğu'da İstikrar Arayışı: Altılı Görüşmeler. (Erişim: 02.06.2017), www.bilgesam.org/Images/Dokumanlar/0-271-2014062522asya_bol7.pdf.
• Zhao, Q. (1996). Chinese Foreign Policy. New York: Oxford University Press.
• Zhao, Q. (2006). China's New Approach to Conflict Management: The Cases of North Korea and Taiwan. China: Silk Road Paper.